Γρίφος η αποκρατικοποίηση του «Ελευθέριος Βενιζέλος»

Πώς μία αποκρατικοποίηση που θεωρούνταν εύκολη, συγκριτικά με άλλα εγχειρήματα, έχει εξελιχθεί σε πρόβλημα. Η σημασία της υπόθεσης του ΦΠΑ και τα σημεία της σύμβασης που «δένουν» τα χέρια της ελληνικής πλευράς.

Γρίφος η αποκρατικοποίηση του «Ελευθέριος Βενιζέλος»

Δυσαρεστημένοι με τους ελληνικούς χειρισμούς που αφορούν το αεροδρόμιο της Αθήνας εμφανίζονται το τελευταίο διάστημα οι Καναδοί επενδυτές της PSP, οι οποίοι την προηγούμενη χρονιά εξαγόρασαν τη συμμετοχή της Hochtief και ανέλαβαν τη διοίκηση του μεγαλύτερου ελληνικού αεροδρομίου.

Η καθυστέρηση από την πλευρά της κυβέρνησης των αποφάσεων για την επέκταση της διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης και την πώληση ποσοστού, που βρίσκεται σήμερα στην ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στους Καναδούς.

Μια πρώτη έκφραση της ενόχλησης αυτής ήταν η απόσυρση της εταιρείας του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών από τη διαδικασία αποκρατικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων. Η εταιρεία επέλεξε να μη συνεχίσει και δεν κατέθεσε δεσμευτική προσφορά. Μάλιστα ο Γενικός Διευθυντής του ΔΑΑ Γιάννης Παράσχης κληθείς να σχολιάσει τους λόγους για την επιλογή της εταιρείας να μη συνεχίσει στον διαγωνισμό σημείωσε χαρακτηριστικά ότι "όταν σε κάποιον απομένουν 10 χρόνια, αυτό περιορίζει τον ορίζοντα των αποφάσεών του".

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΔΑΑ προτεραιότητα για τους μετόχους της εταιρείας είναι η επέκταση της σύμβασης παραχώρησης και η πώληση του ποσοστού του ελληνικού δημοσίου. Προς την κατεύθυνση αυτή διεξάγονται μεν συζητήσεις, αλλά είναι προφανής η δυστοκία. Μια υπόθεση που θεωρούνταν σχετικά εύκολη στον χειρισμό της έχει εξελιχθεί σε δυσεπίλυτο γρίφο.

Από την πορεία των πραγμάτων συνάγεται πλέον ότι η ελληνική πλευρά πληρώνει τις λανθασμένες επιλογές του προηγούμενου διαστήματος. Αυτές κυρίως εντοπίζονται στην περίοδο όπου η κυβέρνηση έδωσε τη συγκατάθεσή της για την πώληση του ποσοστού της Hochtief στο καναδικό επενδυτικό κεφάλαιο χωρίς να ζητήσει κανένα αντάλλαγμα, όπως είχε τη δυνατότητα.

Διαφωνία... εκατομμυρίων για τον ΦΠΑ

Αγκάθι που προκαλεί ένταση στις σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών είναι και η υπόθεση του ΦΠΑ, η οποία παραμένει ανοικτή εδώ και πολλά χρόνια. Η πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου της Αθήνας, με την οποία ο ΔΑΑ καλείται να πληρώσει ΦΠΑ ποσού 12 εκατ. ευρώ για τα έτη 1998 - 2009 έδωσε νέα συνέχεια στην εμφύλια κόντρα.

Οι χειρισμοί του Δημοσίου στην υπόθεση αυτή έχουν δυσαρεστήσει τους Καναδούς επενδυτές, που θεωρούν ότι η ελληνική πλευρά αμφισβητεί όσα ρητά προβλέπει η σύμβαση, και συγκεκριμένα στο άρθρο 25 που ρυθμίζει τα φορολογικά θέματα. Σύμφωνα με την πλευρά του ΔΑΑ, ο νόμος έδινε τη δυνατότητα πλήρους συμψηφισμού του ΦΠΑ, την οποία η εταιρεία του αερολιμένα αξιοποίησε. Κατά κύριο λόγο, σε ποσοστό 80%, η υπόθεση αφορά ΦΠΑ επί του κατασκευαστικού κόστους, ενώ μικρότερα είναι τα ποσά που αφορούν ΦΠΑ εξόδων φιλοξενίας και λειτουργικών δαπανών. Όμως εκ των υστέρων το Δημόσιο θεώρησε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση αντίκειται σε ευρωπαϊκές οδηγίες για τον ΦΠΑ και προχώρησε στον καταλογισμό προστίμων, που είχαν ως αποτέλεσμα η συνολική οφειλή να διαμορφωθεί στα 167 εκατομμύρια.

Οι Κινέζοι και η διοίκηση

Όσο το ζήτημα αυτό παραμένει ανοικτό, θεωρείται απίθανο να προχωρήσει η πώληση μέρους ή του συνόλου της συμμετοχής του Δημοσίου είτε στους Καναδούς, είτε σε οποιονδήποτε άλλον ενδιαφερόμενο.

Η συναίνεση της PSP είναι απαραίτητη γισ να γίνουν μετοχικές αλλαγές στον αερολιμένα. Ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος, με ποσοστό 40%, ασκεί τη διοίκηση της εταιρείας και θα πρέπει να συναινέσει σε κάθε πώληση ποσοστού που υπερβαίνει το 25%. Ενδιαφέρον για το αεροδρόμιο της Αθήνας έχει δείξει το κινεζικό σχήμα Friedmann Pasific & Shenzhen Airport, που έχει ξεκαθαρίσει ότι επιθυμεί τη διοίκηση του αερολιμένα. Για να προχωρήσει όμως συμφωνία μαζί του ή με οποιονδήποτε άλλον επενδυτή απαραίτητη είναι η συναίνεση των Καναδών.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v