H αρχή της ”εκδίκησης” Αράπογλου

”Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο”, λέει μια λαϊκή ρήση. Στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ότι ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας και του ηγετικού της διδύμου Αράπογλου- Πεχλιβανίδη.

Δημοσιεύθηκε: 17 Αυγούστου 2006 - 07:59

Dr Money

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, κ. Τάκης Αράπογλου, όπως άλλωστε και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος, κ. Γιάννης Πεχλιβανίδης, δε θα πρέπει να αισθάνονται ευχάριστα με όλα όσα έγιναν πριν και κατά τη διάρκεια της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής.

Η αμφισβήτηση της απόφασης για την εξαγορά της τουρκικής τράπεζας Finansbank θα μπορούσε να χαρακτηριστεί λογική και αναμενόμενη, από τη στιγμή που αφορούσε ένα μεγάλο επιχειρηματικό εγχείρημα σε μια χώρα με την οποία παραδοσιακά δεν έχουμε τις καλύτερες σχέσεις.

Όμως, η πολιτικοποίηση του θέματος της εξαγοράς και η οξύτητα των επιθέσεων που δέχτηκε η διοίκηση της Εθνικής, και ειδικότερα ο κ. Αράπογλου, άφησε μια πικρή γεύση σε όλους, πόσο μάλλον στον τελευταίο.

Η υπερκάλυψη της αύξησης των 3,0 δισ. ευρώ από τους μετόχους της Εθνικής που ψήφισαν με τα λεφτά τους, όπως αρέσκεται να λέει τραπεζίτης ξένου επενδυτικού οίκου, βοήθησε να επανέλθει η ηρεμία, επιτρέποντας στη διοίκηση της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας να επικεντρωθεί στο έργο της. Ηταν ένα πρώτο κρίσιμο βήμα.

Η μεγαλύτερη της αναμενομένης αύξηση κερδών της Finansbank το πρώτο εξάμηνο του 2006 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα ακόμη βήμα, αφού είχε άμεσο θετικό αντίκτυπο στη μετοχή της Εθνικής Τράπεζας, δημιουργώντας θετικές προσδοκίες. Ομως, όλοι οφείλουν να γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια στρατηγική κίνηση που θα πρέπει να κριθεί σε βάθος χρόνου, και όχι ασφαλώς από ένα η δύο τρίμηνα ή χρόνια.

Τα οικονομικά αποτελέσματα του 2ου τριμήνου των Alpha Bank, EFG Eurobank και Πειραιώς διασκέδασαν τις ανησυχίες των αναλυτών για μεγάλη συμπίεση των επιτοκιακών περιθωρίων τους και σημαντική επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των δανείων λιανικής.

Βοήθησαν λοιπόν στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών απέναντι σ’ ένα κλάδο όπου η Εθνική είναι ο μεγαλύτερος παίκτης. Ηταν λοιπόν επόμενο να επωφεληθεί, από τη στιγμή που η κατάσταση στις διεθνείς αγορές άρχισε να ομαλοποιείται.

Δεν είναι γνωστό τι καθαρά ενοποιημένα κέρδη θα ανακοινώσει η Εθνική το δεύτερο τρίμηνο και αν η αύξηση θα είναι ανάλογη ή μεγαλύτερη από το 59% που κατέγραψε το πρώτο τρίμηνο σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό. Οι προσδοκίες όμως είναι μεγάλες, αν κρίνει κανείς από τη συμπεριφορά της μετοχής.

Χθες η μετοχή της Εθνικής, η οποία αποτελεί τον καθρέπτη των προσδοκιών της αγοράς για τα οικονομικά της αποτελέσματα και την ποιότητα του μάνατζμεντ, ξεπέρασε τα 32 ευρώ, καταγράφοντας κέρδη άνω του 3%.

Πλησίασε λοιπόν το εύρος των τιμών-στόχων που δίνουν οι αναλυτές των μεγάλων ξένων επενδυτικών οίκων, επιβραβεύοντας παράλληλα όσους έσπευσαν να αγοράσουν μετοχές της όταν η τιμή είχε πέσει κάτω από τα 30 ευρώ και να συμμετάσχουν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ζητώντας επιπλέον να αγοράσουν αδιάθετες μετοχές.

Ο κ.Αράπογλου ίσως αναρωτιέται πόσο μεγάλη διαφορά ενάμισης μήνας μπορεί να κάνει. Σίγουρα όμως θα πρέπει να απολαμβάνει τη νέα κατάσταση, σε αντίθεση με αρκετούς άλλους. Η ”εκδίκηση” είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, και αυτό ειδικά το πιάτο έχει πολύ φαγητό ακόμη πάνω.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.