Παράγοντες από την Κύπρο αποδίδουν σημαντικό μέρος του προβλήματος της οικονομίας και των τραπεζών στους χειρισμούς της κυβέρνησης και της κεντρικής τράπεζας, υποστηρίζοντας πως «κατάφεραν να πνιγούν σε μια κουταλιά νερό»!

Και ας ξεκινήσουμε με την κυβέρνηση. Με βάση τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου, έπεσε έξω στο μέτωπο τόσο των εσόδων (υποβαθμίζοντας την επίπτωση της ύφεσης) όσο και των δαπανών (ξέφυγαν οι τόκοι), με αποτέλεσμα ο αρχικός στόχος να αναθεωρηθεί επί τα χείρω.

Γενικότερα, η κυπριακή κυβέρνηση κατηγορείται πως από τότε που ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση αρχικά καθυστέρησε εγκληματικά να πάρει μέτρα και στη συνέχεια τρέχει (αδέξια) και δεν φτάνει, ακολουθώντας τις εξελίξεις.

Το παράδοξο λοιπόν είναι πως μια χώρα η οποία το 2008 είχε δημοσιονομικό πλεόνασμα και ακόμα και σήμερα το ποσοστό δημόσιου χρέους επί του ΑΕΠ είναι χαμηλότερο από τον μέσο όρο της ευρωζώνης βρίσκεται εκτός αγορών και με το ένα πόδι πριν από την ευρωπαϊκή... στήριξη.

Και ας πάμε στην Κεντρική Τράπεζα Κύπρου. Ο μέχρι πρότινος διοικητής της, Αθανάσιος Ορφανίδης, φάνηκε πως δεν κατάλαβε την έκταση του προβλήματος που όντως υπήρχε στο τοπικό τραπεζικό σύστημα. Πέρα ίσως από κάποιους «κακούς Ελλαδίτες» στη Λαϊκή, που εμφανίστηκαν να ευθύνονται διά πάσαν νόσον...

Απόδειξη πως όταν ο επόμενος διοικητής της κεντρικής τράπεζας Πανίκος Δημητριάδης έμαθε για την πρόθεση της Τράπεζας Κύπρου να καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης εξεπλάγη! Ο μηχανισμός της κεντρικής τράπεζας δεν είχε αντιληφθεί το παραμικρό…

Και ο τέως διοικητής όχι μόνο δεν αντελήφθη το όλο πρόβλημα, αλλά ούτε και φαίνεται να έψαξε προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση (έλεγχος από την BlackRock κ.λπ.), παρά τις συνεχείς υποδείξεις που του δίνονταν.

Να σημειωθεί ότι τα προβλήματα των κυπριακών τραπεζών θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπιστεί πολύ πιο εύκολα και σαφώς πιο αποτελεσματικά, καθώς ήταν πολύ μικρότερα σε σχέση με αυτά των ελλαδικών τραπεζών.

Να σημειωθεί επίσης πως μέχρι τον Ιούνιο οι κυπριακές τράπεζες (σε αντίθεση με τις ελληνικές) δεν είχαν λάβει καμιάς μορφής στήριξη.

Και ερχόμαστε στις τελευταίες εξελίξεις των τραπεζών, όπου λόγω και των κακών χειρισμών των υπευθύνων πολίτες και επενδυτές:

• Δεν γνωρίζουν ποιο είναι το μέγεθος της οικονομικής τρύπας ούτε των τραπεζών, ούτε και του Δημοσίου. Γνωρίζουν όμως για ένα μέγεθος πολλαπλάσιο από αυτό που νόμιζαν πριν από λίγους μήνες.

• Δεν γνωρίζουν τους λόγους που δημιούργησαν αυτήν την πολλαπλάσιου μεγέθους τρύπα.

• Πληροφορούνται πως στη Λαϊκή Τράπεζα ο πρόεδρος (Μιχάλης Σαρρής), που διόρισε η ίδια η κυβέρνηση, «έθεσε εαυτόν εκτός τράπεζας» επειδή έκανε δήλωση σε βάρος της κυβέρνησης!

• Βλέπουν στην Τράπεζα Κύπρου, μετά την παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου Ανδρέα Ηλιάδη, ότι άρχισαν οι διαρροές απόρρητων εγγράφων στις εφημερίδες(!) και συνεντεύξεις στελεχών με καταγγελίες για δάνεια, για παραποίηση αποτελεσμάτων κ.λπ..

Και όλα αυτά πριν ο ελεγκτικός οίκος που όρισε η κυβέρνηση για τις τράπεζες πιάσει ακόμη δουλειά…