Οι κύκλοι των εξαγορών και συγχωνεύσεων

Εάν οι φήμες είναι σωστές, το Nymex προσπαθεί να προσελκύσει: Το CME (που ανταγωνίζεται με το Intercontinental Exchange για το CBΟT), το NYSE (που αγόρασε πέρσι το Euronext) και το Deutsche Boerse (που μόλις αγόρασε το ISE καθώς το απέρριψαν το Euronext και το LSE, το οποίο με τη σειρά του απέρριψε το Nasdaq, που έτσι στράφηκε στο σκανδιναβικό OMX). Οι περισσότεροι κλάδοι έρχονται αντιμέτωποι με σταδιακό συγκεντρωτισμό. Ενίοτε όμως αυτή η διαδικασία γίνεται παντελώς αδιάκριτη...

Δημοσιεύθηκε: 18 Ιουνίου 2007 - 09:29

Εάν οι φήμες είναι σωστές, το Nymex προσπαθεί να προσελκύσει: Το Chicago Mercantile Exchange (που ανταγωνίζεται με το Intercontinental Exchange για το Chicago Board of Trade), το New York Stock Exchange (που εξασφάλισε πέρσι το Euronext) και το Deutsche Boerse (που μόλις αγόρασε το International Securities Exchange καθώς το απέρριψαν το Euronext και το London Stock Exchange, το οποίο με τη σειρά του απέρριψε το Nasdaq, που έτσι στράφηκε στο σκανδιναβικό OMX).

Οι περισσότεροι κλάδοι έρχονται αντιμέτωποι με σταδιακό συγκεντρωτισμό. Ενίοτε όμως αυτή η διαδικασία γίνεται τελείως αδιάκριτη, με διοικήσεις που επιδιώκουν κάθε δυνατό συνδυασμό, με οποιοδήποτε τίμημα, προκειμένου απλώς να μη μείνουν ”απ’ έξω”.

Οι τηλεπικοινωνίες στα τέλη της δεκαετίας του ’90 είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα. Για τα χρηματιστήρια το αρχικό και εύλογο επιχείρημα του συγκεντρωτισμού (οι περικοπές των δαπανών) υποκαθίσταται σιγά-σιγά με την επιδίωξη ακαδημαϊκών στόχων. Το Nasdaq, για παράδειγμα, δεσμεύτηκε ”να αυξήσει και να επιταχύνει τις διεθνείς ροές μετοχικών κεφαλαίων”.

Οι αυξήσεις στις αξίες προσθέτουν λάδι στη φωτιά. Η κεφαλαιοποίηση των οκτώ κορυφαίων αμερικανικών και ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων έχει διπλασιαστεί τους τελευταίους 18 μήνες στα σχεδόν 100 δισ. δολάρια, υποδεικνύοντας έναν σταθμισμένο λόγο τιμής προς κέρδη (Ρ/Ε) της τάξης του 42, δηλαδή τριπλάσιο από την αναλογία που υπήρχε τρία χρόνια πριν.

Τα επιτυχημένα κύματα συγκεντρωτισμού όμως κατά κανόνα εκδηλώνονται σε περιόδους ρεαλισμού και όχι υπερβολής: Παράδειγμα οι συμφωνίες υπό την καθοδήγηση των Exxon, BP και Total, που ακολούθησαν την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου το 1997-98. Τα κέρδη ίσως είναι το πρώτο θύμα.

Για την ώρα, καμία πρόταση συμφωνίας δεν μπορεί να καλύψει ένα στοιχείο που προκαλεί ανησυχία για τα χρηματιστήρια: Όπως και οι τηλεπικοινωνίες και οι φαρμακοβιομηχανίες στην περίοδο του συγκεντρωτισμού τους, έχουν υπερβολικά κέρδη. Τα καθαρά πάγια ενεργητικά που ανήκουν στα 8 μεγάλα χρηματιστήρια με την κεφαλαιοποίηση των 100 δισ. δολαρίων δεν ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation