Δίψα για ”ΤΙΤΑΝια” deals

Αρκετές ελληνικές εταιρίες έχουν περάσει και θα περάσουν σε ξένα χέρια. Όμως, η χθεσινή αντίδραση της αγοράς στην είδηση ότι η Τιτάν ενδιαφέρεται για την εξαγορά ισπανικής τσιμεντοβιομηχανίας δείχνει ότι η ελληνική αγορά διψά για deal ουσίας, με Έλληνες πρωταγωνιστές στον ρόλο των ”κυνηγών”.

Δημοσιεύθηκε: 30 Μαΐου 2006 - 08:00

Dr Money

Οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις εταιριών έχουν πάρει φωτιά διεθνώς τον τελευταίο ενάμιση χρόνο . Η πλεονάζουσα ρευστότητα, τα χαμηλά επιτόκια, οι υψηλές ελεύθερες χρηματικές ροές των επιχειρήσεων, το μεγαλύτερο μέγεθος και η εκμετάλλευση πιθανών συνεργειών στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον εξηγεί την έκρηξη των επιχειρηματικών ”γάμων”.

Σε αυτό το πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, σημαντικές ελληνικές εταιρίες εμφανίζονται να είναι ή έχουν γίνει στόχοι προς εξαγορά ξένων εταιριών και private equity funds, παρά το αντίθετο.

Οι εξαιρέσεις δεν λείπουν. Η συμφωνία για την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της Αλουμίνιον της Ελλάδος που κατείχε η καναδική Alcan από τον όμιλο Μυτιληναίου στα τέλη του 2004 είναι μία από αυτές.

Το ίδιο θα μπορούσε επίσης να ισχυριστεί κανείς για τις ελληνικές τράπεζες και γενικότερα για τις εταιρίες που εξαγοράζουν άλλες στις γειτονικές χώρες την τελευταία 10ετία.

Στην ίδια κατηγορία εμπίπτει επίσης η συμφωνία της Εθνικής για την εξαγορά της Finansbank. Το γεγονός ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με τις κομματικές αντιδικίες, τις προσωπικές εμπάθειες, την υπεράσπιση των κεκτημένων, την ημιμάθεια αλλά και την αντικειμενική παράθεση των ρίσκων που συνεπάγεται το deal δεν αλλάζει τα δεδομένα.

Όμως, καλώς ή κακώς, η αίσθηση που υπάρχει σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου και του επενδυτικού κοινού είναι διαφορετική, καθώς όλοι βλέπουν γνωστές εταιρίες με έδρα την Ελλάδα είτε να απορροφούνται είτε να γίνονται στόχοι ξένων επιχειρηματικών και επενδυτικών σχημάτων.

Από αυτή τη σκοπιά, η χθεσινή, υπερβολική ίσως, αντίδραση της μετοχής της τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν (+5,14%) στην είδηση ότι βρίσκεται στη short list των εταιριών που μπορούν να υποβάλουν προσφορά για την ισπανική τσιμεντοβιομηχανία Uniland έχει μια εξήγηση.

Η άλλη, πιο σημαντική κατά την άποψή μας εξήγηση, βρίσκεται στην πεποίθηση των επενδυτών ότι η διοίκηση της Τιτάν θα παραμείνει προσκολλημένη στις αρχές του λογικού τιμήματος και του γεωγραφικά διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου, καθώς αναζητά ευκαιρίες για εξαγορά διεθνώς.

Αυτό άλλωστε αποδεικνύει η πολιτική που εφαρμόζει διαχρονικά, είτε πρόκειται για την εξαγορά της Tarmac στις ΗΠΑ το 2001 που άλλαξε ριζικά προς το καλύτερο την πορεία του ομίλου είτε για την προσφορά που υπέβαλε για την εξαγορά τουρκικού εργοστασίου που ανήκε στη χρεοκοπημένη εταιρία Ρούμελη και είχε περιέλθει στην κυριότητα του τουρκικού κράτους πέρυσι.

Η ύπαρξη μιας εταιρίας ελληνικών συμφερόντων που αποδεδειγμένα σέβεται τους κανόνες του χρηστού μάνατζμεντ και της εταιρικής διακυβέρνησης φαίνεται να εμπνέει εμπιστοσύνη στους επενδυτές.

Πόσες όμως ελληνικές εταιρίες έχουν να επιδείξουν παρόμοια χαρακτηριστικά; Μάλλον όχι πολλές.

Η αγορά λοιπόν διψά για deal με Έλληνες πρωταγωνιστές στον ρόλο των ”κυνηγών”. Μόνο που οι κυνηγοί θα πρέπει να έχουν μυαλό για να μην πέσουν οι ίδιοι μέσα στον λάκο που σκάβουν για τους άλλους.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.