Ένα κήρυγμα για τις ανωμαλίες στις αγορές

Η απόκλιση μεταξύ της διαμόρφωσης των μετοχικών τιμών και των spread των εταιρικών ομολόγων αποτελεί ”ανωμαλία” στο σύστημα, η οποία οδήγησε στην ”εξομάλυνση” του χρηματιστηριακού ράλι του 2003. Ο Philip Coggan εξετάζει εάν στην παρούσα φάση, συμβαίνει κάτι ανάλογο.

Δημοσιεύθηκε: 7 Σεπτεμβρίου 2004 - 13:12

του Philip Coggan, συντάκτη επενδύσεων των FT

Στα τέλη του 2002 και το 2003, εμφανίστηκε μια ανωμαλία στις χρηματαγορές. Ενώ οι τιμές των μετοχών συνέχιζαν να ”βυθίζονται”, τα spread των εταιρικών ομολόγων συρρικνώθηκαν σημαντικά, σημάδι πως οι επενδυτές ανέκτησαν την εμπιστοσύνη τους στον επιχειρηματικό κλάδο. Σίγουρα, οι χρηματιστηριακές αγορές έλαβαν το μήνυμα και άρχισαν το ράλι, τον Μάρτιο του 2003.

Μια παρόμοια ανωμαλία ενδέχεται να εμφανίζεται και στην παρούσα φάση. Η Merrill Lynch δημιούργησε τον ”Dequity Monitor”, μια προσπάθεια να εντοπίσει τις ευρωπαϊκές μετοχές με πολύ υψηλή μόχλευση. Αυτές είναι οι μετοχές που η Merrill εκτιμά πως θα είναι ευάλωτες, σε περίπτωση διεύρυνσης των πιστωτικών spread. Ενώ τα spread των εταιρικών ομολόγων μειώνονται τους τελευταίους μήνες, οι χρηματιστηριακές αγορές παραμένουν στα ίδια επίπεδα. Για μια ακόμη φορά, οι επενδυτές ομολόγων εμφανίζονται πιο αισιόδοξοι από τους συναδέλφους τους στις μετοχές.

Θα μπορούσαν να υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για την απόκλιση των μετοχικών τιμών και των πιστωτικών spread, σε μεμονωμένο επίπεδο επιχείρησης. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της ”μάχης” για την εξαγορά της Marks & Spencer, η τιμή της μετοχής της εκτινάχθηκε αλλά τα πιστωτικά spread ενισχύθηκαν, καθώς οι κάτοχοι των ομολόγων της εταιρίας πίστεψαν πως η εταιρία θα επιφορτιζόταν με παραπάνω χρέος.

Κάποιος θα περίμενε, ωστόσο, πως οι τάσεις θα επηρέαζαν με τον ίδιο τρόπο και τις δυο επενδυτικές επιλογές. Σε γενικές γραμμές, υποτίθεται πως τα πιστωτικά spread παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, όταν οι επιχειρηματικές χρηματικές ροές βελτιώνονται, καθιστώντας ευκολότερη την εξυπηρέτηση του χρέους. Όμως, η βελτίωση της εξυπηρέτησης του χρέους θα έπρεπε να μειώνει τον κίνδυνο διακράτησης μετοχών, ενώ οι ισχυρότερες χρηματικές ροές βοηθούν τις εταιρίες να καταβάλλουν καλύτερα μερίσματα.

Οπότε, τι θα μπορούσε να εξηγήσει την ανωμαλία; Θα μπορούσε να είναι, ότι οι επενδυτές ομολόγων είναι καλύτερα πληροφορημένοι, όπως αποδείχθηκε ότι συνέβη στην περίοδο 2002/2003 και αναγνώρισαν ταχύτερα την βελτίωση στην επιχειρηματική εικόνα. Επίσης, θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι επενδυτές σε μετοχές ”κοιτούν μπροστά” αναγνωρίζοντας μεν την βελτίωση των χρηματικών ροών, αλλά η γενικότερη εικόνα του επιχειρηματικού κλάδου περιορίζεται από την ενίσχυση των πετρελαϊκών τιμών και την επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.

Μια ακόμη πιθανή εξήγηση είναι ότι οι αποτιμήσεις των μετοχών δεν είναι διόλου ελκυστικές. Η Merrill Lynch ανακάλυψε πως οι μετοχές στον δείκτη Dequity διαπραγματεύονται σε ιστορικό δείκτη Ρ/Ε, διπλάσιο έναντι της αγοράς, με μερισματική απόδοση στο 30% της αγοράς. Οπότε, ενδέχεται να σημαίνει πως οι επενδυτές έχουν απλώς αναγνωρίσει πως δεν υπάρχει αξία στις μετοχές με υψηλή μόχλευση.

© The Financial Times Limited 2004. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation