Το έξυπνο χρήμα περιμένει την ελληνική ευκαιρία

Οσοι αποκηρύσσουν τους κερδοσκόπους, απλά δεν πιάνουν το νόημα. Το έξυπνο χρήμα περιμένει τώρα την ευκαιρία να αγοράσει ένα κομμάτι τις Ελλάδας, όχι να το πουλήσει short. Ένα κομμάτι όπως, ας πούμε, την μετοχή της ΕΤΕ.

Δημοσιεύθηκε: 5 Σεπτεμβρίου 2011 - 17:22

John Dizard

Το έξυπνο χρήμα περιμένει την ελληνική ευκαιρία

Υπάρχει μια μερίδα ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών αγορών που δεν κάνει καμία προσπάθεια να παίξει το παιχνίδι με τους κανόνες και ετοιμάζεται να τσακίσει τον αντίπαλο. Που σε αυτή την περίπτωση, ο αντίπαλος θα είναι η αποτυχημένη προσπάθεια των Ευρωπαίων τεχνοκρατών να βρουν λύση στην ελληνική χρηματοπιστωτική κρίση.

Για να είμαστε δίκαιοι, η έκθεση που συνόδευσε την σύνοδο κορυφής στα τέλη Ιουλίου, πέτυχε τον αδήλωτο σκοπό της: Να επιτρέψει στην επίσημη Ευρώπη, σε ορισμένους κορυφαίους τραπεζίτες και στην αφεντιά μου, να χαρούμε λίγο ποιοτικό χρόνο με τις οικογένειές μας τον Αύγουστο.

Αλλά μην ανησυχείτε: Οι ίδιοι οι Έλληνες έχουν προχωρήσει πολύ περισσότερο την οργάνωση και την καταγραφή της αναδιοργάνωσης των δημοσιονομικών τους, απ’ όσο οι επίσημοι πιστωτές τους. Και αυτό είναι πολύ καλό, δεδομένου ότι προφανώς δεν έχει μείνει και πολύς χρόνος μέχρι τον επόμενο πανικό ομολόγων και τραπεζών.

Θα ήταν βολικό, αν οι απαραίτητες υπογραφές είχαν συγκεντρωθεί εγκαίρως για την ετήσια σύνοδο Παγκόσμιας Τράπεζας – ΔΝΤ του Οκτωβρίου. Κάπου εκεί θα έρθει και η ώρα ο «ιδιωτικός τομέας», αυτος που στις ΗΠΑ ονομάζουμε πραγματικό χρήμα, να προετοιμαστεί για να αγοράσει φθηνά ορισμένα ελληνικά ενεργητικά.

Αν δεν είστε ο ίδιος Έλληνας, μάλλον δεν θα σας επιτραπεί να τα αγοράσετε σε τιμές χονδρικής, αλλά υπάρχουν ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα «χαρτιά» στο καλάθι με τα υπόλοιπα λιανικά χρεόγραφα.

Οσοι αποκηρύσσουν τις υποτιθέμενες επιθέσεις των κερδοσκόπων εναντίον της Ελλάδας, δεν πιάνουν το νόημα. Το έξυπνο χρήμα περιμένει την ευκαιρία να αγοράσει ένα κομμάτι τις Ελλάδας, όχι να το πωλήσει short. Ένα κομμάτι όπως, ας πούμε, την μετοχή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.

Σε μια αιφνιδιαστική, για όσους παρακολουθούν την καριέρα της κας Christine Lagarde, εξέλιξη, το ΔΝΤ τείνει και πάλι προς την «αγγλοσαξονική» άποψη σχετικά με το τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη στην συνέχεια. Κι αυτό είναι, να επικεντρωθεί στην επανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού κλάδου και να αποφύγει, για την ώρα, την πολιτική αναταραχή που προκαλεί το ευρωομόλογο και η ευρωπαϊκά εναρμονισμένη δημοσιονομική διοίκηση.

Ετσι, υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να εγκριθεί στο σχέδιο του Ιουλίου, πριν λάβουν οι κυβερνήσεις όλες τις απαραίτητες κοινοβουλευτικές εγκρίσεις. Μέσα σε λίγες εβδομάδες -ή μήνες αναλόγως με την ψυχραιμία των Ευρωπαίων- τα άρθρα που αφορούν στο European Financial Stability Facility θα ξανασχεδιαστούν ώστε να μετατρέψουν το EFSF σε ένα ταμείο πλήρως χρηματοδοτούμενο τύπου ΔΝΤ ή τράπεζας, αντί για το βραδυκίνητο σχέδιο εγγυήσεων που είναι σήμερα. Εντέλει, θα γίνει ένα ταμείο με κεφάλαια που θα μπορούν ταχέως να διοχετευτούν σε μια σειρά senior μετοχικά κεφάλαια, ώστε να δυναμώσουν τα τραπεζικά συστήματα.

