Aνεξαρτησία ή μέγεθος;

Η υπόθεση της Vivartia με τη ΜΕΒΓΑΛ φέρνει στην επιφάνεια το δίλημμα το οποίο θα κληθούν να αντιμετωπίσουν πολλές ελληνικές επιχειρήσεις το επόμενο διάστημα. Μεγαλύτερο μέγεθος ή ανεξαρτησία.

Δημοσιεύθηκε: 26 Οκτωβρίου 2006 - 07:59

Dr Money

Η απόκτηση του 21% της ΜΕΒΓΑΛ από τη Vivartia, τη νομιμότητα της οποίας αμφισβητεί το Δ.Σ. της πρώτης, επαναφέρει στο προσκήνιο ένα θέμα που αρκετές εταιρίες θα ήθελαν να ξεχάσουν ότι υπάρχει.

Συγχώνευση ή εξαγορά από ένα μεγαλύτερο επιχειρηματικό σχήμα ή αυτόνομη πορεία και μεγαλύτερη ανεξαρτησία κινήσεων.

Από επενδυτική σκοπιά το μέγεθος μετρά. Όσο μεγαλύτερη είναι η κεφαλαιοποίηση μιας εισηγμένης εταιρίας τόσο μεγαλύτερο είναι το πλήθος των funds που θα μπορούσαν να τη βάλουν στο ραντάρ τους.

Αρκετές ελληνικές εταιρίες της μεγάλης και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης αισθάνθηκαν τη διαφορά τα τελευταία χρόνια, καθώς η είσοδος νέων ξένων θεσμικών χαρτοφυλακίων στο μετοχικό τους κεφάλαιο έδωσε πνοή στις μετοχές τους, αυξάνοντας την περιουσία των μετόχων τους.

Όμως, το μεγάλο μέγεθος δεν είναι πάντοτε πανάκεια όπως δείχνει η εμπειρία. Από τη μια πλευρά, υπάρχουν μικρές εταιρίες που είναι πολύ κερδοφόρες και αποδοτικές και από την άλλη υπάρχουν μεγάλες εταιρίες που καταγράφουν ζημίες και το αντίθετο.

Επιπλέον, υπάρχουν διαφορετικές μέθοδοι για να μεγαλώσει μια επιχείρηση. Η οργανική ανάπτυξη είναι μία εξ αυτών. Προσφέρει μεγαλύτερη ομοιογένεια και έλεγχο αλλά απαιτεί συνήθως πολύ περισσότερο χρόνο για να φθάσει κανείς στο επιθυμητό σημείο.

Οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις συνιστούν μια άλλη μέθοδο για να μεγαλώσει μια επιχείρηση. Σε φέρνουν στο επιθυμητό μέγεθος πολύ πιο γρήγορα αλλά ενέχουν μεγαλύτερους κινδύνους εκτέλεσης.

Ο συνδυασμός οργανικής ανάπτυξης και εξαγορών στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό συνιστά έναν άλλο τρόπο επέκτασης και έχει βρει ευρεία εφαρμογή στον τραπεζικό κλάδο στη χώρα μας.

Η επιλογή της άριστης μεθόδου μεγέθυνσης μιας εταιρίας είναι επίσης συνάρτηση του ρυθμού ανάπτυξης και των διαρθρωτικών χαρακτηριστικών ενός κλάδου. Είναι ακόμη απόρροια των φιλοδοξιών των βασικών μετόχων που μερικές φορές τυγχάνει να τις διευθύνουν.

Η Δέλτα Συμμετοχών και η Chipita έδωσαν την απάντησή τους πριν από αρκετούς μήνες ερχόμενες ”εις γάμου κοινωνία.”

Το γεγονός ότι οι κ. Δασκαλόπουλος και Θεοδωρόπουλος ήταν φίλοι για πολλά χρόνια και ταίριαζαν τα χνώτα τους έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη της συμφωνίας. Προφανώς, αντιλήφθηκαν ότι αν δεν συνένωναν τις δυνάμεις τους θα γίνονταν σε κάποιο σημείο στο μέλλον έρμαιο κάποιων ξένων πολυεθνικών.

Όμως, οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι η συνένωση των δικών τους δυνάμεων σ’ έναν κλάδο, όπως των τροφίμων που δεν χαρακτηρίζεται από τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, απαιτεί επίσης εξαγορές για την αύξηση του μεριδίου αγοράς πριν οι ξένες πολυεθνικές βάλουν για τα καλά πόδι στην ελληνική αγορά.

Υπό αυτή την έννοια, επιχειρηματικές κινήσεις, όπως η απόκτηση του 21% της ΜΕΒΓΑΛ, του 3ου μεγαλύτερου ”παίκτη” στην εγχώρια αγορά φρέσκου γάλακτος, έχουν νόημα.

Όπως νόημα είχε η εξαγορά της Αλουμίνιον της Ελλάδος, θυγατρικής της πολυεθνικής Alcan, από τον Όμιλο Μυτιληναίου τον Δεκέμβριο του 2004. Ήταν μια διορατική κίνηση η οποία απέφερε τεράστια κέρδη στους μετόχους της Αλουμίνιον και της Μυτιληναίος και πήγε κόντρα στο ρεύμα που ήθελε τις πολυεθνικές να εξαγοράζουν ελληνικές εταιρίες.

Αναμφίβολα, το μεγαλύτερο μέγεθος δεν εγγυάται την επιτυχία μιας επιχείρησης. Όμως, αξίζει να είσαι ένα μεγαλύτερο ψάρι αν κολυμπάς ή επιθυμείς να κολυμπήσεις στη λίμνη με τα μεγάλα ξένα ψάρια.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.