Το 1.000ρικο σώθηκε στο τέλος, με τον Γενικό Δείκτη να διαμορφώνεται στις 1.014,06 μονάδες (στις 343,39 μονάδες ο 25άρης), αλλά το σκηνικό εκτός-εντός συνόρων έχει αλλάξει. Νέες παράμετροι, καινούριοι joker που θα πρέπει να συνεκτιμηθούν, να αφομοιωθούν από τη μαρκέτα, για να αρχίσει εν τέλει η διαδικασία προεξόφλησης των ενδεχόμενων σεναρίων.
Στο χθεσινό θέμα του Θαν. Σταυρόπουλου αναφέρονται λεπτομέρειες από τη συνεδρίαση, κυρίως όμως τεχνικά σημεία και εκτιμήσεις που θα πρέπει να συνυπολογιστούν κυρίως από όσους κινούνται βραχυπρόθεσμα. Γι' αυτό στη συνέχεια θα ανεβάσουμε στον Εκηβόλο διάγραμμα του Γενικού Δείκτη, με ξεκάθαρη μέτρηση (από τον φίλο calculator), καθώς το βραχυπρόθεσμο παιχνίδι απαιτεί αυξημένη προσοχή, παρακολούθηση και ψυχραιμία.
Όπως σημειώνει ο Στέφ. Κοτζαμάνης «ο Γ.Δ. σημείωσε πλαγιοανοδική πορεία τον Σεπτέμβριο, καθώς ξεκίνησε από το επίπεδο των 900 μονάδων και έκλεισε χθες πάνω από τις 1.000 μονάδες (1.014).
Στο διαδικαστικό της κομμάτι, το rebound των τιμών αποδίδεται στο αγοραστικό ενδιαφέρον ξένων (hedge) funds, μεταξύ των οποίων και ορισμένων που αποσύρονται από άλλες αναδυόμενες αγορές και ποντάρουν στο recovery story της Ελλάδας. Στο ουσιαστικό κομμάτι, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, η άνοδος των τιμών στο Χ.Α. θα μπορούσε να ερμηνευθεί από αρκετές μικρές νίκες που σημείωσε η κυβέρνηση το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, μέσα στον τελευταίο μήνα η κυβέρνηση κατάφερε:
* Να περάσει χωρίς ουσιαστικές πολιτικές απώλειες το πολυμέτωπο κύμα απεργιών στην παιδεία, στην υγεία και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αντίθετα, οι εξελίξεις στο μέτωπο της Χρυσής Αυγής -σε βραχυπρόθεσμη βάση τουλάχιστον- φαίνεται μάλλον να ευνοούν τα ποσοστά των κυβερνητικών κομμάτων, παρά να τα μειώνουν.
* Να αποφύγει, μέχρι τώρα, μια έντονη διάσταση απόψεων με την τρόικα, σε αντίθεση με τους προϋπάρχοντες φόβους.
* Να περάσει στους αναλυτές (και στην τρόικα) ένα σενάριο για φετινό πρωτογενές πλεόνασμα με μικρότερη ύφεση (στο -4%) και περιορισμένη ανάπτυξη από το 2014 (στο +0,6% φαίνεται να καταλήγει η πρόβλεψη της τρόικας).
*Να μην επιβεβαιώνονται -επί του παρόντος τουλάχιστον- όσοι προέβλεπαν αλλαγή της γερμανικής στάσης (επί τα χείρω...) μετά τις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου».
Τα «ισχυρά χέρια» εκτός-εντός συνόρων που στηρίζουν (είτε άμεσα είτε έμμεσα) την κυβέρνηση θα επιδιώξουν να κερδίσουν επικοινωνιακά. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η στάση τους κι η στήριξή τους ενδέχεται να αποτυπωθούν και στο ταμπλό.
Ενδεικτική η αναφορά στο φιλοσαμαρικό AntiNews για τις «μεγάλες ανατροπές που έρχονται μετά τις τελευταίες εξελίξεις» (σ.σ.: ο τίτλος από το σχετικό κείμενο). Σημειώνεται λοιπόν: «Στο Μαξίμου και στη Συγγρού υπάρχει ανακούφιση και αισιοδοξία, αλλά δεν θέλουν να ακουστεί ούτε κουβέντα, καθώς εκτιμούν ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να εξαχθούν ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα που μπορούν να αξιολογηθούν.
Ωστόσο, και μόνο η αναστροφή του κλίματος ηττοπάθειας, που κυριαρχούσε σε τμήμα της γαλάζιας Κ.Ο. και της κυβέρνησης, θεωρείται σημαντική ανατροπή που δίνει την ευκαιρία να συνεχίσει η Ν.Δ. να είναι σε τροχιά νίκης.
Στην κυβέρνηση πάντως θεωρούν ότι η μάχη στο επίπεδο της κοινής γνώμης δεν θα κριθεί από επιμέρους επιτυχίες της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά από την προσδοκία που θα δημιουργηθεί στους πολίτες για την επόμενη περίοδο σε ό,τι αφορά το προσωπικό τους συμφέρον. Είναι αυτό που λέει ο Σαμαράς πρωτογενές πλεόνασμα και διανομή κοινωνικού μερίσματος.
Αυτό απαραιτήτως συνδέεται με την πορεία της οικονομίας και εκεί θα δώσει τη μάχη της η κυβέρνηση, ώστε από τις αρχές του 2014 να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για οικονομικά αποτελέσματα τα οποία θα έχουν αντίκρισμα στα λαϊκά στρώματα που έχουν δείξει ότι απομακρύνονται από τη Ν.Δ.
Το φορολογικό πακέτο σε συνδυασμό με την αισιοδοξία για μείωση της ανεργίας αλλά και η ικανοποίηση, έστω κατ' ελάχιστον, για τους χαμηλοσυνταξιούχους, σε πρώτη φάση, μπορεί να λειτουργήσουν ως ατμομηχανή για την ανάκαμψη της κυβέρνησης».
Προφανώς και το στοίχημα του Μαξίμου περνά μέσα από την πολιτική του γνώστη των μάκρο Γ. Στουρνάρα, μένει όμως να κερδηθεί (για την κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο) πρωτίστως στα μικρά και στα καθημερινά.
Εάν τους βγει το ποντάρισμα και καταφέρει ο υπουργός Οικονομικών να (ξανα)βγάλει τη χώρα στις αγορές πριν από τις εκλογές του Μαΐου 2014, όλο αυτό θα αποτυπωθεί ΚΑΙ παικτικά στο χρηματιστηριακό ταμπλό.
Γι' αυτό δίνουμε ιδιαίτερη σημασία κατ' αρχάς στις εξελίξεις που έχει δρομολογήσει η Ιταλία και βεβαίως στο αν θα βγει (ή όχι) το στοίχημα που διακινδυνεύουν ο Αντ. Σαμαράς κι ο Γ. Στουρνάρας.