Η χρονική συγκυρία μπορεί να είναι πρόβλημα για την Ελλάδα, αν αυτός ο επανασχεδιασμός δεν συμβεί αρκετά μετά από την κρίση εμπιστοσύνης αυτού ή του επόμενου μήνα. Επιπλέον, η επικείμενη απόφαση του γερμανικού ανώτατου δικαστηρίου για τις νομικές προσφυγές στις διασώσεις στην ευρωζώνη, θα περιορίσει τυχόν μελλοντικές μεταβιβάσεις κεφαλαίων στην Ελλάδα ή τις τράπεζες της.

Ακούγεται τρομαχτικό. Και γι’αυτό η μετοχή της Εθνικής τελούσε υπό διαπραγμάτευση μόλις κάτω από τα 3,17 ευρώ την περασμένη εβδομάδα, δίνοντάς της κεφαλαιοποίηση κάτω των 3 δισ. ευρώ, όταν διαθέτει μετοχικό κεφάλαιο ένω των 8,5 δισ. ευρώ και συντελεστή κεφαλαιακής επάρκειας Core Tier I της τάξης του 11,2%. Κι αυτό, μετά την ανακοίνωση απομοιώσεων 18% την περασμένη εβδομάδα στα κρατικά ομόλογα που κατέχει.

Η Εθνική διαθέτει συντελεστή δανείων έναντι καταθέσεων στις ελληνικές επιχειρήσεις της τάξης του 115%, που σημαίνει ότι δεν θα ξεμείνει από κεφάλαια, είτε πέσει πανικός στις τράπεζες είτε όχι. Το μερίδιό της στις εθνικές καταθέσεις έχει αυξηθεί.

Επίσης λαμβάνει πάνω από το 38% των εσόδων της από την Τουρκία και την νοτιοανατολική Ευρώπη, που έχουν πολύ υψηλή κερδοφορία.

Τα βιβλία πιστώσεων των τραπεζών δεν φημίζονται για την διαφάνειά τους, οπότε χρειάζεται να προσφύγω σε όσα έχουν δημοσιοποιηθεί και στις δηλώσεις άλλων τραπεζιτών, για να βγάλω συμπέρασμα για την ποιότητα της διοίκησης. Αυτή, εμφανίζεται καλή, ειδικά με βάση τα στάνταρ της περιφέρειας, αλλά όχι ευφυέστατη. Κι αυτό είναι καλό: Οι τραπεζίτες που νομίζουν ότι είναι ευφυέστατοι είναι εκείνοι που συνήθως σε βάζουν σε προβλήματα.

Γιατί να αγοράσει κάποιος μετοχές από αυτή την συγκεκριμένη ελληνική τράπεζα; Γιατί είναι ένα ολιγοπώλιο με τεράστιο δίκτυο υποκαταστημάτων. Δεν θα επηρεαστεί, ακόμη κι αν η Ελληνική Δημοκρατία μονομερώς κόψει την αξία των ελληνικών ομολόγων, πολύ περισσότερο απ’όσο προτείνεται στην συμφωνία ανταλλαγής.

Η Εθνική είναι η αρχαιότερη ελληνική τράπεζα. Ιδρύθηκε το 1841 και εξέδωσε δικά της τραπεζογραμμάτια το 1928. Αν μια κινεζική ναυτιλιακή εταιρεία ή ένας trader από την Κορέα, ανοίξει δουλειές στην Ελλάδα, ένα σημαντικό τμήμα των λογαριασμών τους, πιθανότατα θα μπουν στην Εθνική. Η τράπεζα εξυπηρετει την κυβέρνηση, που με την σειρά της ανταποδίδει. Στους Έλληνες αρέσει να αναλαμβάνουν κινδύνους, αλλά όχι με το ρευστό τους. Αυτό, προτιμούν να το κρατούν στην Εθνική.

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω κούρεμα 2 δισ. ευρώ στα κρατικά ομόλογα της Εθνικής, και η διοίκηση αποφασίζει ότι θέλει έναν επενδυτή τύπου Warren Buffett. Υπάρχουν μερικές δεκάδες Έλληνες ή Έλληνες του εξωτερικού, που θα υπέγραφαν χωρίς δεύτερη σκέψη αυτή την επιταγή. Η Εθνική δεν χρειάζεται ένα λειτουργικό EFSF για να επιβιώσει στην επόμενη καταιγίδα κι έχει ζήσει πολύ χειρότερες καταιγίδες από το 1841 μέχρι σήμερα.

© The Financial Times Limited 2011. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation