Μετά την άνοδο 130% το 2006 και 97% το 2007, η αγορά της Σαγκάης μοιάζει να «επιστρέφει στη γη», σημειώνοντας πτώση 34% στο α΄ τρίμηνο του 2008 και 46,1% σε σύγκριση με το υψηλότερο επίπεδό της, το οποίο κατέκτησε τον Οκτώβριο του 2007.

Τι ακριβώς συνέβη και η αγορά με τις καλύτερες αποδόσεις σε διεθνές επίπεδο ξαφνικά μετατρέπεται σε αυτήν με τη χειρότερη πορεία; Μήπως τελικά η θεωρία της «φούσκας» αποδεικνύεται απόλυτα αληθινή, διαψεύδοντας παράλληλα και την προσφιλή σε κάποιους θεωρία του decoupling;

Όπως συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, αναλυτές και ειδικοί διχάζονται. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για φυσιολογική στροφή, υπό το πρίσμα ότι μια αγορά δεν μπορεί επ’ άπειρον να καταγράφει ρεκόρ, και παραμένουν ταυτόχρονα αισιόδοξοι για την επίτευξη στροφής εντός του β΄ τριμήνου.

Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που διαφωνούν πλήρως, υποστηρίζοντας ότι η κινεζική αγορά θα διατηρηθεί σε τροχιά διόρθωσης καθ’ όλη τη διάρκεια του 2008, καθώς η πορεία της τα προηγούμενα χρόνια δεν στηρίχτηκε στα θεμελιώδη δεδομένα της οικονομίας, αλλά στη γενικότερη διάθεση των επενδυτών για ανάληψη ρίσκου.

Ταυτόχρονα η κινεζική κυβέρνηση με τον τριπλασιασμό του επονομαζόμενου “stamp tax” στις χρηματιστηριακές συναλλαγές δημιούργησε διόλου θετικό περιβάλλον για την αγορά. Το υψηλό κόστος συναλλαγών κατέστησε λιγότερο ελκυστικές τις αγοραστικές ευκαιρίες. 

Βέβαια αυτός ο τριπλασιασμός παύει να ισχύει από σήμερα Πέμπτη 24/4 καθώς η κινεζική κυβέρνηση φρόντισε να αντιδράσει στη συνεχιζόμενη υποχώρηση της αγοράς, προχωρώντας σε μείωση του stamp tax στο 0,1% έναντι 0,3% που ήταν προηγουμένως.

Βάσει έρευνας από κορυφαίο χρηματοοικονομικό όμιλο, το ύψος των φόρων σε συνδυασμό με τις χρηματιστηριακές αμοιβές ήταν υψηλότερο από τα συνολικά ετήσια κέρδη όλων των εισηγμένων στην κινεζική αγορά εταιριών. Σαφώς σε ένα τόσο ακριβό περιβάλλον διαπραγματεύσεων η διατήρηση της bull market είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

Παράλληλα οι αποτιμήσεις των εισηγμένων εταιριών ήταν κάτι παραπάνω από υψηλές. Το P/E διαπραγμάτευσης στη Σαγκάη έφτασε στο 70 τον Σεπτέμβριο του 2007. Σήμερα κυμαίνεται κοντά στο 40, επίπεδο αρκετά πιο φυσιολογικό αλλά σε καμία περίπτωση φθηνό.

Ένα, δε, από τα χαρακτηριστικά της κινεζικής αγοράς έγκειται στο γεγονός ότι είναι… κρατικοδίαιτη, από τη στιγμή που το 70% των υπό διαπραγμάτευση μετοχών ανήκει σε κρατικές εταιρίες και ως εκ τούτου η πορεία τους μπορεί να είναι ελεγχόμενη από την κυβέρνηση.

Παρά το ότι η κινεζική αγορά στηρίχτηκε και στη θεωρία του decoupling κατά τη διάρκεια της 2ετούς άνθησής της, μοιάζει τώρα να απομακρύνεται από αυτήν. Σε ένα διεθνές περιβάλλον με έλλειψη κεφαλαίων ή στην καλύτερη περίπτωση με τα κεφάλαια να «περιμένουν τις καλύτερες ημέρες» προκειμένου να τοποθετηθούν στις αγορές, είναι πολύ δύσκολο για οποιοδήποτε χρηματιστήριο να «ξεκόψει» από τη γενικότερη τάση.

James B. Rogers: Ο 21ος αιώνας ανήκει στην Κίνα

Όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν και οι απόλυτα αισιόδοξοι σχετικά με τη γενικότερη πορεία της Κίνας και όχι μόνο της αγοράς της. Μεταξύ αυτών ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής κ. James B. Rogers, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του στην οικονομική επιθεώρηση Barron’s υποστηρίζει ότι «ο 21ος αιώνας ανήκει στην Κίνα».

Η μεγαλύτερη απόδειξη της πίστης του κ. Rogers τόσο στην κινεζική αγορά όσο και στις προοπτικές της οικονομίας το γεγονός ότι φρόντισε να μετακομίσει μαζί με την οικογένειά του από τη Ν. Υόρκη στη Σιγκαπούρη.

«Επιθυμώ τα παιδιά μου να μάθουν κινέζικα. Έχω δύο κόρες, η μία τεσσάρων ετών και η άλλη τεσσάρων μηνών. Η Κίνα θα αποτελέσει την κινητήριο δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας και αγοράς τον 21ο αιώνα. Ακόμη και σε εστιατόριο να εργαστούν οι κόρες μου, γνωρίζοντας κινέζικα θα έχουν τη θέση του maitre d’ otel και όχι της σερβιτόρας».

Βασικές επενδυτικές ευκαιρίες θεωρεί το γουάν, τα εμπορεύματα (δεδομένης της τεράστιας ανάγκης της Κίνας για αυτά) αλλά και κλάδους όπως αυτοί της διαχείρισης ύδατος, της ενέργειας καθώς και τον αγροτικό τομέα.