Φωτιές ανάβει στα τραπεζικά επιτελεία, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο, το κλείδωμα του ποσοστού στο 10% όσον αφορά την ίδια συμμετοχή των ιδιωτών μετόχων στις επικείμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης του κλάδου.

Οι ενστάσεις που εκφράζονται για τον τρόπο ανακεφαλαιοποίησης, οι βασικές γραμμές του οποίου περιγράφονται στο νομοσχέδιο που ψήφισε χθες η βουλή, δεν είναι συλλογικές, αλλά ορμώμενες από τα ιδιαίτερα συμφέροντα της κάθε μιας από τις τράπεζες (κυρίως των βασικών μετόχων) και όπως εξηγεί στο euro2day στέλεχος πιστωτικού ιδρύματος, "η νοοτροπία είναι μαξιμαλιστική, άρα ό,τι και να γινόταν κανένας δεν θα δήλωνε ευτυχής...".

Τις προηγούμενες ημέρες υπήρξαν πολλές επαφές των τραπεζιτών με την Τράπεζα της Ελλάδος, με τους αρμοδίους του υπουργείου Οικονομικών αλλά και με την τρόικα, κατά τη διάρκεια των οποίων συζητήθηκαν σε βάθος οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης και κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι «δεν είναι γνώστης της διαδικασίας και των όρων», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Ποια είναι όμως τα σημεία του νομοσχεδίου τα οποία... ερεθίζουν τις διοικήσεις και κατ' επέκταση τους βασικούς μετόχους των τραπεζικών ομίλων;
 
Όπως εξηγούν στο euro2day υψηλόβαθμα στελέχη των τραπεζών, κάποια με μεγαλύτερη ένταση και άλλα με μικρότερη, γεγονός που δείχνει τις διαφορετικές ταχύτητες των βασικών μετόχων του κλάδου, «υπάρχουν όροι στο νομοσχέδιο που δεν είναι απόλυτα ξεκάθαροι και αναμένεται σε δεύτερο χρόνο να διευκρινιστούν με υπουργικές αποφάσεις».

Το πιο καυτό θέμα είναι το ύψος της ίδιας συμμετοχής στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Το αίτημα των τραπεζιτών το προσδιόριζε στο 5%, ποσοστό που θα έφθανε στο 10% αθροιζόμενο με τις προνομιούχες μετοχές που έχουν ήδη εδώ και δύο έτη εκδοθεί.

«Φανταστείτε ότι το 1% ή το 2% παραπάνω μπορεί να κάνει τη διαφορά για κάποια τράπεζα και εν τέλει να κρατικοποιηθεί γι' αυτήν τη μικρή διαφορά», επισημαίνει στο euro2day ένας από τους συνομιλητές μας, καταδεικνύοντας το μέγεθος της αδυναμίας κάποιων βασικών μετόχων...

Η ταμπακιέρα, λοιπόν, αφορά τα εξής τέσσερα σημεία:

1. Το πρώτο πεδίο αντίδρασης αφορά την πίεση που ασκεί το τραπεζικό σύστημα προς το οικονομικό επιτελείο αλλά και την τρόικα, με στόχο οι ζημίες από το πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων (PSI) να εκπέσουν της φορολογίας. Εξάλλου, νομοθετικά, το θέμα είναι τακτοποιημένο καθώς στην έγκριση της νέας δανειακής σύμβασης το κοινοβούλιο επέκτεινε τον αναβαλλόμενο φόρο στο 20% για τις ζημίες από το PSI.

«Δεν γνωρίζουμε, όμως, εάν ο υπολογισμός των κεφαλαίων που θα χρειαστεί κάθε τράπεζα θα διενεργηθεί σε επίπεδο προ φόρων ή μετά φόρων, και πρόκειται για ένα από τα πλέον κρίσιμα σημεία καθώς θα δώσει ανάσα στο σύνολο του τραπεζικού συστήματος», τονίζει κορυφαίο στέλεχος τράπεζας.

