ΔΝΤ: Πάμε στο plan Β λόγω των ομολόγων του Ιουλίου

Σε καμία ανεπτυγμένη χώρα δεν έχει εφαρμοστεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το σχήμα της κατ’ αρχάς αποδοχής προγράμματος, με εκταμίευση χρημάτων μόνο όταν υπάρξουν μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, όπως προέκυψε από τη συνέντευξη Τύπου του εκπροσώπου του Τζ. Ράις, παρότι η τακτική αυτή έχει ακολουθηθεί 19 φορές στο παρελθόν, πίσω στη δεκαετία του 1980.

Αν δεν υπάρξει άμεση συμφωνία με τους Ευρωπαίους για το χρέος, το Ταμείο είναι έτοιμο να εφαρμόσει αυτή τη «συνταγή» στην Ελλάδα, προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα κρίση, όπως είπε. 

Το εάν το Ταμείο, σε αυτή την περίπτωση, θα ορίσει ένα χρονοδιάγραμμα εντός του οποίου οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους, παραμένει ασαφές και το ΔΝΤ εμφανίζεται έτοιμο να προσαρμόσει τις λεπτομέρειες μιας τέτοιας σύμβασης στις… ανάγκες της Ελλάδας.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΝΤ Τζέρι Ράις ανέφερε στην Ουάσινγκτον ότι το βασικό ζητούμενο για το ΔΝΤ παραμένει μια συμφωνία η οποία βασίζεται σε δύο σκέλη, μεταρρυθμίσεις και ελάφρυνση χρέους, και δεν χρειάζεται να είναι «προκαταβολική» αλλά θα πρέπει να είναι «ξεκάθαρη».

«Συνεχίζουμε να δουλεύουμε σκληρά σε αυτή την κατεύθυνση, ελπίζουμε σε συμφωνία την επόμενη εβδομάδα, υπάρχει πρόοδος αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε συμφωνία», ανέφερε χαρακτηριστικά ενόψει του Eurogroup, στο οποίο θα συμμετέχει η Κρ. Λαγκάρντ.

Αν αυτό το σενάριο των μεταρρυθμίσεων σε συνδυασμό με ελάφρυνση χρέους δεν ευοδωθεί, το Ταμείο εμφανίζεται έτοιμο να δώσει πράσινο φως σε μια κατ' αρχάς συμφωνία, στην οποία εκταμίευση χρημάτων δεν θα γίνει παρά μόνο εφόσον υπάρξουν τα απαραίτητα μέτρα τα οποία θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους.

Τέτοιες μεθόδους έχει χρησιμοποιήσει το Ταμείο τη δεκαετία το ’90 σε τουλάχιστον 19 χώρες, μεταξύ των οποίων η Βραζιλία και η Αργεντινή, ποτέ ξανά σε «ανεπτυγμένη χώρα» όπως επιβεβαίωσε ο κ. Ράις, απαντώντας σε σχετική ερώτηση. Παρά το σχετικό αίτημα, ο κ. Ράις δεν έδωσε στη δημοσιότητα τον πλήρη κατάλογο των χωρών όπου έχει γίνει χρήση στο παρελθόν αυτού του μοντέλου, επιφυλάχθηκε όμως να το κάνει στη συνέχεια.

Η λύση της... ημι-συμμετοχής, κατά την οπτική του ταμείου, αποτελεί τη δεύτερη καλύτερη επιλογή. Κι αυτό γιατί στην αντίθετη περίπτωση, όπου το ΔΝΤ έφευγε εντελώς από το ελληνικό πρόγραμμα, όπως προέκυψε από τα λεγόμενα του κ. Ράις, θα μπορούσε να υπάρξει νέα κρίση ρευστότητας για την Ελλάδα, δεδομένων των περιορισμών στην εκταμίευση της επόμενης δόσης (από αρκετές χώρες της ευρωζώνης) και των υψηλών λήξεων ομολόγων στα μέσα Ιουλίου.

Στο σενάριο της κατ’ αρχάς συμφωνίας, πολλές παράμετροι δεν είναι ξεκάθαρες. Για παράδειγμα, όπως επισημάνθηκε από παριστάμενους δημοσιογράφους στην Ουάσινγκτον, οι κατευθυντήριες γραμμές για το approval in principle ορίζουν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, εντός των οποίων θα πρέπει να ληφθούν οι αποφάσεις για το χρέος προκειμένου να έχει ισχύ η συμφωνία. Ο κ. Ράις αναφέρθηκε σε «λεπτομέρειες» οι οποίες θα πρέπει να ξεκαθαριστούν σε αυτό το σενάριο, σημειώνοντας πως «όλες οι περιπτώσεις έχουν τις δικές τους ειδικές λεπτομέρειες και θα τις προσαρμόσουμε στις ανάγκες της Ελλάδας». Ξεκαθάρισε όμως πολλές φορές ότι «δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης των κανόνων μας» πως «δεν υπάρχει ζήτημα ειδικής μεταχείρισης της Ελλάδας» και πως αυτό το σενάριο:

· Θα συνέβαλε στη διατήρηση της προόδου επί των μεταρρυθμίσεων.

· Θα βοηθούσε τη χρηματοδότηση και τις ανάγκες ελάφρυνσης χρέους.

· Θα διευκόλυνε την εκταμίευση της δόσης των Ιούλιο, εκτονώνοντας τον κίνδυνο χρηματοδοτικής πίεσης για την Ελλάδα.