Μπορεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας από 142,8% του ΑΕΠ πέρυσι, να υποχωρήσει στο 37,7% (!) του ΑΕΠ το 2035. Μπορεί, αποφαίνεται ο ΟΟΣΑ αν και για να γίνει ένα τέτοιο θαύμα, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει πετύχει μια άλλη σειρά από …θαύματα που μάλλον φαντάζει απίθανο να γίνουν πράξη όλα μαζί...

Κεντρικό σημείο της έκθεσης του ΟΟΣΑ είναι από τη μία πλευρά οι προβλέψεις για τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους της Ελλάδας ακόμα κι αν χρειαστεί να μεσολαβήσει μια γενιά σκληρής προσπάθειας έως το 2035 κι από την άλλη οι αυστηρές συστάσεις οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις κάνουν ακόμα και τις επιταγές της τρόικας να φαντάζουν τουλάχιστον λιγότερο προωθημένες.

Στο μέτωπο του χρέους, ο ΟΟΣΑ διατυπώνει τέσσερα σενάρια εξέλιξής του. Όλα προϋποθέτουν αυστηρή εφαρμογή του προγράμματος της τρόικας και περαιτέρω μεταρρυθμίσεις που θεωρούνται κλειδί για την ανάπτυξη και εν τέλει για τη συρρίκνωση του χρέους. Βάση υπολογισμών αποτελεί το δημόσιο χρέος του 2010 ύψους 142,8% του ΑΕΠ. 

- Στο πρώτο σενάριο, το βασικό, το χρέος καταλήγει στο 98,1% του ΑΕπ το 2035. Λαμβάνονται υπ’ όψιν παραδοχές πρωτογενών πλεονασμάτων 6% του ΑΕΠ από το 2014 και μετά, μέσος ρυθμός ανάπτυξης 1,7% και έσοδα αποκρατικοποιήσεων 15 δις ευρώ μεταξύ του 2011 και του 2017. Το μέσο πραγματικό επιτόκιο δανεισμού του δημοσίου διαμορφώνεται σε 5,2% την περίοδο 2015-2025. 

- Στο δεύτερο σενάριο το χρέος καταλήγει στο 70,9% του ΑΕΠ. Η συνταγή προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,5% και έσοδα αποκρατικοποιήσεων 15 δις ευρώ έως το 2017, με τα επιτόκια δανεισμού του δημοσίου ελαφρά χαμηλότερα (καταλήγουν στο 4,8% το 2025-2035). 

- Στο τρίτο σενάριο, ο ρυθμός ανάπτυξης επιστρέφει στο 1,7% αλλά τα έσοδα αποκρατικοποιήσεων διογκώνονται στα 50 δισ. ευρώ. Το χρέος υποχωρεί στο 56% του ΑΕΠ. 

- Στο τέταρτο το χτύπημα στο χρέος γίνεται συνδυαστικά με ρυθμό ανάπτυξης 2,5% και έσοδα αποκρατικοποιήσεων 50 δισ. ευρώ. Το χρέος …εξαφανίζεται. Καθηλώνεται στο 37,7% του ΑΕΠ και η Ελλάδα προφανώς θα γίνει το …υπόδειγμα όλου του κόσμου.

Προφανές είναι ότι το βασικό σενάριο είναι αυτό που συγκεντρώνει και τις περισσότερες πιθανότητες να επαληθευθεί. Η σαφής απεικόνιση της επίπτωσης της ανάπτυξης και των αποκρατικοποιήσεων στη μάχη ενάντια στο χρέος έχει όμως και αυτή τη σημασία της…

Οι προτάσεις

- Συνέχιση της προσπάθειας για μείωση των ελλειμμάτων. Είναι επείγουσα η αύξηση των εσόδων από τη φορολογία. Στο σημείο αυτό, ο οργανισμός δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην πάταξη της φοροδιαφυγής και ζητά να μην υπάρξουν άλλες "φορολογικές αμνηστίες".

Ειδικότερα, ο ΟΟΣΑ προτείνει να δίνεται bonus στους εφοριακούς που φέρνουν αποτελέσματα, να δημοσιοποιούνται λίστες φοροφυγάδων (χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της Αγγλίας, όπου το όριο είναι 17.000 ευρώ), κατάργηση φόρων υπέρ τρίτων, κατάργηση χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ 6,5% και νέα μείωση του αφορολογήτου, το οποίο θεωρεί υψηλό.

- Ενίσχυση των ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, ώστε να μειωθεί το χρέος της χώρας, ενώ παράλληλα δίνεται ώθηση στην ανάπτυξη.

- Ενίσχυση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και όχι μόνο για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα. Στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ τάσσεται υπέρ μεγαλύτερης ευελιξίας στην αγορά εργασίας

- Εξασφάλιση της δίκαιης κατανομής του βάρους και του οφέλους από τις μεταρρυθμίσεις. Χρειάζεται σκληρή στάση απέναντι στα κατεστημένα συμφέροντα.

- Ενίσχυση της εποπτείας στην πρόοδο των μεταρρυθμίσεων και βελτίωση των στατιστικών μέσων. Οι αξιωματούχοι χρειάζονται οικονομικά επαρκή και ακριβή πληροφόρηση για την εφαρμογή των μέτρων, ώστε να εκτιμηθεί η πρόοδος και να πειστούν τόσο οι ξένοι παρατηρητές όσο και ο ελληνικός λαός ότι οι μεταρρυθμίσεις αποδίδουν καρπούς