1999-2008: Εννιά χρόνια φθοράς και αφθαρσίας!

Μόλις 4 τίτλοι καταγράφουν κέρδη σε σχέση με τις 6.355,04 μονάδες του Γ.Δ. στις 17/9/1999. Μια ματιά στις αποδόσεις των μετοχών με αφορμή την επέτειο εννέα χρόνων από τα ιστορικά υψηλά της ελληνικής αγοράς.

  • του Γιώργου Α. Σαββάκη
1999-2008: Εννιά χρόνια φθοράς και αφθαρσίας!
** Ο αναλυτικός πίνακας με τις αποδόσεις των μετοχών από τα ιστορικά υψηλά του ΧΑ μέχρι σήμερα δημοσιεύεται στη διπλανή στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".

H χρηματιστηριακή αγορά βρίσκεται και πάλι σε μια σημαντική καμπή της, όπως έχει συμβεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου.

Ο συγκεκριμένος μήνας παραδοσιακά αποτελεί κομβικό χρονικό ορόσημο για τις παγκόσμιες εξελίξεις των μετοχικών αγορών.

Τα γεγονότα στις διεθνείς αγορές μετοχών αλλά και στον τομέα της πραγματικής οικονομίας δεν είναι διόλου ευοίωνα και πολλοί αναλυτές και «γκουρού» των αγορών σχολιάζουν ότι βρισκόμαστε ενώπιον της σημαντικότερης κρίσης του συστήματος τα τελευταία χρόνια.

Με αφορμή την επέτειο των εννέα χρόνων από το υψηλό των 6.355,04 μονάδων, που είχε καταγράψει η Σοφοκλέους και ο Γενικός Δείκτης στις 17 Σεπτεμβρίου του 1999, μια ματιά στον πίνακα των αποδόσεων αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ούτε χαμένοι ούτε κερδισμένοι.

Ο Γενικός Δείκτης της Σοφοκλέους πλέον κινείται κάτω από τις 3.000 μονάδες και η απόσταση που έχει να διανύσει μέχρι να πλησιάσει και πάλι τα ιστορικά υψηλά του, από τα μέσα Σεπτεμβρίου του 1999 και τις 6.355 μονάδες, είναι ακόμα μεγάλη, σχεδόν 55%.

Όσον αφορά στον δείκτη υψηλής κεφαλαιοποίησης FTSE/ASE-20, και εκεί η εικόνα είναι παρόμοια, αφού στο all time high ο δείκτης των blue chips άγγιζε τις 3.302 μονάδες και από αυτό το σημείο απέχει 53% ακόμα.

Το κλίμα απαξίωσης των τελευταίων μηνών έχει δημιουργήσει εκ νέου έντονες τάσεις φυγής στις τάξεις των επενδυτών για την εγχώρια αγορά μετοχών, αν και οι αποστάσεις από τις τιμές αλλά και οι συγκρίσεις με εκείνη την περίοδο δεν είναι απόλυτα συμβατές.

Μέσα σε αυτά τα εννέα χρόνια πολλά άλλαξαν στην ελληνική αγορά, ωστόσο, παρά τις σημαντικές απώλειες σε δεκάδες τίτλους, εντοπίζονται μερικοί που ξεχωρίζουν.

Υπάρχει ένας μικρός μονοψήφιος αριθμός από μετοχές που καταγράφουν κέρδη, ενώ ακόμη λιγότεροι τίτλοι κινούνται πλέον με απώλειες μικρότερες του 30%. Στην πράξη, τα πράγματα για τους επενδυτές ίσως είναι ακόμη καλύτερα, γιατί κατά την εννιαετία που μεσολάβησε από το 1999 έως σήμερα έχουν εισπράξει σημαντικού ύψους μερίσματα.

Ένα γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι μετοχές της υψηλής κεφαλαιοποίησης, παρά τη σημαντική πτώση, εξακολουθούν να κινούνται καλύτερα στη διάρκεια αυτών των ετών, αν και η πτώση από την αρχή του 2008 έχει εκ νέου εκτοξεύσει τις απώλειες σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Παράλληλα, κλάδοι με έντονο αναπτυξιακό προφίλ όπως οι ιχθυοκαλλιέργειες και τίτλοι της μεσαίας κεφαλαιοποίησης φαίνεται ότι δεν κερδίζουν τη μάχη με τον χρόνο.

Η πλειονότητα των περιφερειακών μετοχών απέχει ακόμα... έτη φωτός από τα επίπεδα που είχε καταγράψει στη συνεδρίαση όπου η Σοφοκλέους κατέκτησε το... Έβερεστ.

Από όλους τους τίτλους του ελληνικού χρηματιστηρίου, μόλις δεκαοκτώ έχουν απώλειες κάτω από 50% και καθώς προχωράμε προς τα κάτω, σε όρους κεφαλαιοποίησης, οι απώλειες μεγεθύνονται τρομακτικά.

Για την ώρα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της FactSet, μόλις τέσσερις μετοχές καταγράφουν κέρδη και ακόμα οκτώ τίτλοι απέχουν κάτω από 30% από τις τιμές τις οποίες είχαν καταγράψει εννέα χρόνια πριν.

Αναφορικά με τους τίτλους της υψηλής κεφαλαιοποίησης, τις εντυπώσεις έχουν κερδίσει αυτός της Coca Cola 3E με κέρδη της τάξεως του 3,19% και η κοινή μετοχή του Τιτάνα με σχετικά μικρές απώλειες της τάξεως του 19%.

Η μετοχή της Εθνικής Τράπεζας κινείται 23,30% χαμηλότερα απ’ ό,τι εννέα χρόνια πριν, στις παρυφές των 27 ευρώ, ενώ ο τίτλος της Τράπεζας Πειραιώς απέχει 32,40% από την ημέρα όπου ο Γενικός Δείκτης κατέγραψε τα ιστορικά υψηλά του.

Οι τιμές αυτές για τις δύο μετοχές μάλλον δεν συνάδουν προς τη σταθερή αύξηση των μεγεθών τους, σε συνδυασμό με τη σταδιακή ανάπτυξη των συγκεκριμένων τραπεζών στο εξωτερικό, και ειδικά στην περιοχή των Βαλκανίων και της Τουρκίας, για την ΕΤΕ ιδιαίτερα.

Οι μετοχές των εταιρειών Τιτάν και Folli Follie κρατούν «ψηλά το κεφάλι» και ήταν διαπραγματεύσιμες και τη χρυσή περίοδο του 1999. Η απόσταση του τίτλου των Folli Follie από τις 17/9/99 είναι 31,815%.

Από τις τραπεζικές δυνάμεις, πέραν της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας, η αντίστοιχη της EFG Eurobank απέχει με το δυσθεώρητο ποσοστό του 49,30% από τις παλιές τιμές, ενώ ο τίτλος της Alpha Bank ακολουθεί με απόσταση της τάξεως του 47%.

Η μετοχή της Coca Cola αποτελεί έναν από τους λίγους κερδισμένους τίτλους, αφού κινείται στο +3,19%, αν και αξίζει να τονιστεί ότι εν μέρει η θετική αυτή μεταβολή οφείλεται στην τότε υποαπόδοσή της, αφού στην περίοδο του 1999 μαζί με τη μετοχή της Vodafone είχαν αποτελέσει τα δύο blue chips με τις χαμηλότερες αποδόσεις.

Από τις λοιπές παλιές δυνάμεις της αγοράς, οι μετοχές που ξεχωρίζουν είναι αυτή της Jumbo, καθώς είναι διαπραγματεύσιμη στα 14 ευρώ περίπου, έναντι 5 ευρώ τότε, και βρίσκεται με διαφορά στην πρώτη θέση των αποδόσεων, ενώ και η μετοχή της ΑΒ Βασιλόπουλος καταγράφει υψηλότερη τιμή, σε σχέση με την αντίστοιχη στις 17/9/99, κατά 16,28%.

Ο τελευταίος τίτλος που κινείται έστω και με οριακό θετικό πρόσημο σε σχέση με το 1999 είναι αυτός της Vivartia, χωρίς ωστόσο η σημερινή εταιρεία να έχει καμία σχέση με τη Δέλτα Συμμετοχών του 1999, αφού η τωρινή μορφή της αποτελεί κολοσσό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Τέλος, και η μετοχή της Fourlis, με απόσταση μόλις 4,54% από την τιμή του 1999, κινείται πολύ ικανοποιητικά, ενώ και σε αυτήν την περίπτωση η σημερινή δραστηριότητα και η μορφή του ομίλου δεν εμφανίζουν ομοιότητες με το 1999.

* Αναδημοσίευση από το φύλλο 548 της εφημερίδας "ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ" (19 Σεπτεμβρίου - 23 Σεπτεμβρίου 2008).

** Ο αναλυτικός πίνακας με τις αποδόσεις των μετοχών από τα ιστορικά υψηλά του ΧΑ μέχρι σήμερα δημοσιεύεται στη διπλανή στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v