Οι επενδυτές φοβούνται ότι ο Γενικός Δείκτης έχει ακόμη σημαντικά περιθώρια πτώσης, ωστόσο ποτέ στην ιστορία του Χ.Α. δεν είχαμε τόσο προκλητικές αποτιμήσεις. Ίσως, λοιπόν, σε κάποια μελλοντική στιγμή να αναπολούμε τις τρέχουσες τιμές και να αναρωτιόμαστε γιατί δεν αγοράσαμε…

Στις τράπεζες ο ευρωπαϊκός μέσος όρος των P/E διαμορφώνεται ιστορικά γύρω στο 11, όταν με βάση τις προβλέψεις των αναλυτών οι αντίστοιχοι δείκτες για τους μεγάλους ελληνικούς ομίλους κυμαίνεται μεταξύ του 4,5 και του 8,5, ανάλογα με την τράπεζα και τον επενδυτικό οίκο που εκπονεί την ανάλυση.

Σε αρκετές περιπτώσεις εμπορικών, κυρίως, εταιριών αλλά και επιχειρήσεων από άλλους κλάδους (π.χ. Motor Oil κ.λπ.), η μερισματική απόδοση, με βάση τα διανεμηθέντα μερίσματα για την περυσινή χρήση, υπερβαίνει το 10% και φτάνει έως και το 15%!

Όσο και αν οι συγκεκριμένες εταιρίες διανείμουν το 2009 χαμηλότερο μέρισμα (μικρότερα κέρδη, ή απόφαση για ενίσχυση της ρευστότητας, ή, τέλος, επηρεασμός από την πρόσθετη φορολόγηση των μερισμάτων), οι σχετικές αποδόσεις θα παραμείνουν -στις περισσότερες  περιπτώσεις- πολύ υψηλές και ανώτερες από τα επιτόκια των τραπεζικών καταθέσεων.

Οι εταιρίες επενδύσεων χαρτοφυλακίου (ΑΕΕΧ) διαπραγματεύονται με discount που στις πέντε εκ των οκτώ μετοχών του κλάδου κυμαίνεται από 34% έως και 54%! (Alpha Trust, Euroline, Global, Interinvest, Δίας).

Οι περισσότερες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του real estate (Lamda Development, Pasal, Reds κ.ά.) διαπραγματεύονται με discount γύρω ή και άνω του 50% σε σχέση με την προβλεπόμενη καθαρή αξία του ενεργητικού (NAV) τους στις 31/12/2008.

Μεγάλα πλήγματα στο ταμπλό έχουν δεχτεί και μετοχές εταιριών που μπορούν να χαρακτηριστούν ιδιαίτερα σταθερές, όπως, για παράδειγμα, οι μεγάλες κατασκευαστικές, οι οποίες έχουν εξασφαλισμένο υψηλό ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων για τουλάχιστον 3,5 χρόνια και σημαντικά κερδοφόρες παράπλευρες δραστηριότητες. Ενδεικτικά και μόνο, αναφέρεται η περίπτωση της Ελλάκτωρ, που διαπραγματεύεται με μονοψήφιο δείκτη P/E και κάτω από τη λογιστική της αξία.

Επίσης, δεκάδες μετοχές διαπραγματεύονται με μονοψήφιους δείκτες P/E (ακόμη και growth stories), ή κάτω από το 50% της λογιστικής τους αξίας (ακόμη και υγιείς - κερδοφόρες επιχειρήσεις).

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν για πρώτη φορά στην ιστορία της Σοφοκλέους.

ΠΟΤΕ οι τράπεζες δεν διαπραγματεύονταν με τόσο χαμηλά P/E, που βασίζονταν μάλιστα σε λειτουργική κερδοφορία.

ΠΟΤΕ οι δείκτες μερισματικής απόδοσης δεν ξεπερνούσαν το 10%.

ΠΟΤΕ τα discount των ΑΕΕΧ και των εταιριών real estate δεν προσέγγιζαν ή δεν υπερέβαιναν ακόμη και το 50%.

ΠΟΤΕ…

Το ζήτημα ωστόσο είναι ότι στην παρούσα φάση οι τιμές των μετοχών δεν επηρεάζονται από τους δείκτες και από το αν και πόσο φθηνές είναι, αλλά από την εξέλιξη της διεθνούς κρίσης.

Η κατρακύλα στο ταμπλό προέρχεται από τις μαζικές πωλήσεις θεσμικών οι οποίοι επιδιώκουν απλώς να καλύψουν "τρύπες" ρευστότητας, ή που φοβούνται ότι θα μπούμε σε μια μακρά περίοδο έντονης οικονομικής δυσπραγίας, όπου η δυνατότητα τραπεζικού δανεισμού θα είναι από περιορισμένη έως και οριακή.

Από την άλλη πλευρά, όμως, ενδεχομένως να έρθει κάποια στιγμή στο μέλλον που θα αναπολούμε τα τρέχοντα επίπεδα των μετοχών και ίσως "να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο" γιατί δεν είχαμε αγοράσει. Ενδεχομένως…