Όσοι εκτός ελληνικής κυβέρνησης μιλούσαν με τα στελέχη της τρόικας στην Αθήνα το προηγούμενο διάστημα είχαν καταλήξει σε δύο συμπεράσματα:
Πρώτον, οι τροϊκανοί, τόσο του ΔΝΤ όσο και της Ε.Ε., τάσσονταν υπέρ της άποψης να ζητήσει η Ελλάδα προληπτική πιστωτική γραμμή από το EFSF/ESM για τα λεφτά που θα λείπουν την επόμενη διετία. Κοινώς για το χρηματοδοτικό κενό του 2015-2016 και το υπόλοιπο της προβλεπόμενης χρηματοδότησης από το ΔΝΤ.
Το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 27 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το Ταμείο.
Δεύτερον, οι τροϊκανοί είχαν αντιληφθεί ότι οι διαπραγματεύσεις για την προβλεπόμενη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος στο πλαίσιο της τωρινής αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής πολιτικής μεταφέρονται στο μέλλον.
Οι χθεσινές δηλώσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ περί «προληπτικής στήριξης» της Ελλάδας είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τις ανωτέρω θέσεις των στελεχών της τρόικας και έγιναν πιθανόν εν γνώσει της Κομισιόν κ.ά.
Μόνο που η προληπτική γραμμή δεν είναι εκείνο το οποίο επιθυμεί η συγκυβέρνηση για προφανείς πολιτικούς και οικονομικούς λόγους.
Κάποιος θα μπορούσε να μιλήσει περί μαστίγιου (προληπτική πιστωτική γραμμή) και καρότου (μετάθεση μεταρρυθμίσεων στο μέλλον) των δανειστών στην προκειμένη περίπτωση.
Όμως, δεν είναι σίγουρο ότι βλέπουν την κατάσταση στην Ελλάδα μέσα από τις ίδιες διόπτρες βασικοί «παίκτες» όπως το ΔΝΤ, ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν Ζ.Κλ.. Γιούνκερ και η Α. Μέρκελ.
Απ' όλους αυτούς ο κ. Γιούνκερ φέρεται να είναι πιο κοντά στις θέσεις του κ. Σαμαρά για καθαρή έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο και το πρόγραμμα του ΔΝΤ. Στελέχη του ΔΝΤ αναγνωρίζουν σε ιδιωτικές συζητήσεις τους ότι τον πρώτο λόγο τον έχει η Ε.Ε. Δηλαδή η Α. Μέρκελ που, ας μην το ξεχνάμε, έφερε το Ταμείο στο ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής.
Πού θα καθίσει η μπίλια; Είναι δύσκολο να προβλέψει κάποιος.
Σε σημαντικό βαθμό θα το αποφασίσουν οι αγορές με την προθυμία ή την απροθυμία τους να δανείσουν στην Ελλάδα με λογικά επιτόκια.