* Ο αναλυτικός πίνακας με τη σύγκριση των τρεχουσών τιμών των μετοχών με αυτές του Μαρτίου 2003 δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".

Επτά στις δέκα μετοχές βρίσκονται σήμερα ακόμη πιο χαμηλά από τότε. Ποια συμπεράσματα προκύπτουν και ποια γνωστά χρηματιστηριακά γνωμικά αμφισβητούνται από τη σύγκριση των τρεχουσών τιμών με αυτές του Μαρτίου του 2003.

Από τις 250 μετοχές που ήταν διαπραγματεύσιμες τον Μάρτιο του 2003 (10/3/2003) -περίοδο κατά την οποία ο Γενικός Δείκτης είχε γράψει τότε νέο χαμηλό πενταετίας- σήμερα μόλις οι 76, δηλαδή οι 3 στις 10, βρίσκονται σε ανώτερο επίπεδο (από 1% έως και 471%). Αντίθετα, οι υπόλοιπες 174 έχουν σημειώσει πτώση που φτάνει έως και το 98%!

Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό καθώς καταγράφουν πολύ μεγάλες απώλειες ακόμη και επενδυτές οι οποίοι:

Α. Τοποθετήθηκαν στο Χρηματιστήριο της Αθήνας με μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.
 
Β. Επέλεξαν να αγοράσουν τίτλους ισχυρών ομίλων, αποφεύγοντας την "επικίνδυνη περιφέρεια".

Γ. Το τελευταίο δωδεκάμηνο ενίσχυσαν τις θέσεις τους προσπαθώντας να μειώσουν τον μέσο όρο κτήσης των μετοχών τους.

Συμπεράσματα και αμφισβητήσεις

Πολύ σημαντικά συμπεράσματα προκύπτουν από την προσεκτική εξέταση της πορείας των τιμών των μετοχών της Σοφοκλέους από τις 10 Μάρτιου του 2003 (πολύ κοντά στο τότε ελάχιστο εξαετίας) έως χθες, όπου ο Γενικός Δείκτης του Χ.Α. έκλεισε σχεδόν στα ίδια με τις 10 Μαρτίου επίπεδα.

Συμπέρασμα πρώτο: Αποδεικνύεται εσφαλμένο το δόγμα που θέλει τα χρηματιστήρια να υπεραποδίδουν πάντοτε έναντι των ομολόγων και των προθεσμιακών καταθέσεων, αρκεί κάποιος να διαθέτει ένα χαρτοφυλάκιο παραπλήσιο του Γενικού Δείκτη και να το διατηρεί σε βάθος χρόνου. Σήμερα, όχι μόνο σε σχέση με το μέγιστο του 1999 αλλά και σε σύγκριση με την αρχή του ίδιου έτους βρισκόμαστε πολύ πιο πίσω…

Συμπέρασμα δεύτερο: Αποδεικνύεται εσφαλμένη η γενικότερη αντίληψη που θέλει τις μετοχές "σοβαρών" εταιριών να υπεραποδίδουν πάντοτε και έντονα σε σχέση με τον μέσο όρο, σε βάθος χρόνου.

Όπως προκύπτει και από τον παρατιθέμενο πίνακα, από τη 10η/3/2003 έως και την 4η/3/2009 υπήρξαν πολλές μετοχές ισχυρών εταιριών που υποχρεώθηκαν σε μεγάλη πτώση (π.χ. τράπεζες, ΕΛΛΑΚΤΩΡ -13%, ΙΑΣΩ -15%, Τιτάν -15%, S&B Βιομηχανικά Ορυκτά -18%, Folli Follie -50%, ΚΑΕ -53%, J&P Άβαξ -63%, Inform Λύκος -69% κ.ά.), σε αντίθεση με άλλες σοβαρές εταιρίες που κατά την ίδια χρονική περίοδο κατέγραψαν υψηλά κέρδη.

Συμπέρασμα τρίτο: Αποδεικνύεται ότι εξίσου σημαντικός παράγοντας με την επιλογή του κατάλληλου χρόνου στο χρηματιστήριο είναι και η επιλογή των κατάλληλων τίτλων. Για παράδειγμα, κατά την εξεταζόμενη περίοδο όπου ο Γενικός Δείκτης διατηρήθηκε περίπου στα ίδια επίπεδα, ενδεικτικά αναφέρουμε το +432% της Μυτιληναίος, το +429% της Φουρλής, το +390% της Jumbo, το +338% των Μινωικών Γραμμών, το +140% της ΜΕΤΚΑ, το +138% της ΑΒ Βασιλόπουλος, το +135% του ΟΠΑΠ και το +94% της Σαράντης.

Συμπέρασμα τέταρτο: Το γνωμικό πολλών επενδυτών ότι "κανένας δεν έχασε αγοράζοντας τραπεζικές μετοχές και κρατώντας τες χρόνια" δεν επιβεβαιώνεται πάντοτε. Κατά την εξεταζόμενη εξαετία, οι περισσότερες μετοχές του κλάδου έχουν καταγράψει πτώση (-7% για Κύπρου και για Πειραιώς, -39% για Εμπορική, -45% για Eurobank, -69% για ΑΤΕbank, -72% για Aspis Bank), ενώ αντίθετα υπήρχαν και τίτλοι που συνεχίζουν να αποφέρουν κέρδη (π.χ. Εθνική Τράπεζα +45% και Αττικής +56%).

Με δεδομένο πάντως ότι τον Μάρτιο του 2003 οι τραπεζικοί τίτλοι βρίσκονταν στο χαμηλό τους σημείο της (τότε) τελευταίας πενταετίας, αυτό σημαίνει ότι οι σημερινές τιμές των εισηγμένων τραπεζών είναι σε γενικές γραμμές χαμηλότερες από αυτές που επικρατούσαν 11 χρόνια πριν.

* Ο αναλυτικός πίνακας με τη σύγκριση των τρεχουσών τιμών των μετοχών με αυτές του Μαρτίου 2003 δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".