Με τα βέλη του Μαξίμου να στρέφονται προς τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, την αγορά να παρακολουθεί προβληματισμένη καθώς οι εκπρόσωποι του Δημοσίου (σε αντίθεση με το ΙΚΑ) τάχθηκαν εναντίον της αίτησης υπαγωγής της Μαρινόπουλος στο άρθρο 99 για τις οφειλές ύψους 50 εκατ. ευρώ της εταιρείας προς την εφορία, συνεχίζεται το θρίλερ της προσπάθειας διάσωσης της Μαρινόπουλος.
* Μέσα στο συνολικό πανδαιμόνιο φαίνεται ότι πρόκυψε και γλωσσικό ολίσθημα στην επικοινωνία των εκπροσώπων του Δημοσίου με τους δημοσιογράφους με αποτέλεσμα να ανέλθει σε 500 εκατ. ευρώ το ποσό των οφειλών. Οι οφειλές είναι 50 εκατ. ευρώ όπως αναφέρεται και στην αίτηση της Μαρινόπουλος.
Είναι βέβαιο ότι υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης αιφνιδιάστηκαν σήμερα από τη στάση που κράτησε το Δημόσιο, καθώς εδώ και τουλάχιστον δύο εβδομάδες παρακολουθούν πολύ στενά τις εξελίξεις (μέσω και του υπουργού Επικρατείας κ. Φλαμπουράρη, αλλά και του αντιπροέδρου κ. Δραγασάκη), με βασικό γνώμονα τη διάσωση των θέσεων εργασίας αλλά και τον περιορισμό, όσο αυτό είναι δυνατόν, των δυσμενών επιπτώσεων για τους χιλιάδες προμηθευτές/πιστωτές της Μαρινόπουλος και την ευρύτερη αγορά.
Υπό το πρίμα αυτό είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι δεν υπήρξε προηγούμενη συνεννόηση για τη στάση που θα κρατήσει το δημόσιο. Έτσι αυτή την ώρα παρατηρείται το εξής παράδοξο:
- Οι εκπρόσωποι του δημοσίου παρέστησαν εναντίον της αίτησης προστασίας της Μαρινόπουλος, σημειώνοντας μάλιστα ότι προτίθενται να ζητήσουν ισόποση εγγυοδοσία.
- Πηγές προσκείμενες στο Μαξίμου χρέωναν ξεκάθαρα την ευθύνη για την απρόοπτη εξέλιξη στον Πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Οι πληροφορίες λένε μάλιστα ότι ήδη διερευνάται το πώς μπορεί να αλλάξει εκ των υστέρων η συγκεκριμένη τοποθέτηση του Δημοσίου.
- Άλλες πηγές σημείωναν ότι κατά πάγια πρακτική που προκύπτει από εγκύκλιο του πρώην Γενικού Γραμματέα Εσόδων (και νυν βουλευτή με το Ποτάμι) Χάρη Θεοχάρη, η στάση του Δημοσίου προδιαγράφεται ως εξής:
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 79 και 80 ΚΠολΔ, αν ο παρεμβαίνων υποστηρίζει την κύρια αίτηση, η παρέμβαση είναι πρόσθετη, ενώ αν αντιδικεί, ζητώντας την απόρριψη αυτής ή την αποδοχή δικού του αιτήματος, η παρέμβαση είναι κύρια. Στις παρατηρήσεις που ακολουθούν, όταν γίνεται λόγος για «παρέμβαση» νοείται η κύρια παρέμβαση (άρθρο 752 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με 79 ΚΠολΔ). Πιο συγκεκριμένα, εξετάζονται λόγοι παρέμβασης του Δημοσίου (ενδεικτικά):
> στη συζήτηση της αίτησης για άνοιγμα διαδικασίας εξυγίανσης, με αίτημα την απόρριψη αυτής,
> στη συζήτηση της αίτησης για λήψη προληπτικών μέτρων (όπως και στη συζήτηση τυχόν αιτήματος προσωρινής διαταγής για λήψη προληπτικών μέτρων), με αίτημα την απόρριψη αυτής ή την εξαίρεση του Δημοσίου από την αναστολή μέτρων που θα διατάξει το δικαστήριο,
> στη συζήτηση της αίτησης για επικύρωση συμφωνίας εξυγίανσης, με αίτημα την απόρριψη αυτής ή τη μη επικύρωση των όρων της συμφωνίας που θίγουν τα συμφέροντα του Δημοσίου.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, με δεδομένη την κορυφαία σημασία της συγκεκριμένης υπόθεσης, όχι απλά για τη Μαρινόπουλος αλλά ευρύτερα για την αγορά και την οικονομία, λόγω του μεγέθους του πάλαι ποτέ γίγαντα που απειλείται με κατάρρευση, τα όσα συνέβησαν σήμερα έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία…