Γιατί η Πορτογαλία τα καταφέρνει καλύτερα από την Ελλάδα στην προσέλκυση ξένων που ενδιαφέρονται για την εξασφάλιση άδειας παραμονής μέσα από την αγορά ακινήτου μέσω του θεσμού της «χρυσής βίζας»;
Κατά τη χθεσινή του ομιλία στο 15ο συνέδριο της Prodexpo, o υφυπουργός Ανάπτυξης Αντώνης Μηταράκης ισχυρίσθηκε ότι 519 άδειες παραμονής στη χώρα για μία 5ετία είχαν δοθεί ή βρίσκονταν σε διαδικασία έκδοσης στο πλαίσιο της «χρυσής βίζας».
Η συνολική αξία των κατοικιών που αγοράσθηκαν ανέρχεται σε 200 εκατ. ευρώ σύμφωνα με τον κ. Μηταράκη. Στην Ελλάδα, οι αγοραστές των ακινήτων και μέλη της οικογένειάς τους εξασφαλίζουν 5ετή άδεια παραμονής για αγορές ακινήτων αξίας άνω των 250.000 ευρώ.
Στην Πορτογαλία, το ελάχιστο όριο αγοράς είναι διπλάσιο αφού ανέρχεται σε 500.000 ευρώ σύμφωνα με άτομο που γνωρίζει το θέμα. Το ίδιο όριο αγοράς ακινήτου με την Πορτογαλία ισχύει στην Ισπανία όπου ο υποψήφιος επενδυτής μπορεί εναλλακτικά να αγοράσει ισπανικά κρατικά ομόλογα αξίας 2 εκατ. ευρώ.
Παρά το υψηλότερο όριο, η Πορτογαλία έχει προσελκύσει πάνω από 800 ξένους επενδυτές, εκ των οποίων σε ποσοστό 80% είναι Κινέζοι, έναντι 519 της Ελλάδας.
Γιατί συμβαίνει αυτό:
Η βασική εξήγηση βρίσκεται στους όρους της «χρυσής βίζας» που είναι πιο χαλαροί στην Πορτογαλία όπως ισχυρίζεται το ίδιο άτομο. Στην Πορτογαλία, ο ξένος επενδυτής μπορεί να μείνει μόλις 7 μέρες στη χώρα τον πρώτο χρόνο και μόλις 14 μέρες καθένα από τα επόμενα χρόνια. Στο τέλος της περιόδου, ο ίδιος μπορεί να κάνει αίτηση για μόνιμη διαμονή στη χώρα και αργότερα για υπηκοότητα. Επιπλέον, είναι ευκολότερο να φέρει άτομα της οικογένειάς του, π.χ. ηλικιωμένους γονείς, στην Πορτογαλία παρά στην Ελλάδα.
Η χώρα της Ιβηρικής υπερτερεί ακόμη γιατί βρίσκεται πιο κοντά σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες σε αντίθεση με την Ελλάδα.
Μήπως λοιπόν ο κ. Μηταράκης και οι υπεύθυνοι θα έπρεπε να υιοθετήσουν μερικές από τις ελευθερίες κινήσεων που παρέχει η Πορτογαλία σ' αυτούς που ζητούν άδεια παραμονής μέσω της «χρυσής βίζας», ανεβάζοντας ταυτόχρονα το ελάχιστο όριο αγοράς ακινήτου στις 300 χιλ. ευρώ όπως η Κύπρος;
Επιπλέον, γιατί δεν ακολουθεί το παράδειγμα των Κυπρίων, δίνοντας υπηκοότητα σε άτομα που επενδύουν τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ σε ακίνητα ή σε άλλες εταιρείες στην Ελλάδα;