Ασφαλείς πληροφορίες του euro2day αναφέρουν ότι στο εν λόγω αίτημα των ελληνικών τραπεζών δεν αντιδρά η ελληνική κυβέρνηση, αλλά η τρόικα. Κι αυτό διότι τα στελέχη της ισχυρίζονται ότι προσκρούει στους κανόνες της Βασιλείας ΙΙΙ όσον αφορά τον δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας.

«Εάν οι ζημίες εκπέσουν της φορολογίας, τότε οι τράπεζες θα χρειαστούν λιγότερα κεφάλαια. Αυτό όμως ενέχει τον κίνδυνο να μην καλυφθούν στο άμεσο μέλλον και δεδομένης της ύφεσης που πλήττει την ελληνική οικονομία στο έπακρον οι απαιτήσεις της Βασιλείας ΙΙΙ για τα βασικά εποπτικά κεφάλαια και άρα να χρειαστούν εκ νέου κεφαλαιακές ενισχύσεις από το Τ.Χ.Σ. Το ζήτημα δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί και μένει να ξεκαθαρίσει το αμέσως προσεχές διάστημα.

2. Το δεύτερο καυτό ζήτημα, που αφορά τους βασικούς μετόχους των ελληνικών τραπεζών και συνδέεται άμεσα με πιθανή μελλοντική κρατικοποίηση, είναι το ύψος της συμμετοχής των παλαιών ή νέων μετόχων στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Το ποσοστό ίδιας συμμετοχής κλείδωσε στο 10% και αυτό προκαλεί ισχυρούς πονοκεφάλους καθώς οι βασικοί μέτοχοι καλούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη εάν επιθυμούν να διατηρήσουν το δικαίωμα διοίκησης και αυτοτέλειας. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τραπεζίτες πρότειναν το ποσοστό να διαμορφωθεί στο 5% και να φθάσει το 10% αθροιστικά, δηλαδή συμπεριλαμβανομένων και των προνομιούχων μετοχών, που έχουν ήδη εκδοθεί στο παρελθόν.

Μάλιστα, πρόταξαν το επιχείρημα ότι ακόμη κι αν ένας παλαιός μέτοχος δεν μπορεί να καλύψει το ύψος της ίδιας συμμετοχής «το 10% είναι αποθαρρυντικό και για τους πιθανούς νέους μετόχους, δεδομένου του ρίσκου που έχει η χώρα». Μεταξύ των επιχειρημάτων θέτουν και «ζήτημα προέλευσης και ποιότητας» των πιθανών νέων μετόχων...

3. Το τρίτο σημείο τριβής, το οποίο όμως φαίνεται ότι έχει χάσει έδαφος εδώ και καιρό, είναι η άρνηση να προχωρήσει η πρόταση σύστασης μιας εταιρείας «ειδικού σκοπού» με την επωνυμία ΑΤΛΑΣ, στην οποία θα περάσει το σύνολο των νεών ομολόγων των ελληνικών τραπεζών (δηλαδή αυτών που θα προκύψουν από την ανταλλαγή). Στο όχημα αυτό η αποτύπωση των νέων ομολόγων θα γινόταν, με βάση την πρόταση, στην ονομαστική τους αξία, γεγονός που θα περιόριζε λογιστικά το σύνολο των ζημιών από το PSI.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το σχέδιο ΑΤΛΑΣ δεν απορρίπτεται από την τρόικα, αλλά από παράγοντες του οικονομικού επιτελείου.

4. Τέλος, οι τραπεζίτες επιθυμούσαν η επαναγορά των μετοχών ή των ομολογιακών να μπορεί να γίνει κατευθείαν από τις τράπεζες και όχι από τους μετόχους καθώς στη δεύτερη περίπτωση προηγείται η διανομή κερδών και άρα η φορολόγησή τους.


***To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.