Η ανοδική αγορά με βάση τα κέρδη θα συνεχιστεί καθώς ο δείκτης S&P 500 θα αυξηθεί κατά 10% στις 2.850 μονάδες στο τέλος του έτους, προβλέπει η Goldman Sachs. Για το 2019, προβλέπει ως στόχο τις 3.000 μονάδες και το 2020, τις 3.100 μονάδες.
Σύμφωνα με την αμερικανική επενδυτική τράπεζα, οι κεφαλαιουχικές δαπάνες, η φορολογική μεταρρύθμιση, η ανάπτυξη των κερδών ανά μετοχή και οι επαναγορές μετοχών θα πρέπει να αντισταθμίσουν τους κινδύνους από τη σύσφιγξη της Fed και την κλιμάκωση των εμπορικών συγκρούσεων.
Η Goldman Sachs διακρίνει δύο σενάρια:
Αισιοδοξία: Η ύφεση είναι απίθανη καθώς η απορρύθμιση και η φορολογική μεταρρύθμιση έχουν καταστήσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και την αισιοδοξία των επιχειρήσεων στο υψηλότερο επίπεδό τους τα τελευταία χρόνια.
Φόβοι: Η μείωση στον ρυθμό ανάπτυξης σε ορισμένα οικονομικά μέτρα, το κλείσιμο των επαναγορών μετοχών, το αυξανόμενο κόστος εργασίας και η αντίδραση έναντι των social media.
Στα θεμελιώδη μεγέθη, η GS βλέπει 2,7% οικονομική ανάπτυξη, 14% αύξηση των κερδών ανά μετοχή και τις επαναγορές μετοχών ως τις βασικές πηγές της ζήτησης μετοχών.
Οικονομία: Η GS για την οικονομία προβλέπει υψηλότερη αύξηση 2,7% του ΑΕΠ, βασικό πληθωρισμό 1,9% και 3 επιπλέον αυξήσεις της Fed το 2018 (η αγορά υποδηλώνει 2).
Κέρδη: Η αύξηση των πωλήσεων κατά 6% και η επέκταση του περιθωρίου κέρδους κατά 50 μονάδες βάσης στο 10,5% θα οδηγήσει σε άνοδο 14% των EPS στα 150 δολάρια (consensus στα 158 δολάρια).
Ροές κεφαλαίων: Θετική καθαρή ζήτηση για μετοχές μόνο επειδή οι επαναγορές μετοχών αντισταθμίζουν τις συνολικές καθαρές πωλήσεις, σε συνδυασμό με άλλες κατηγορίες ιδιοκτησίας.
Στρατηγικές: (1) Επίθεση: Εταιρείες που επενδύουν για το μέλλον. (2) Άμυνα: Χαμηλότερος κίνδυνος από την αύξηση του πληθωρισμού και των επιτοκίων.
1. Εταιρείες που επενδύουν για το μέλλον: Οι μετοχές των εταιρειών που επενδύουν συνεχώς τις ταμειακές ροές τους μέσω κεφαλαιουχικών επενδύσεων και έρευνα και ανάπτυξη.
2. Μετοχές κυκλικής ανάπτυξης: Οι εταιρείες με την ταχύτερη προσδοκώμενη ανάπτυξη προσφέρουν αξία σε σχέση με την ιστορική τους πορεία.
3. Μείωση της έκθεσης σε μακροοικονομικούς κινδύνους: Οι επιχειρήσεις με χαμηλό κόστος εργασίας και ισχυρούς ισολογισμούς μειώνουν τον κίνδυνο από τον μισθολογικό πληθωρισμό και τα υψηλότερα επιτόκια.