Βουτιά στην παραγωγή ελαιολάδου

Μέχρι χθες γνωρίζαμε ότι οι Ιταλοί αγόραζαν ελληνικό ελαιόλαδο και το «βάφτιζαν» ιταλικό. Αυτό που δεν γνωρίζαμε ή δεν φανταζόμαστε είναι ότι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός ελαιολάδου παγκοσμίως, η Ελλάδα, η παραγωγή της οποίας εφέτος κατέγραψε βουτιά, θα είχε την ανάγκη να ελληνοποιήσει εισαγόμενο ελαιόλαδο, το οποίο θεωρεί και υποδεέστερο.

Κι όμως, όπως καταγγέλλουν παράγοντες του κλάδου, αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα εφέτος όπου η παραγωγή ελληνικού ελαιολάδου έχει μειωθεί σε κάποιες βασικές ελαιοπαραγωγικές περιοχές ακόμη και κατά 80%, με αποτέλεσμα αυτή να υποχωρήσει στα επίπεδα του 1962!

Στην Κρήτη και στη Χαλκιδική η παραγωγή, λόγω των καιρικών συνθηκών, έχει επί της ουσίας καταστραφεί. Το Oil World εκτιμά ότι η συνολική ελληνική παραγωγή ελαιολάδου υποχώρησε σε 230.000 τόνους από 357.900 τόνους (πτώση 36%).

Εξαιτίας αυτού, δηλαδή της δραματικής μείωσης της παραγωγής, το διάστημα αυτό, όπως καταγγέλλουν παράγοντες του χώρου, συντελείται ένα όργιο ελληνοποιήσεων ισπανικού ελαιολάδου χωρίς η Πολιτεία να προβαίνει στους απαραίτητους ελέγχους.

Συγκεκριμένα παρατηρούνται αθρόες εισαγωγές ισπανικού ελαιολάδου, κάτι βέβαια που δεν είναι παράνομο, οι οποίες όμως εν συνεχεία τυποποιούνται, βαφτίζονται ελληνικό ελαιόλαδο και φεύγουν στο εξωτερικό ως ελληνικό, γεγονός που όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι είναι παράνομο.

Το θέμα ανέδειξε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Προϊόντων Πιστοποιημένης Ποιότητας (Ελ3Π), ο οποίος ζητά από την Πολιτεία μέτρα προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εισαγωγών ελαιολάδου το οποίο εν συνεχεία ελληνοποιείται.

Όπως επισημαίνει ο Σύνδεσμος, δύο μήνες μετά το υπόμνημά του προς τα τρία συναρμόδια υπουργεία, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μέχρις στιγμής, δεν έχει συγκαλέσει κάποια σύσκεψη. Την ίδια ώρα και προκειμένου να υπάρξει έλεγχος ο Σύνδεσμος ζητά καταγραφή στα τελωνεία των εισερχόμενων βυτίων κυρίως στα δύο λιμάνια Πάτρας και Ηγουμενίτσας.

Αυτό θα αρκούσε και θα λειτουργούσε αποτρεπτικά όπως συνέβαινε μέχρι πριν από λίγα χρόνια με έναν μόνο υπάλληλο στην Πάτρα που έκανε αυτήν τη δουλειά. Μετά την καταγραφή κατά την είσοδο στη χώρα, ο ΕΦΕΤ ή και το ΣΔΟΕ έχουν κάθε δικαίωμα (και υποχρέωση) να ελέγξουν κατά το στάδιο της εκφόρτωσης και της εν συνεχεία διακίνησης του ελαιολάδου, κάτι που είναι υποχρεωτικό στο πλαίσιο της ιχνηλασιμότητας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 178/2002, άρθρο 18.

Εν τω μεταξύ, το άνοιγμα τιμών μεταξύ ελληνικών και ισπανικών προσέφερε ένα αθέμιτο και εύκολο κέρδος 0,30 ευρώ/ κιλό, το οποίο, δύο μήνες αργότερα έχει διευρυνθεί στο 0,60 ευρώ/κιλό, αποτελώντας ένα ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο παράτυπων συναλλαγών.

Την ίδια ώρα εταιρείες του κλάδου, οι οποίες αγόραζαν ελαιόλαδο κυρίως από την Κρήτη και τη Χαλκιδική, για να καλύψουν τις ανάγκες τους, έχουν στραφεί στην Πελοπόννησο αλλά και σε εισαγωγές κυρίως από την Ισπανία, η οποία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός παγκοσμίως.

Οι εταιρείες που σκοπεύουν να εισαγάγουν ελαιόλαδο, π.χ. από την Ισπανία, θα αναγράφουν στις ετικέτες κοινοτικό προϊόν.