ΕΛΛΑΚΤΩΡ: Το τελευταίο μεγάλο κεφάλαιο στο «asset stripping» του πάλαι ποτέ κραταιού ομίλου των κατασκευών θα κλείσει όπως φαίνεται με την πώληση της «ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις» στη… νέα Aktor.
Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα business stories, τουλάχιστον για την Ελλάδα, καθώς σε πείσμα των λυσσαλέων επικοινωνιακών (και όχι μόνο) μαχών, που είχαν στο πρόσφατο παρελθόν, τόσο ο Ολλανδός Χένρι Χόλτερμαν (φωτ.) της Reggeborgh όσο και η πλευρά των Εξάρχου-Μπάκου-Καϋμενάκη πήραν σε μεγάλο βαθμό αυτό που ήθελαν.
Ο πρώτος κατάφερε να αποκομίσει μεγάλες υπεραξίες, κατά βάση «ορθολογικοποιώντας» τη λειτουργία του ομίλου και μοιράζοντας εν συνεχεία τα ιμάτιά του, σε μια πρωτόγνωρη για τη χώρα μας εφαρμογή της συγκεκριμένης τακτικής.
Οι δεύτεροι πήραν μεγάλο μέρος από αυτά που διεκδικούσαν όταν μπήκαν στη διαδικασία να ανταγωνιστούν τον Ολλανδό, ερίζοντας μαζί του για το μέλλον του ομίλου.
Από την πλευρά του, ο Σάκης Καλλιτσάντσης, ως παλαιά φρουρά της ΕΛΛΑΚΤΩΡ, μπορεί να καυχιέται ότι προέβλεψε την πορεία των εξελίξεων μετά την είσοδο του Ολλανδού, χαρακτηρίζοντάς τον τότε ως «corporate raider», ενώ ίσως και να έχει μια παρηγοριά, στο γεγονός ότι ο όμιλος… μετεμψυχώθηκε στη νέα Aktor.
Από τις σπάνιες περιπτώσεις, που είναι δύσκολο να βρεις χαμένο στην υπόθεση, περιλαμβανομένων και των μικροεπενδυτών, ενώ στους κερδισμένους (από την κόντρα του παρελθόντος) είναι σίγουρα και ο όμιλος Βαρδινογιάννη, που έπαιξε ρόλο ρυθμιστή στο όλο παιχνίδι της ΕΛΛΑΚΤΩΡ και πήρε τα ανάλογα οφέλη.
«Win win» που λένε και οι πολιτικοί…
ΥΓ: Με ενδιαφέρον αναμένουμε τα επόμενα σχέδια της Reggeborgh για την ΕΛΛΑΚΤΩΡ.
AMYNA: Κανονικός… πόλεμος φαίνεται ότι έχει ξεσπάσει μεταξύ της Ένωσης Ελληνικών Ναυπηγείων και του Τάσου Ροζολή, προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Εξοπλισμού, γνωστού παλαιόθεν ως ΣΕΚΠΥ, όπως φαίνεται από το εξώδικο που έστειλε πρόσφατα η πρώτη.
Η ένωση των ναυπηγείων κατηγορεί τον κ. Ροζολή ότι αντί να υποστηρίζει τη λειτουργικότητα και την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων στον χώρο της άμυνας, πρακτικά υποσκάπτει τον ρόλο των ελληνικών ναυπηγείων και προωθεί άλλα, ξένα συμφέροντα.
Το περιεχόμενο του εξωδίκου περιλαμβάνει αυτό που λέμε «βαριές κουβέντες» και σοβαρούς υπαινιγμούς. Από το ότι ο κ. Ροζολής εμφανίζεται να ομιλεί ως εκπρόσωπος του κλάδου των ναυπηγείων, παρότι δεν είναι ιδιοκτήτης ναυπηγείου ούτε τα μεγάλα ναυπηγεία είναι μέλη του ΣΕΚΠΥ, έως ότι ο ίδιος φέρεται να προωθεί συμφέροντα ξένων εταιρειών, σε πλήρη αντίθεση με τον θεσμικό του ρόλο ως προέδρου του ΣΕΚΠΥ.
Χαρακτηριστικό της έντασης είναι ότι το εξώδικο της Ένωσης ζητά από τον πρόεδρο του ΣΕΚΠΥ να μην ομιλεί εξ ονόματος των ελληνικών ναυπηγείων, «των οποίων προφανώς δεν είστε ούτε έχετε χριστεί από κανέναν εκπρόσωπός τους, ενώ δεν έχετε και καμία απολύτως γνώση ως προς αυτά».
ΑΜΥΝΑ ΙΙ: Εν συνεχεία, τον ρωτά ευθέως αν ενεργεί ως σύμβουλος ξένων κατασκευαστικών οίκων, οι οποίοι είναι ανταγωνιστές Ελλήνων κατασκευαστών, μελών των ΣΕΚΠΥ, ΕΛΛΕΑ, ΕΕΝ και ΣΕΒ, και ποιοι είναι αυτοί οι οίκοι, προσθέτοντας ότι εφόσον τα παραπάνω αληθεύουν, τότε θα πρέπει να καταστήσει σαφές εάν αυτό είναι σε γνώση των μελών του ΣΕΚΠΥ και εάν έχει ενημερωθεί σχετικά η ελληνική κυβέρνηση.
