Κόκκινα δάνεια: Τι δώσαμε, τι πήραμε στις διαπραγματεύσεις

Τη συναίνεση του 50% των πιστωτών της επιχείρησης, και όχι του 60% που ήταν στο αρχικό κείμενο, θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει οι οφειλέτες προκειμένου να τρέξει η ρύθμιση για την εξυγίανση της εταιρείας τους.

Αυτή είναι μόνο μία από τις αλλαγές που έχουν γίνει στο αρχικό προσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης για τη διάσωση 110.000 επιχειρήσεων που χρωστούν σε τράπεζες, εφορία και ταμεία, το οποίο αυτήν την ώρα ξεσκονίζουν τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας.

Με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των τεχνικών κλιμακίων και του υπουργείου Ανάπτυξης σε εξέλιξη, και το τελικό κείμενο της ρύθμισης να μην έχει κλειδώσει ακόμη, ενδιαφέρον έχει να δούμε τι έχει δώσει και τι έχει πάρει η ελληνική πλευρά μέχρι στιγμής με βάση το αρχικό προσχέδιο των αρχών Σεπτεμβρίου και του τελευταίου draft (αρχές Οκτωβρίου) που έχει στα χέρια του το Euro2day.gr, πάνω στο οποίο γίνονται οι διαπραγματεύσεις. Στο πλαίσιο αυτό Νίκος Δένδιας και Γιάννης Βρούτσης έχουν συνάντηση με την τρόικα.

Οι αλλαγές και οι προσθήκες που έχουν γίνει:

1. Η μη εκπλήρωση από τον οφειλέτη των όρων ρύθμισης (από χρηματοδοτικό ίδρυμα ή δημόσια αρχή ή φορέα, κατά περίπτωση) για χρονικό διάστημα σωρευτικά μεγαλύτερο των 6 μηνών προκαλεί αυτοδικαίως την αναβίωση των ρυθμισθεισών οφειλών του (μείον τυχόν καταβολές που έχουν γίνει στο πλαίσιο των ρυθμίσεων), οι οποίες καθίστανται στο σύνολό τους ληξιπρόθεσμες και απαιτητές, και την ανατροπή των συνεπειών παροχής ρύθμισης.

2. Η υπαγωγή στην έκτακτη διαδικασία ρύθμισης υποχρεώσεων εμπόρων με δεσμευτική δύναμη για το σύνολο των πιστωτών προβλέπει ότι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δύναται να αιτείται τη ρύθμιση των υποχρεώσεών του εφόσον στη ρύθμιση αυτή συναινούν πιστωτές που εκπροσωπούν το 50% του συνόλου των απαιτήσεων (ήταν 60% στο αρχικό κείμενο), στο οποίο περιλαμβάνεται τουλάχιστον 50% των τυχόν εμπραγμάτως εξασφαλισμένων απαιτήσεων (το ποσοστό αυτό ήταν αρχικά 40%).

3. Αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της αίτησης είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο και όχι το Πολυμελές όπως προβλεπόταν στο αρχικό κείμενο.

4. Νεότερη αίτηση οφειλέτη δεν μπορεί να ασκηθεί πριν από την πάροδο 12 μηνών (εξάμηνο προέβλεπε το αρχικό σχέδιο) από την απόρριψη της προηγούμενης αίτησης.

5. Η παράβαση από τον οφειλέτη ουσιώδους όρου της συμφωνίας ρύθμισης παρέχει σε κάθε άλλο συμβαλλόμενο μέρος το δικαίωμα καταγγελίας της, ενώ αναβιώνουν οι απαιτήσεις των πιστωτών κατά του οφειλέτη ως προς τις διαγραφείσες οφειλές (μείον τυχόν καταβολές που έχουν γίνει στο πλαίσιο της συμφωνίας ρύθμισης), ενώ καθίστανται αυτοδικαίως ληξιπρόθεσμες και απαιτητές όλες οι ρυθμισθείσες οφειλές όπως έχουν διαμορφωθεί μετά την αναβίωσή τους.

6. Η χρεωστική διαφορά (οριστική ζημία) λόγω πιστωτικού κινδύνου που προκύπτει για τους πιστωτές από τη διαγραφή χρεών οφειλετών τους εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα σε 10 ισόποσες ετήσιες δόσεις (αντί για 20 ετήσιες δόσεις που ήταν στο αρχικό κείμενο) αρχής γενομένης από τη χρήση στην οποία πραγματοποιήθηκε η διαγραφή.

7. Στην περίπτωση της υπαγωγής στην έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης, προβλέπεται ότι η αίτηση υποβάλλεται από πιστωτή ή πιστωτές οι οποίοι εκπροσωπούν τουλάχιστον το 40% του συνόλου των υποχρεώσεων όταν στο αρχικό σχέδιο απαιτούνταν το 30%. Επίσης άλλη μια αλλαγή που έχει γίνει σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι η αίτηση θα μπορεί να υποβληθεί έως τις 30 Ιουνίου 2015 από 31 Μαρτίου 2015 που ήταν στο αρχικό προσχέδιο, ενώ αρμόδιο δικαστήριο και σε αυτήν την περίπτωση είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο και όχι το Πολυμελές.

Στην έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης δύναται να υπαχθεί κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα, το οποίο βρίσκεται σε κατάστασης παύσης πληρωμών. Στην περίπτωση κεφαλαιουχικών εταιρειών και αυτές μπορούν να υπάγονται στη διαδικασία.

Η προωθούμενη ρύθμιση αφορά μικρές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες με τζίρο έως 900.000 ευρώ, που έχουν καθυστερημένες οφειλές προς τις τράπεζες τουλάχιστον για έξι μήνες και μέχρι το ποσό των 500.000 ευρώ, και στις οποίες δίνεται η δυνατότητα έως τις 30 Ιουνίου 2015 να υποβάλουν αίτηση υπαγωγής στο ειδικό καθεστώς για ρύθμιση των οφειλών τους προς τις τράπεζες, με διαγραφή τόκων αλλά και κεφαλαίου.

Η συμφωνία με τις τράπεζες συμπαρασύρει σε διαγραφή των προστίμων και των προσαυξήσεων που έχει ο οφειλέτης προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία και επιτρέπει την εξόφληση της βασικής οφειλής σε όσο διάστημα προβλέπει ο διακανονισμός με την τράπεζα, δηλαδή σε χρονικό διάστημα έως και 120 μήνες.

Πάντως οι 120 δόσεις αν και περιλαμβάνονται στο τελευταίο draft παραμένουν ακόμη γκρίζα ζώνη στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα η οποία φέρεται να έχει ζητήσει να μειωθούν στις 60.

Μόλις προχθές εξάλλου ο υπουργός Ανάπτυξης Νίκος Δένδιας σε συνέντευξή του απαντώντας σε ερώτηση για το αν οι δόσεις θα είναι 70, 100 ή 120, δήλωσε πως «προσπαθούμε να συμφωνήσουμε ένα πολύ μεγάλο αριθμό δόσεων, δηλαδή πολύ πάνω από την 5ετία (60 δόσεις) ή την 6ετία (72)».