Είτε τα φάγαμε μαζί είτε... χώρια, το γεγονός παραμένει ότι η σταδιακή διολίσθηση της χώρας σε κατάσταση πτώχευσης, ηθικής και υλικής, που απλώς κορυφώθηκε το 2009-2010, αποτέλεσε «εθνικό έγκλημα», για το οποίο, το μόνο που μπορούν να ισχυριστούν οι δράστες είναι ότι ήταν «εξ αμελείας».

«Βαρείς χαρακτηρισμοί», θα πουν ορισμένοι, κυρίως διότι θεωρούσαν, κι ενδεχομένως θεωρούν ακόμη, ότι οι διαστάσεις αυτού του εγκλήματος περιορίζονται στις οικονομικές και κοινωνικές απώλειες, που όλοι νιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια, παρότι μόνο περιορισμένες δεν ήταν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κίνηση των αρχών να επιτρέπουν την είσοδο μέσω Προμαχώνα μόνο σε όσους έχουν στην κατοχή τους αρνητικό τεστ για τον κορονωϊό, αρχής γενομένης από τη 14η Ιουλίου, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όσες αντιδράσεις κι αν προκαλέσει ενδεχομένως στη Βόρεια Ελλάδα, που στηρίζει μεγάλο μέρος του τουρισμού της σε αυτές τις οδικές αφίξεις.

Για την ακρίβεια, ίσως η κίνηση αυτή να αποδειχθεί και καθυστερημένη, με δεδομένη την έξαρση κρουσμάτων που έχει παρατηρηθεί στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Σερβία, Αλβανία, Β. Μακεδονία).

Όσοι ασχολούνται σε βάθος με τα Ελληνοτουρκικά γνωρίζουν πως στην πραγματικότητα η Ελλάδα έχει δύο επιλογές: Είτε α) να διαπραγματευτεί μια σειρά από κρίσιμα θέματα, διαδικασία μέσα από την οποία θα επέλθει κάποιος συμβιβασμός με την άλλη πλευρά (διότι αυτό συμβαίνει στις διαπραγματεύσεις). Είτε β) να επιλέξει τη διαρκή αντιπαράθεση με την Τουρκία, στο πλαίσιο όμως της οποίας θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη και για το ενδεχόμενο η αντιπαράθεση αυτή να ξεφύγει από τα όρια της διπλωματίας και των «σκληρών δηλώσεων» και να περάσει σε άλλα επίπεδα.

Τελικά για να απολαύσουμε πολιτισμένο πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, πρέπει να «Μένουμε Σπίτι». Από πλευράς πολιτικής ορθότητας, λίγες περίοδοι μπορούν να συγκριθούν με το συγκεκριμένο διάστημα. Δυστυχώς, με το που τελείωσε, επιστρέψαμε στην «κανονικότητα» της όξυνσης και της σκανδαλολογίας, ωσάν να μη συμβαίνει τίποτε.

Με κίνδυνο να παρεξηγηθεί (το γνωρίζει) ο υπογράφων εκτιμά δημοσίως ότι σε μια περίοδο που ΔΕΝ είναι προεκλογική, είναι όμως πολλαπλώς επικίνδυνη για τη χώρα, η διατήρηση αυτού του κλίματος και η (πολύ πιθανή) γενίκευσή του σε θέματα που δεν σχετίζονται με τη Novartis, τις κασέτες κ.λπ., μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επιζήμια, για όλες τις πλευρές και, το κυριότερο, για εμάς τους πολίτες.

Ο καλός ο καπετάνιος πρέπει να αντιλαμβάνεται γρήγορα πότε μυρίζει… θύελλα και να αλλάζει ρότα στο καράβι.

Στην περίπτωση του κυβερνητικού εκπροσώπου και υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ Στέλιου Πέτσα, η σοφή αυτή λαϊκή ρήση δεν φαίνεται να έπιασε τόπο, τουλάχιστον στο θέμα των 20 εκατ. ευρώ που δόθηκαν στα ΜΜΕ για τις καμπάνιες του «Μένουμε Σπίτι».

Διότι η θύελλα άρχισε να μυρίζει από πολύ νωρίς, από την περίοδο ακόμη του lockdown, όταν άρχισαν να διαρρέουν, ως πρώτες σταγόνες, οι πληροφορίες για υπέρογκα ποσά σε ορισμένα Μέσα, εξαιρετικά δυσανάλογα με το μέγεθός τους, αλλά και με όσα εν γνώσει τους ελάμβαναν τα υπόλοιπα (μεταξύ αυτών και τα Μέσα της Media2day Εκδοτική, στην οποία ανήκει το Euro2day.gr). Αλλά και για την καταβολή διαφόρων ποσών, σε δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, περίπου ανύπαρκτα sites και blogs που δεν τηρούσαν καν τη βασική προϋπόθεση. Δεν ήταν δηλαδή καταχωρημένα στο -κρατικό- Mητρώο On line Μέσων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης!