Τα τιμήματα των εξαγορών πρέπει να ανακοινώνονται

Eντός του 2003 έλαβαν χώρα 10.116 συμφωνίες σε όλο τον κόσμο, στις οποίες δεν ανακοινώθηκε το τίμημα. Στις ΗΠΑ ο αριθμός ανέρχεται σε 3.637 συμφωνίες. Ο David Wells σχολιάζει την πρακτική απόκρυψης των συναλλαγών, που δεν κρίνονται ”επουσιώδεις” στην εποχή της διαφάνειας, των κανονισμών Sarbanes-Oxley και της σχετικής νομοθεσίας.

Δημοσιεύθηκε: 31 Αυγούστου 2004 - 11:00

του David Wells

Η Citigroup εξαγόρασε εντός της προηγούμενης εβδομάδας μία τράπεζα στο Texas. Η International Business Machines εξαγόρασε προ δύο εβδομάδων μια εταιρία ανάπτυξης λογισμικού στη Βόρεια Καρολίνα.

Επιφανειακά, αυτές οι δύο συμφωνίες δεν έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Ωστόσο, εάν τις εξετάσετε λίγο βαθύτερα, θα δείτε ότι έχουν. Και οι δύο εταιρίες είναι οι μεγαλύτερες εισηγμένες εταιρίες στον κλάδο τους. Η Citigroup είναι η μεγαλύτερη εταιρία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και η IBM είναι η μεγαλύτερη εταιρία κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Οι εργαζόμενοι στη First American Bank, την οποία αγοράζει η Citigroup, και τη Venetica της IBM μπορούν να παραμείνουν εάν το επιλέξουν.

Κάθε εταιρία που προχώρησε στην εξαγορά, το έκανε για να διευρύνει τις δραστηριότητές της σε ταχύτατα αναπτυσσόμενους τομείς. Το Τέξας είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες περιοχές των ΗΠΑ για τις τραπεζικές υπηρεσίες. Το λογισμικό της Venetica επιτρέπει την πρόσβαση σε έγγραφα, εικόνες και άλλα δεδομένα που αποθηκεύονται σε διάφορες μορφές (format). H IBM, στο δελτίο Τύπου με το οποίο ανακοίνωσε την εξαγορά της Venetica, αναφέρει ότι η εν λόγω αγορά θα ξεπεράσει σε αξία τα 10 δισ. δολ. μέχρι το 2006.

Όλα αυτά μας οδηγούν σε έναν κοινό προβληματισμό για τις δύο συμφωνίες. Ενώ η ΙΒΜ είχε όλο το χρόνο να εξηγήσει στους επενδυτές την αγορά λογισμικού που επιθυμούσε, δεν έκρινε απαραίτητο να ενημερώσει τους μετόχους της πόσο θα πληρώσει για την απόκτηση της εταιρίας. ”Οι οικονομικές λεπτομέρειες δεν ανακοινώνονται”, τονίζει στη δεύτερη παράγραφο το δελτίο Τύπου.

Το ίδιο συμβαίνει στην εξαγορά της First American από τη Citigroup. Η τράπεζα έσπευσε να ανακοινώσει πως η εξαγορά θα έχει άμεσες επιπτώσεις στην κερδοφορία της, αλλά αμέσως μετά το ”καρότο”, τονίζει πως ”οι όροι της συναλλαγής δεν ανακοινώνονται”.

Καμία από τις δύο εταιρίες δεν υποχρεούται διά νόμου να ανακοινώσει το τίμημα στους μετόχους. Αυτό συμβαίνει καθώς δεν εκτιμούν ότι το τίμημα είναι ”ουσιώδες”, μια λέξη που στο επιχειρηματικό λεξιλόγιο σημαίνει πως ”ήταν τόσο φτηνή που θα μπορούσε να εκραγεί αύριο και να μην μας πλήξει οικονομικά”.

Ωστόσο, τι είναι εν τέλει ουσιώδες για τις μεγαλύτερες εταιρίες του κόσμου; Η Citigroup έχει περιουσιακά στοιχεία αξίας μεγαλύτερης των 1.000 δισ. δολ. Η First American μόλις 3,5 δισ. δολ. Ωστόσο, δεν είναι ουσιώδες για τους μετόχους να γνωρίζουν πόσο καλά είναι τα στελέχη της εταιρίας που επενδύουν στις εξαγορές, όσο μικρές κι αν είναι;

Ασχέτως αν πρόκειται για τη Citigroup, την IBM, την ExxonMobil ή άλλο κολοσσό, το μέγεθος της εξαγοράς δεν θα πρέπει να έχει σημασία όταν τίθεται ζήτημα αποκάλυψης. Το τίμημα και οι υπόλοιπες λεπτομέρειες θα πρέπει να δημοσιοποιούνται έτσι ώστε να μπορούν να αντιλαμβάνονται οι μέτοχοι πόσο καλά εξασκούν τα καθήκοντά τους τα στελέχη των εταιριών.

Σύμφωνα με τη Dealogic, μια εταιρία που συλλέγει δεδομένα από εξαγορές και συγχωνεύσεις, εντός του 2003 έλαβαν χώρα 10.116 συμφωνίες σε όλο τον κόσμο, στις οποίες δεν ανακοινώθηκε το τίμημα. Στις ΗΠΑ ο αριθμός ανέρχεται σε 3.637 συμφωνίες. Δύσκολα μπορώ να αντιληφθώ πώς προκύπτουν τέτοια νούμερα στην εποχή της διαφάνειας, των κανονισμών Sarbanes-Oxley και της σχετικής νομοθεσίας.

Μπορεί να είναι αλήθεια πως, μεμονωμένα, πολλές από αυτές τις συναλλαγές είναι πολύ μικρές για να έχουν ιδιαίτερη σημασία και ότι η υπερφόρτωση της ενημέρωσης μπορεί να εκληφθεί από μεμονωμένους μετόχους ως θόρυβος. Ωστόσο, η έλλειψη ανακοινώσεων ίσως είναι χειρότερη. Τι μπορεί να συμβεί εάν μια εταιρία πραγματοποιεί δεκάδες εξαγορές μέσα στο έτος; Τι διάστημα πρέπει να περάσει προτού όλες αυτές συνδυαστικά γίνουν επουσιώδεις; Θυμάστε την Tyco;

Οι επενδυτές θα πρέπει να θυμούνται το εξής: Η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τον αγοραστή, ο οποίος θα πρέπει να προσέχει. Η χρηματιστηριακή αγορά είναι ένα επικίνδυνο μέρος. Δεν θα ήταν καλύτερα, όμως, εάν οι επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, έδιναν στους αγοραστές των μετοχών τους λίγο μεγαλύτερη βοήθεια στο να γνωρίζουν τι αγοράζουν;

© The Financial Times Limited 2004. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation