Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο σήμερα για την καριέρα που θα έπρεπε να ακολουθήσει; Αυτό ήταν ένα από τα βασικά ερωτήματα που τέθηκε σε πάνελ στο οποίο προέδρευσα στο Mipim, το μεγάλο συνέδριο στις Κάννες που γιόρταζε την 25η του επέτειο.
Ο Graeme Maxton, συγγραφέας και οικονομολόγος που συμμετείχε στο πάνελ αναφέρθηκε σε έκθεση του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης που ερεύνησε ποιες θέσεις εργασίας κινδυνεύουν περισσότερο από τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η έρευνα καταλήγει στο ότι στα επαγγέλματα που έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσουν περιλαμβάνονται οι κοινωνικοί λειτουργοί για θέματα κατάχρησης ουσιών, οι χορογράφοι και οι χειρουργοί στόματος και γναθοπροσωπικής. Αυτοί που κινδύνευαν περισσότερο ήταν οι διαιτητές αθλημάτων, οι εκτιμητές ασφάλισης αυτοκινήτων και οι τραπεζικοί υπάλληλοι που ασχολούνται με δάνεια.
Υπενθύμισα στο κοινό ότι φέτος υπήρχαν δύο ακόμη σημαντικές επέτειοι 25ετίας. Το Νοέμβριο συμπληρώνονται 25 χρόνια από τότε που έπεσε το Τείχος του Βερολίνου και την προηγούμενη εβδομάδα ήταν η 25η επέτειος από τότε που ο Tim Berners-Lee, ο νυν Σερ Τιμ, έγραψε την πρότασή του για το world wide web (το internet).
Και τα δύο γεγονότα άλλαξαν τον κόσμο κατά τέτοιο τρόπο που ήταν αδύνατον προ 25ετιάς να προβλέψει κανείς τα επαγγέλματα που θα επιβιώσουν ή θα αναδειχθούν μέσα στα επόμενα 25 χρόνια. Για να το αποδείξω αυτό, διάβασα όλους τους Financial Times που εκδόθηκαν το Μάρτιο του 1989, για να θυμηθώ έναν κόσμο που δεν περίμενε τις επικείμενες αλλαγές: smartphones, εφαρμογές, κοινωνική δικτύωση…
Πόσο λάθος έκανα! Σαφώς δεν υπήρχε καμία αναφορά στο Twitter ούτε και στο Internet. Όμως, πέντε χρόνια αργότερα, το 1994, λέγαμε αδιάκοπα στους αναγνώστες μας για τη «συλλογή περίπου 10.000 server» που αυξάνονται μέρα με τη μέρα και που περιέχουν πληροφορίες θεματικά τόσο διαφορετικές, από το ψάρεμα της πέστροφας μέχρι την κατ΄ οίκον ζυθοποιία, τις κριτικές κινηματογράφου και τις ηλεκτρονικές εφημερίδες».
Αυτοί οι FT του 1989 ήταν εκπληκτικά προφητικοί. Το Internet μπορεί να μην ήταν πανταχού παρόν, αλλά η ηλεκτρονική επανάσταση βρισκόταν σε καλό δρόμο και γνωρίζαμε ποιος την εκμεταλλευόταν με τον καλύτερο τρόπο. Και γράφαμε εκτενώς για τις περιβαλλοντικές και δημογραφικές αλλαγές που μας απασχολούν και σήμερα.
Εξετάζοντας, λοιπόν, τι μας απασχολούσε τότε και τι τώρα, ιδού οι συμβουλές μου για τα επαγγέλματα που θα υπάρχουν και τα επόμενα 25 χρόνια.
Ρεσεψιονίστ: Το 1989, οι FT έγραφαν για το «βιβλίο επισκεπτών χωρίς χαρτί» το οποίο έδινε τη δυνατότητα στους επισκέπτες σε μία εταιρεία ή σε ένα κτίριο γραφείων να δώσουν τα στοιχεία τους σε μία οθόνη η οποία στη συνέχεια θα τύπωνε το πάσο τους. Προβλέπαμε ότι «ορισμένες επιχειρήσεις μπορεί να επέλεγαν να πάρουν αυτό το σύστημα για τη ρεσεψιόν τους» κι έτσι έγινε. Οι φόβοι περί ασφάλειας όμως, αναγκάζουν επιχειρήσεις και κρατικές υπηρεσίες να θέλουν ανθρώπους στην υποδοχή των επισκεπτών. Δεν θεωρώ ότι θα υπάρξει αλλαγή σε αυτό, ακόμη κι αν η τεχνολογία επιτρέπει την αναγνώριση προσώπων και δακτυλικών αποτυπωμάτων.
Ερευνητές για την κλιματική αλλαγή: Στις 6 Μαρτίου του 1989 αναφέραμε ότι όλα τα ηλεκτρονικά μοντέλα για την κλιματική αλλαγή προέβλεπαν «άνοδο της θερμοκρασίας κατά μερικούς βαθμούς τον επόμενο αιώνα, εάν οι βιομηχανικές δραστηριότητες συνεχίσουν να επηρεάζουν τη σύνθεση της ατμόσφαιρας με τον τρέχοντα ρυθμό». Προβλέπαμε «σοβαρές διαταραχές στην παγκόσμια γεωργία και πλημμύρες στις περιοχές του πλανήτη με χαμηλό υψόμετρο». Είκοσι πέντε χρόνια μετά δεν έχουν γίνει και πολλά.
Φροντίδα ηλικιωμένων: Οι FT γνώριζαν προ 25 ετών τον αντίκτυπο της γήρανσης του πληθυσμού και πώς θα επέφερε επιπτώσεις στις δημόσιες δαπάνες και τις προβλέψεις για τις συντάξεις. Γνωρίζαμε επίσης ότι υπήρχαν επιχειρηματικές ευκαιρίες καθώς οι γηραιότεροι καταναλωτές ζητούσαν προϊόντα εύκολα στη χρήση. Ένας ειδικός προέβλεπε πως θα υπήρχε αγορά για παράθυρα που αυτοκαθαρίζονται. Αυτή η τεχνολογία τώρα είναι διαθέσιμη και όχι μόνο για τους γηραιότερους. Υπάρχουν πολλές δουλειές που αφορούν τη φροντίδα των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας. Ορισμένες θα έχουν χαμηλές απολαβές – όπως ισχύει και σήμερα – αλλά δεν θα εξαφανιστούν.
Βοηθός στελέχους (executive assistant). Το 1989, οι FT έλεγαν πως το ηλεκτρονικό ημερολόγιο και το «φορητό τηλέφωνο» θα ενίσχυαν το ρόλο των γραμματέων. Αντί να κάνουν δουλειά ρουτίνας, θα μπορούσαν να στρέψουν την προσοχή τους στη διαχείριση του γραφείου και της ζωής του προϊσταμένου τους. Όπως κάνουν και σήμερα.
© The Financial Times Limited 2014. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation