Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου, το οποίο έχει προσδιορίσει χρονικά η κυβέρνηση ως ημερομηνία-ορόσημο για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την τρόικα, ωστόσο ο στόχος αυτός φαντάζει κάθε μέρα όλο και λιγότερο εφικτός. Τα εισιτήρια επιστροφής των εκπροσώπων των δανειστών στην Αθήνα ακόμα δεν έχουν κλείσει, ο κλοιός για την ελληνική πλευρά σφίγγει και ακόμα η διαπραγμάτευση έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα μέχρι να ολοκληρωθεί.
Στο πλαίσιο αυτό, το Μέγαρο Μαξίμου, μολονότι επισήμως διαβεβαιώνει ότι όλα θα γίνουν σύμφωνα με το ολοκληρωμένο σχέδιο που έχει συγκροτηθεί και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, εκ των πραγμάτων καλείται να αναπροσαρμόσει τη στρατηγική του και να έχει σε ετοιμότητα ένα plan Β στην περίπτωση που η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος καθυστερήσει. Και μπορεί η ιδανική εξέλιξη για την κυβέρνηση να είναι η άμεση συμφωνία με τους εταίρους για το τέλος του μνημονίου και τους όρους της διαδόχου κατάστασης μέχρι την 31η Δεκεμβρίου, ωστόσο μια τέτοια εκδοχή πλέον δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα υπάρξει.
Αναπόφευκτα στο τραπέζι των συζητήσεων του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου ήδη έχουν μπει διάφορα εναλλακτικά σενάρια για το επόμενο διάστημα και με ορίζοντα την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου και θα κριθεί το μέλλον της κυβέρνησης.
Έτσι αρχίζουν να ξετυλίγονται νέες πτυχές αυτής της στρατηγικής, με το Μαξίμου να κινείται πλέον και με ένα επιπλέον όπλο στη φαρέτρα του, τα επίσημα πρόσφατα στοιχεία για επιστροφή στην ανάπτυξη. Παράλληλα, στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχει αποφασιστεί, ακόμα και διά του ιδίου του πρωθυπουργού (π.χ. με χθεσινό άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής), να ανεβάσουν τη ρητορική τους σχετικά με το ζήτημα του χρέους και της ανάγκης πιστοποίησης της βιωσιμότητάς του, ερχόμενοι σε ευθεία αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που το τελευταίο διάστημα έχει κάνει... σημαία τη μη βιωσιμότητα αυτού.
Την ίδια ώρα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πρόεδρος του ελάσσονος κυβερνητικού εταίρου, επαναλάμβανε και χθες το σκληρό -με έντονο το άρωμα εκλογών- δίλημμα για την ολοκλήρωση της επίπονης, αλλά αποτελεσματικής προσπάθειας ή την επιστροφή «στις πιο αρνητικές και ανεύθυνες πρακτικές των προηγούμενων δεκαετιών».
Ένα από τα σενάρια που βρίσκονται επί τάπητος θέλει η κυβέρνηση, με αφορμή και την καθυστέρηση της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, να φέρνει το νέο έτος μία πρόταση-πακέτο προς ψήφιση στη Βουλή, που θα περιλαμβάνει τη συμφωνία με τους δανειστές, την προληπτική γραμμή στήριξης και την προεδρική εκλογή, θέτοντας κάθε βουλευτή προ των ευθυνών του για την περαιτέρω πορεία της χώρας.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η διαδικασία διαδοχής του Κάρολου Παπούλια ίσως επισπευσθεί λίγο και αντί για τον Φεβρουάριο να ανοίξει τον Ιανουάριο, ωστόσο οι τελικές αποφάσεις θα εξαρτηθούν, όπως ξεκαθαρίζουν στο κυβερνητικό επιτελείο, από τις εξελίξεις των συζητήσεων με τους δανειστές.
Σε αυτές τις συζητήσεις, και σχετικά με τις ελληνικές θέσεις, στο Μέγαρο Μαξίμου επιμένουν ότι δεν θα υπάρξει δημοσιονομικό κενό το επόμενο έτος, ότι δεν χρειάζονται αλλαγές στο ασφαλιστικό, στις ομαδικές απολύσεις και στους χαμηλούς συντελεστές ΦΠΑ.