”Τον Μάιο, όταν η αγορά των ενυπόθηκων δανείων στην Αμερική άρχισε να εμφανίζει ρωγμές, μερικοί από τους μεγάλους ”παίκτες” στις χρηματοδοτήσεις συναντήθηκαν σε ένα συνέδριο στη Ν. Υόρκη για να συζητήσουν την επόμενη εξωτική επένδυση: τα ”ομόλογα θανάτου”!

Όταν πριν από δύο χρόνια είχε πραγματοποιηθεί συνέδριο με το ίδιο θέμα, μόνο 250 άτομα ήταν παρόντα. Αυτή τη φορά στο Sheraton Hotel & Towers έφτασαν κάπου 600 για την τριήμερη συνάντηση, περιλαμβανομένων των εκπροσώπων των Bear Stearns, Deutsche Bank, Lehman Brothers, Merrill Lynch, UBS, Wachovia, Wells Fargo και άλλων μεγάλων ονομάτων.

Με όλες εκείνες τις χαρούμενες εκδηλώσεις που περιλαμβάνει ένα τριήμερο συνέδριο, δεν θα μπορούσε κανείς να μαντέψει ότι οι σύνεδροι είχαν μαζευτεί για να πληροφορηθούν σχετικά με νέους και... ευφάνταστους τρόπους ώστε να κερδίζουν από ανθρώπους που... πεθαίνουν!”.

Έτσι αρχίζει το εκτενές ρεπορτάζ του τελευταίου τεύχους του περιοδικού ”Business Week” (που κυκλοφορεί στα αγγλικά και στη χώρα μας) για τα ομόλογα θανάτου, θέμα που έχει δημοσιοποιηθεί από καιρό στα εξειδικευμένα οικονομικά έντυπα και στα επενδυτικά sites στις ΗΠΑ, με το οποίο όμως τώρα, λόγω των διαστάσεων που δίνει το ευρείας κυκλοφορίας αμερικανικό περιοδικό, αναμένεται να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο επενδυτικό ”εφεύρημα” της Wall Street.

Τι είναι όμως αυτά;

Τα ”ομόλογα θανάτου” (death bonds) είναι αξιόγραφα που στηρίζονται στην πρόωρη λύση ασφαλειών ζωής. Κάπου 90 εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες έχουν ασφάλειες ζωής όπου πληρώνουν τα ασφάλιστρα όντας εν ζωή και όταν πεθαίνουν οι συγγενείς τους εισπράττουν το συνομολογηθέν εφάπαξ ασφάλιστρο.

Σε περίπτωση όμως που ο ασφαλισμένος (τυπικά άνω των 70 ετών) αλλάξει γνώμη και θέλει τα μετρητά του ασφαλιστηρίου του να τα απολαύσει ο ίδιος (εν ζωή) και όχι οι κληρονόμοι του (όταν... αναχωρήσει για τόπους χλοερούς), υπάρχει η δυνατότητα να αναζητήσει κάποιον επενδυτή που θα του δώσει ένα μέρος του ασφαλιστηρίου του τοις μετρητοίς και μεταβιβάζοντας τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα στο ασφαλιστήριο θα αναλάβει την υποχρέωση να πληρώνει τα ασφάλιστρα μέχρι να αποδημήσει (ο πωλητής).

Ο αγοραστής, έχοντας εκταμιεύσει ένα μέρος του ποσού του ασφαλιστηρίου και συνεχίζοντας τις (μηνιαίες ή ετήσιες) πληρωμές, στοχεύει πλέον στην (αναπόφευκτη) αποδημία του πωλητή και στην είσπραξη όλου του ποσού του ασφαλιστηρίου συμβολαίου.

Πώς λειτουργεί το σύστημα; Είναι απλό: Ο πωλητής (τυπικά πάνω από τα 70) θέλει να εισπράξει ό,τι μετρητό μπορεί από την ασφάλιση ζωής που έκανε όταν ήταν νεότερος.

Όμως θα πρέπει να βρει κάποιον αγοραστή. Οι αγοραστές τού πληρώνουν ένα ποσοστό επί του συνολικού ποσού της ασφάλειας (μεταξύ 20% - 40%), αποκτούν την ιδιοκτησία του ασφαλιστηρίου συμβολαίου και συνεχίζουν να πληρώνουν τα ασφάλιστρα μέχρι εκείνος να πεθάνει, οπότε τότε εισπράττουν από την ασφαλιστική εταιρία ολόκληρο το ποσό του ασφαλιστηρίου.

Υπάρχουν εδώ και οι μεσάζοντες, οι brokers, που αμοίβονται (συνήθως απο 5% μέχρι 6%) για να βρουν αγοραστές και να τους συνδέσουν με τον πωλητή. Συνήθως έχουν τις ”πλάτες” ειδικών χρηματοδοτικών εταιριών (settlement providers) που κι αυτές χρηματοδοτούνται από επενδυτικές τράπεζες ή hedge funds.

Οι life settlement providers επαναπωλούν τα αγορασμένα ασφαλιστήρια σε επενδυτικές τράπεζες ή σε hedge funds τα οποία τα αποθηκεύουν με σκοπό να συγκεντρώσουν έναν ικανό αριθμό από αυτά.

Όταν φτάσουν (τα ασφαλιστήρια) περίπου τα 200 μετατρέπουν το συγκεντρωμένο σύνολο (pool) σε αξιόγραφα (asset backed securities), το ονομάζουν ”ομόλογα θανάτου” και το μεταπωλούν σε επενδυτές (θεσμικούς και μη).

Το ελκυστικό τους σημείο είναι ότι αποδίδουν ένα σταθερό 8% που δεν έχει καμία συνάφεια με μετοχές, παραδοσιακά ομόλογα ή ακίνητα και ενισχύει την έννοια της διασποράς.

Τα hedge funds στην Ευρώπη ήδη αγοράζουν ”ομόλογα θανάτου” και μάλιστα οσονούπω αναμένεται μία μεγάλη έκδοση από τις ΗΠΑ.

Η Moody’s Investors Services και η Fitch Ratings, δύο από τις μεγαλύτερες εταιρίες αξιολόγησης αξιογράφων, αναμένεται να εκδόσουν σύντομα τα πρώτα πιστοποιητικά βαθμολόγησης των ”ομολόγων θανάτου” στις ΗΠΑ, ανοίγοντας τον δρόμο για να επενδύσουν σε αυτά και τα αμοιβαία κεφάλαια.

Ενδιαφέρον;