Οι επόµενες ηµέρες θα δείξουν σε τι βαθµό έχει πληγεί η διάθεση των επενδυτών να αναλάβουν κινδύνους, επισημαίνει στη μηνιαία έκθεσή της με ημερομηνία Μάρτιος 2007 η Marfin- Egnatia, προσθέτοντας πως η κεντρική της θέση παραµένει ότι δεν έχουν µεταβληθεί τα θεµελιώδη µακρο- και µικρο- οικονοµικά στοιχεία.

Η χρηματιστηριακή θεωρεί ότι έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι η παρούσα κρίση θα είναι βραχύβια- ”πολύ δε περισσότερο που οι αποτιµήσεις σε καµία περίπτωση δεν είναι υπερβολικές”.

Όπως έχει τονίσει και στο παρελθόν, παρά την άνοδο των αγορών τα τελευταία 4 χρόνια, τα PE δεν έχουν διευρυνθεί, που σηµαίνει ότι η κερδοφορία των εταιρειών αυξήθηκε το ίδιο ή περισσότερο από τις τιµές των µετοχών, γεγονός αναµφίβολα θετικό.

Παρόλα αυτά, η Marfin- Εγνατία εκφράζει και ορισμένους προβληματισμούς για τους οποίους διατηρεί την ”ουδέτερη” στάση της για τις ευρωπαϊκές και τις ανά τον κόσμο µετοχές, ενώ για τους τίτλους του ελληνικού χρηματιστηρίου, η σύστασή της είναι ”θετική”.

Η κόπωση που είχε αρχίσει να φαίνεται στις αγορές μετοχών τον Ιανουάριο, την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου πήρε διαστάσεις μαζικών πωλήσεων, με αποτέλεσμα οι μετοχές να υποχωρήσουν και τα ομόλογα να υπεραποδώσουν για πρώτη φορά από τον Ιούλιο του 2006.

Όλα ξεκίνησαν από την Κίνα, όπου οι αρχές εμφανίσθηκαν αποφασισμένες να παρέμβουν στο χρηματιστήριο με σκοπό να περιορίσουν τα κερδοσκοπικά φαινόμενα.

Στο παρελθόν είχαν υπάρξει και άλλες τέτοιες προσπάθειες που επίσης προκάλεσαν μίνι κρίσεις, όπως για παράδειγμα τον Ιανουάριο όταν Κινέζοι αξιωματούχοι χαρακτήρισαν τη χρηματιστηριακή αγορά ”φούσκα”. Τότε, όμως, οι μετοχές είχαν ανακτήσει τις απώλειές τους σε διάστημα μερικών ημερών και οι δείκτες συνέχισαν να κατακτούν νέα υψηλά.

Αυτή τη φορά η αναταραχή επεκτάθηκε σε όλον τον κόσμο, παρόλο που στο χρηματιστήριο της Σαγκάης η συντριπτική πλειοψηφία των επενδυτών είναι ντόπιοι.

Η εξάπλωση της αναταραχής σε περισσότερες γεωγραφικές περιοχές και άλλες αγορές πλην των μετοχών, εκτιμούμε ότι κυρίως οφείλεται στην προσπάθεια των επενδυτών να προφυλαχθούν από το ενδεχόμενο αυτή να είναι η μεγάλη διόρθωση που όλοι περίμεναν από το καλοκαίρι του 2006 και δεν ερχόταν. Η διόρθωση θα μπορούσε να είχε προκληθεί από πολλές αιτίες, όχι κατ’ ανάγκην σχετιζόμενες με την ένταση της προηγηθείσας ανόδου (πολλοί τεχνικοί δείκτες ευρίσκονταν σε υπεραγορασμένο επίπεδο).

Καταρχήν, η χρηματιστηριακή τονίζει ότι η πτώση της αγοράς της Σαγκάης δικαιολογείται από το γεγονός και μόνον ότι οι μετοχές εκεί είχαν φτάσει να διαπραγματεύονται σχεδόν 27 φορές τα προβλεπόμενα κέρδη του 2007 (ή 32x του 2006).

Θα μπορούσε λοιπόν να διερωτηθεί κανείς, για πόσο καιρό ένα αναδυόμενο χρηματιστήριο με προβλήματα διαφάνειας, εύρους, βάθους και εταιρικής διακυβέρνησης, θα είχε ακριβότερη αποτίμηση, για παράδειγμα, από τον δείκτη Nasdaq, ο οποίος διαπραγματευόταν 24x τα κέρδη του 2007 (για σύγκριση, το PE07 του ΓΔ του ΧΑ είναι 16,5).

Δεν ήταν όμως μόνο οι Κινέζοι αξιωματούχοι που αισθάνονταν άβολα εξ’αιτίας της ιλιγγιώδους ανόδου του χρηματιστηρίου (130% τους τελευταίους 12 μήνες). Στις μεγάλες οικονομίες, οι κεντρικοί τραπεζίτες κατέβαλλαν κάθε δυνατή προσπάθεια, θα έλεγε κανείς, να πείσουν ότι η πορεία των επιτοκίων δεν θα είναι κατ’ανάγκην πτωτική, υπόθεση στην οποία εν πολλοίς είχε στηριχθεί η άνοδος των αγορών το τελευταίο διάστημα.

Έτσι, αναφέρει η έκθεση, τον Φεβρουάριο ακούσαμε αξιωματούχους της Fed να προειδοποιούν για την πορεία του πληθωρισμού. Τις περισσότερες φορές οι αγορές ερμήνευαν τις δηλώσεις αυτές ως πρόθεση να μείνουν τα επιτόκια αμετάβλητα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στην Ευρωζώνη και στην Ιαπωνία, η συνέχιση της ανόδου των επιτοκίων θεωρείται ”δεδομένη”, άποψη την οποία ενεθάρρυναν σε κάθε αφορμή οι κεντρικοί τραπεζίτες και των δύο χωρών. Η Ιαπωνία, μάλιστα ανέβασε για δεύτερη φορά τα επιτόκιά της τον Φεβρουάριο, ενώ η ECB ”υποσχέθηκε” ότι θα το πράξει τον Μάρτιο.