Ραγδαίες οι εξελίξεις για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, καθώς οι συνέπειες της κρίσης οδηγούν σε επίσπευση των διαδικασιών συγκρότησης ισχυρότερων ομίλων μέσω θεαματικών ανατροπών.

Εδώ και καιρό νουνεχείς παράγοντες του κλάδου, παραδοσιακοί παίκτες του συστήματος θεωρούν αναπόφευκτες τις εξελίξεις προεξοφλώντας πως η «επόμενη ημέρα» δεν θα θυμίζει σε τίποτε το σκηνικό και τις ισορροπίες των προηγούμενων χρήσεων.

Σε αυτήν τη φάση των αγορών, με το ευρώ να παραμένει στη μέγκενη των πωλητών (1,2267$), το Χ.Α. βρίσκεται αντιμέτωπο με την πτωτική σπείρα που οδηγεί χαμηλότερα από τη Wall μέχρι τη Φρανκφούρτη.

Στις 1.595 μονάδες ο Γενικός Δείκτης, στις 771 ο FTSE 20 με τις τράπεζες έως 38,5% χαμηλότερα από τις 2.632,7 μονάδες στις αρχές του χρόνου και την Εθνική στα 10,51 ευρώ, ήτοι 41,02%(!) χαμηλότερα των 17,82 ευρώ, στην αρχή του χρόνου.

Χωρίς πολλές προσδοκίες, τουλάχιστον όσο εξελίσσεται διεθνώς η διόρθωση με τα Συμβόλαια του DAX να παραπέμπουν σε πτωτικό «άνοιγμα» κατά 2,7% σε συνέχεια της χθεσινής υποχώρησης των βασικών δεικτών στη Wall, λόγω τραπεζών.

Στο νέο σχέδιο αποκρατικοποιήσεων αναφέρεται η Έλενα Λάσκαρη, το οποίο περιλαμβάνει ενδιαφέρουσες προτάσεις (κυρίως στον λιμενικό τομέα και στον φορέα λειτουργίας του Ελευθέριος Βενιζέλος), ενώ για την κατάσταση στον τραπεζικό κλάδο και τις πιθανές κινήσεις των μεγαλομετόχων κάνει λόγο η Αναστασία Παπαϊωάννου.

Αναμφίβολα η περίοδος αυτή, επώδυνη και επίπονη για όσους μένουν εντός παιδιάς, μπορεί να εγκλωβίζει βραχυπρόθεσμους παίκτες και να φορτώνει με νέες υποαξίες πολλά χαρτοφυλάκια, ωστόσο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως απαραίτητη διαδικασία κάθαρσης και μετάβασης σε έναν επόμενο κύκλο της οικονομίας, της αγοράς, των επενδυτικών προσεγγίσεών μας.

Μπορεί βραχυπρόθεσμα να αναζητούμε τη… διέξοδο από το πτωτικό σπιράλ, ωστόσο ο σχεδιασμός μας εδώ και εβδομάδες έχει προσαρμοστεί στο ενδεχόμενο προσέγγισης των χαμηλών στις 6 - 9 Μαρτίου 2009.

Ενδεχομένως και ακόμη πιο χαμηλών περιοχών, αποτιμήσεων. Από αυτήν την άποψη μπορεί να δικαιολογούνται κάποιες πρώτες τοποθετήσεις λ.χ. στην Εθνική Τράπεζα, οσάκις υποχωρεί χαμηλότερα των 10,2 - 10,0 ευρώ στη λογική του μειούμενου περιθωρίου περαιτέρω σημαντικής ζημιάς.

Παρακολουθούμε τις κινήσεις των μεγαλομετόχων, βασικών μετόχων, επιχειρηματιών που προχωρούν στην αγορά μετοχών (σ.σ. με τα ονόματα των Γ. Περιστέρη - Ν. Κάμπα, Ευ. Μυτιληναίου, Β. Βαρδινογιάννη κ.ά.) να δίνουν μία «τάξη μεγέθους» της τακτικής των insiders. Αυτό βέβαια απαιτεί επιμονή, επίπονη προσπάθεια και αναγκαιότητα προσαρμογής σε μία επώδυνη φάση της αγοράς κατά την οποία «θα ματώσει κόσμος…».

Είναι όμως αυτή η φάση, η περίοδος όπου θα έρθουν τα… πάνω κάτω στις τράπεζες, στις επιχειρήσεις, στις ισορροπίες και θέσεις των ισχυρών.

Οι πρώτες συμμαχίες τώρα «χτίζονται», οι διερευνητικές κινήσεις για την εξαγορά, απορρόφηση όλο και φθηνότερων εταιριών τώρα παρατηρούνται, ενώ ο κλάδος της ενέργειας είναι ίσως ο μόνος που εδώ και καιρό ελκύει συμφέροντα και κεφάλαια.

Μετά την κίνηση των ομίλων Motor Oil - Μυτιληναίου, είναι η σειρά της ΓΕΚΤΕΡΝΑ να ανακοινώσει «τριπλή επένδυση στο Μαντούδι» (σχετικό θέμα της Αθηνάς Καλαϊτζόγλου), ενώ σύμφωνα με τον Φάνη Γαβρινιώτη «αποζημίωση 75 εκατ. ευρώ δίνεται στην κ/ξ που είχε αναλάβει την κατασκευή της υποθαλάσσιας Θεσσαλονίκης».

Με προδιαγεγραμμένη τη βραχυπρόθεσμη τάση και λίγο ως πολύ γνωστές -στους περισσότερους- τις χαμηλότερες γραμμές άμυνας, θα πρέπει να περιμένουμε αρχικά τη «δοκιμασία» του FTSE 20 προς τα επίπεδα των 750 μονάδων.