Όσοι τον γνωρίζουν χρόνια θα συμφωνήσουν, πιστεύουμε, ότι ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης είναι ένας πράος κι ευγενικός άνθρωπος.
Γι' αυτό η χθεσινή έντονη αντίδρασή του στην παρουσία του Χρύσανθου Λαζαρίδη, συμβούλου του πρωθυπουργού, στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα έκανε εντύπωση, γιατί αν μη τι άλλο πρόδιδε έντονη ενόχληση.
Με δεδομένη την παρουσία του κ. Παπασταύρου, του συμβούλου του κ. Σαμαρά που συμμετείχε στις συζητήσεις με την τρόικα από παλιά, ο κ. Χαρδούβελης ενοχλήθηκε προφανώς από την παρουσία ενός ακόμη πρωθυπουργικού συμβούλου.
Όμως, πιθανόν να μην είχε αντιδράσει έτσι αν δεν είχαν προηγηθεί διάφορα από τότε που ανέλαβε την καρέκλα του υπουργού. Το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν οικονομικός σύμβουλος του κ. Σημίτη, επικριτής του οποίου ήταν ο κ. Λαζαρίδης, δεν νομίζουμε ότι έπαιξε κανέναν ρόλο.
Αντίθετα, κάποια άλλα γεγονότα φαίνεται ότι έχουν φορτίσει την ατμόσφαιρα.
Σ' ένα απ' αυτά είχε γίνει αναφορά σε παλαιότερη ανάρτηση και αφορούσε την απόρριψη από τον υπουργό του πρώτου υποψήφιου καθηγητή που του πρότειναν για τη θέση του προέδρου του ΣΟΕ (Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων).
Ο κ. Χαρδούβελης δεν έφερε αντίρρηση στον επόμενο υποψήφιο, ίσως γιατί τον γνώριζε καλύτερα, ίσως γιατί δεν μπορούσε να απορρίψει κάποιον υποψήφιο για δεύτερη συνεχόμενη φορά, όπως λένε οι κακές γλώσσες. Όμως, ο υπουργός είχε υποβάλει κι αυτός προτάσεις για ανθρώπους που εμπιστευόταν και θα ήθελε να τον πλαισιώσουν. Ελάχιστες από αυτές έχουν γίνει δεκτές μέχρι σήμερα, ισχυρίζονται μερικοί.
Επομένως, η χθεσινή του αντίδραση στην παρουσία του κ. Λαζαρίδη δεν έσκασε εν αιθρία, αλλά ήταν κυρίως απόρροια του εκνευρισμού του για τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και της αίσθησης του καπελώματος.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχει... θέμα με το Μαξίμου.