Eνα ”όνειρο” για τη Σοφοκλέους

Η χρηματιστηριακή άνοδος των τελευταίων τριών και πλέον ετών στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στις τοποθετήσεις ξένων κεφαλαίων καθώς η εγχώρια θεσμική βάση συνέχισε να αιμορραγεί. Ωστόσο, η αιμορραγία δεν θα πρέπει να συνεχιστεί αν η Ελλάδα θέλει να καταστεί χρηματοοικονομικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η κυβέρνηση έχει τον πρώτο λόγο.

Δημοσιεύθηκε: 10 Αυγούστου 2006 - 08:07

Dr Money

Η άνοδος της Σοφοκλέους από το 2003 μέχρι σήμερα συνοδεύτηκε από αύξηση της συμμετοχής των ξένων επενδυτών -πλησίασε το 42,5% τον Ιούλιο σύμφωνα με τα στοιχεία του Αποθετηρίου Αξιών- και μείωση της συμμετοχής των Ελλήνων θεσμικών και ιδιωτών.

Η τραυματική εμπειρία του 1999 συνέβαλε αποφασιστικά στην απομάκρυνση πολλών ιδιωτών από το χρηματιστηριακό γίγνεσθαι και στην εκροή δισεκατομμυρίων ευρώ από τα Αμοιβαία Κεφάλαια.

Τα κεφάλαια εξ Εσπερίας κάλυψαν το κενό που άφησαν οι ντόπιοι ιδιώτες και θεσμικοί επενδυτές από το 2003 μέχρι σήμερα, ωθώντας τον Γενικό Δείκτη πάνω από τις 4.000 μονάδες πριν από μερικούς μήνες.

Όμως, ο ερχομός των ξένων σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση των ντόπιων θεσμικών χαρτοφυλακίων, κυρίως Αμοιβαίων Κεφαλαίων, Εταιριών Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου, επικέντρωσε το επενδυτικό ενδιαφέρον σε περιορισμένο αριθμό μετοχών των εταιριών μεγάλης κεφαλαιοποίησης αρχικά.

Η διεύρυνση του επενδυτικού μενού με εταιρίες της μεσαίας κεφαλαιοποίησης τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν μετέβαλε δραματικά τον χάρτη.

Η μεγάλη πλειοψηφία των εισηγμένων εταιριών, αρκετές από τις οποίες συμπεριλαμβάνονταν στα χαρτοφυλάκια των ντόπιων θεσμικών, περιθωριοποιήθηκε, απογοητεύοντας τους ιδιώτες μετόχους τους, πολλοί εκ των οποίων έριξαν την... πετσέτα στο καναβάτσο της Σοφοκλέους.

Το κράτος έχει μεγάλες ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση. Ανέχτηκε πολλές χρηματιστηριακές ”φούσκες” το 1999 και νωρίτερα με την πλημμελή επιτήρηση της αγοράς και την αδιαφορία του.

Επίσης, λίγα χρόνια αργότερα συνέβαλε με τις φορολογικές διατάξεις του περί εξαγορών και συγχωνεύσεων στην απορρόφηση των Εταιριών Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου (ΕΕΧ) από τις ”μαμάδες” τράπεζες, οδηγώντας ολόκληρο τον κλάδο σε συρρίκνωση. Σήμερα υπάρχουν κάπου 10 εισηγμένες ΕΕΧ έναντι 25 και πλέον πριν από μερικά χρόνια, στερώντας πολύτιμα κεφάλαια από τη Σοφοκλέους.

Επιπλέον, το ίδιο κράτος, το οποίο μείωσε τη φορολογία των καταθέσεων (σε 10%) και του φόρου επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, ”ξέχασε” να βάλει ένα τέρμα στη διπλή φορολόγηση των Αμοιβαίων Κεφαλαίων με την κατάργηση του φόρου 0,3% επί του ενεργητικού.

Κι όλα αυτά σε μια εποχή που τα επιτόκια μειώνονταν συνεχώς, φθάνοντας σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξουν μαζικές εκροές από τα Αμοιβαία διαχείρισης διαθεσίμων εσωτερικού και τα ομολογιακά Αμοιβαία Κεφάλαια εσωτερικού.

Το κράτος συνεχίζει επίσης τη γενικότερη πολιτική επιβαρύνσεων των ντόπιων θεσμικών, ενθαρρύνοντας την εγκατάστασή τους στο Λουξεμβούργο, πράγμα που οδηγεί σε μείωση των θέσεων εργασίας στον κλάδο στην Ελλάδα.

Δεν χρειάζεται Ph.D για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι το καλύτερο που έχει να κάνει η πολιτεία είναι να άρει όλα εκείνα τα εμπόδια που εκείνη έβαλε κατά καιρούς στους φορείς συλλογικών επενδύσεων για να εισπράξει περισσότερα φορολογικά έσοδα. Αν όμως δεν το κάνει τώρα, θα διαπιστώσει ότι θα χάσει πολύ περισσότερα στο μέλλον.

Αν μάλιστα μπορούσε να ακολουθήσει την πολιτική της Ιρλανδίας και να δώσει ισχυρά φορολογικά κίνητρα σε όσους θα προχωρούσαν σε μακροχρόνια αποταμίευση στο πλαίσια μιας ασφαλιστικής κάλυψης θα ήταν ακόμη καλύτερα.

Οι Αρχές θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι προς το συμφέρον τους να στηρίξουν άμεσα και έμπρακτα την ντόπια θεσμική βάση, γιατί έτσι θα ξαναφέρουν ένα μέρος των ιδιωτών επενδυτών στο Χ.Α. Χωρίς αυτούς η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει το χρηματοοικονομικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που ευαγγελίζονται.

Ο κ. Αλογοσκούφης έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι πιστεύει στο θεσμό των συλλογικών επενδύσεων. Αν πράγματι το εννοούσε, έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να το αποδείξει, ξεκινώντας με τον προϋπολογισμό του 2007. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα λοιπόν.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.