Δεν ξέρω αν ο κ. Τσίπρας πίστευε έστω και λίγο στην ατάκα που έριξε πρόσφατα στην Κρήτη ότι «εμείς θα κρατάμε τον ζουρνά και οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλι», ή αν το ξεστόμισε επηρεασμένος από αντίστοιχες πιασάρικες ατάκες του Ανδρέα Παπανδρέου - και το ηρωικό παρελθόν της νήσου.
Εάν το πιστεύει πάντως, έστω και λίγο, αλλά και όσοι οπαδοί του το πιστεύουν, μάλλον θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν τους όσα συμβαίνουν στη Ρωσία, μία από τις μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις του πλανήτη.
Το ρούβλι έχει κατρακυλήσει, οι τιμές του πετρελαίου έχουν γονατίσει και τα προβλήματα της τοπικής οικονομίας έχουν καταστεί ορατά διά γυμνού οφθαλμού, μετά και τις κυρώσεις που επέβαλε η Δύση.
Όταν αυτά συμβαίνουν στη Ρωσία, είναι μάλλον δύσκολο να φανταστεί κάποιος τις «αγορές» να καθυποτάσσονται στα κελεύσματα μιας νεόκοπης αριστερής κυβέρνησης σε μια μικρή χώρα της περιφέρειας της Ευρώπης.
Είναι βέβαιο ότι οι εκεί εξελίξεις δεν έχουν περάσει απαρατήρητες στον ΣΥΡΙΖΑ. Στον ιστότοπο Iskra.gr που θεωρείται ότι απηχεί την «Αριστερή Πλατφόρμα» του κ. Λαφαζάνη υπήρχε χθες πρωτοσέλιδο άρθρο με τίτλο «Ελλάδα και Ρωσία στο στόχαστρο του δυτικού ιμπεριαλισμού» και αντιστοίχου ύφους περιεχόμενο.
Παρότι οι συσχετισμοί που επιχειρούνται στο συγκεκριμένο άρθρο δεν φαίνεται να εδράζονται σε οποιαδήποτε στοιχεία, η ύπαρξή του και μόνο φανερώνει τη σκληρή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ξεπερνά κατά πολύ τα στενά ελληνικά δεδομένα: Η αλληλεξάρτηση των οικονομιών είναι πλέον τεράστια και αναπόδραστη. Καμία οικονομία, είτε πρόκειται για την Κίνα, είτε για τη Ρωσία, είτε για οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, δεν δύναται να ακμάσει με όρους απομονωτισμού, χωρίς τη συνεργασία με άλλες οικονομίες. Τουναντίον, υπόκειται αναπόδραστα στις επιρροές τους, θετικές και αρνητικές.
Και προφανέστατα, λόγω του οικονομικού τους μεγέθους αλλά και του ελέγχου που ασκούν στην παγκόσμια «ροή» των επενδυτικών κεφαλαίων, τα ηνία σε αυτήν την ιστορία τα έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες προς το παρόν τουλάχιστον ασπάζονται έναν συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας των οικονομιών, που καθόλου δεν συνάδει με τα προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να είμαστε ξεκάθαροι, είναι γεγονός ότι με τον τρόπο που δομήθηκε η παγκοσμιοποίηση, αλλά και λόγω της υπέρμετρης ανάπτυξης της «χρηματιστικής» οικονομίας, οι αγορές ασκούν πλέον πολύ παρεμβατικό ρόλο στις κρατικές πολιτικές, ρόλος που φαίνεται να προκαλεί ενίοτε σημαντικά προβλήματα στη λειτουργία των δημοκρατιών προς όφελος της κοινωνίας.
Η στήλη έχει επανειλημμένα αναφερθεί σε τέτοιου είδους θέματα όπως το διογκούμενο πρόβλημα της ανισότητας αλλά και το «παράδοξο» της σωτηρίας ακραιφνώς καπιταλιστικών κολοσσών, από τα κράτη, δηλαδή τους φορολογούμενους, λόγω του ότι θεωρήθηκαν (αλλά προηγουμένως αφέθηκαν να γίνουν) «πολύ μεγάλοι για να καταρρεύσουν».
Τέτοιου είδους θέματα όμως ξεπερνούν κατά πολύ τις δυνατότητες και την εμβέλεια τόσο της ήδη από καιρό χρεοκοπημένης και εξαρτημένης Ελλάδας, όσο και του κ. Τσίπρα και του κόμματός του.
Καλώς ή κακώς, όπως συμβαίνει πάντα, οι διεργασίες για ενδεχόμενο περιορισμό του ρόλου των αγορών θα ξεκινήσουν από κεντρικές χώρες του παγκόσμιου συστήματος (υπό την πίεση των κοινωνιών τους) κι εν συνεχεία θα επεκταθούν στην περιφέρεια.
Το να πιστεύει κάποιος το αντίθετο αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Όνειρο που μπορεί όμως να πληρωθεί πολύ ακριβά από την ελληνική κοινωνία. Κι όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, οι επιπτώσεις θα είναι βαρύτερες για τους οικονομικά πιο αδύναμους.