Η κατακλείδα όμως είναι ακόμη πιο «χοντρή», καθώς ο κ. Ροζολής καλείται να δηλώσει ποια ακριβώς είναι η σχέση του με ξένα ναυπηγεία, τα οποία, όπως αναφέρει το εξώδικο, «κατά καιρούς και σε διάφορες συναντήσεις εμφανίζεστε να εκπροσωπείτε, όπως π.χ. την Group Naval, την ΤΚΜS και διάφορα κινέζικα ναυπηγεία».
Τέλος, και πάντα με την επιφύλαξη «παντός νομίμου δικαιώματός της», η Ένωση Ελληνικών Ναυπηγείων καλεί τον πρόεδρο του ΣΕΚΠΥ να επαληθεύσει αν όντως θεωρεί τα μεγάλα ναυπηγεία αναξιόπιστα ως προς το κόστος και τον χρόνο που χρειάζονται για την εκπλήρωση κατασκευαστικών έργων του Πολεμικού Ναυτικού ή άλλων βιομηχανικών δραστηριοτήτων, αλλά και από πού πηγάζει η σπουδή με την οποία εκφράζει απόψεις περί της ανταγωνιστικότητάς τους.
Φωτιά και λάβρα….
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ: Η άνοδος των αποτιμήσεων στο ταμπλό έχει τονώσει το ενδιαφέρον των ελληνικών επιχειρήσεων για εισαγωγή. Έτσι, πέρα από τις εταιρείες που έχουν ήδη ξεκινήσει τη σχετική διαδικασία (π.χ. Όμιλος Φάις, Qualco), προγραμματίζονται εκδηλώσεις και για την ενημέρωση επιχειρήσεων της ελληνικής περιφέρειας σχετικά με τον θεσμό και τα οφέλη που προσφέρει.
Αύριο, για παράδειγμα, διεξάγεται εκδήλωση της ΕΧΑΕ στη Λάρισα με θέμα: «Τα χρηματοδοτικά εργαλεία του Χ.Α. και ο ρόλος του στην ενίσχυση της ανάπτυξης των ελληνικών επιχειρήσεων».
Άλλο παράδειγμα είναι η εκδήλωση που προγραμματίζεται στις 15 Μαρτίου στη συμπρωτεύουσα -στο πλαίσιο του πολυσυνεδρίου Money Show- με διοργανωτές το Εμπορικό Βιομηχανικό Θεσσαλονίκης, το Ελληνοϊταλικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και τη Merit Χρηματιστηριακή και θέμα «Οι νέες προοπτικές ανάπτυξης για τις ελληνικές επιχειρήσεις - Τα οφέλη των νέων χρηματοδοτικών εργαλείων και της εισαγωγής στο Χρηματιστήριο της Αθήνας».
JACKAROO: Προς τα τέλη του μήνα κλείνει και τυπικά η είσοδος της Vivartia στην αλυσίδα γρήγορου φαγητού. Όπως έμαθε η στήλη, για το 60% που θα μεταβιβαστεί, το αντίτιμο θα κινηθεί γύρω στα 10 εκατ. ευρώ.
Όχι άσχημα για τον Μιχάλη Μαντζουράνη, που θα παραμείνει στην Jackaroo, την οποία ίδρυσε, με μειοψηφικό ποσοστό. Διατηρεί, παράλληλα, το management.
EVEREST: Ο όμιλος Vivartia, με την εξαγορά της Jackaroo, αποκτά μια «προίκα» και καλλωπίζει τον κλάδο εστίασης με φρέσκες δυνάμεις. Μπορεί οι επιδόσεις της να μην αλλάζουν δραματικά τα μεγέθη, βελτιώνουν όμως την εικόνα, η οποία χρειαζόταν ανανέωση.
Σε κάθε περίπτωση, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι -βλέπε Vivartia και CVC- πιστεύουν στο «μαγαζί» τους και εκτιμούν ότι θα μπορέσουν να το πουλήσουν και να βγουν με καλές αποδόσεις.
Η στήλη δεν γνωρίζει πόσο ακριβώς θέλουν να πουλήσουν. Όμως τα 30 εκατ. ευρώ EBITDA που παρουσίασε πέρυσι, το υψηλό ανεκτέλεστο με διάφορες συμφωνίες, καθώς και με συνεργασίες σε «κλειστές αγορές», όπως πλοία, λιμάνια και εθνικές οδούς, οδηγούν σε αριθμό που δεν είναι ευκαταφρόνητος. Ακούγονται ποσά άνω των 300 εκατ. ευρώ.
Πρόκειται για τίμημα που μάλλον αποκλείει οποιονδήποτε Έλληνα μνηστήρα.