Η επιστολή του προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας κ. Αναστασιάδη στους ηγέτες της Ε.Ε. που αποκάλυψαν οι F.T. αναδεικνύει το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η μεγαλόνησος.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Κύπριος πρόεδρος ζητά από τους ομολόγους του στην Ε.Ε. δραστική αλλαγή του προγράμματος στο οποίο συμφώνησε η κυβέρνησή του με την τρόικα των δανειστών πριν από 3 μήνες περίπου, διαπιστώνοντας τα αδιέξοδα.
Δεν πάει καιρός από τότε που αναφερθήκαμε στο ίδιο θέμα.
Η Κύπρος, τονίζαμε, δεν είναι μεν στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αιμορραγία των καταθέσεων έχει σταματήσει, παρά τους ελέγχους στη διακίνηση κεφαλαίων, ενώ πτώση καταγράφει επίσης και ο τουρισμός.
Δεν γνωρίζουμε αν η Ε.Ε. είναι διατεθειμένη να εισακούσει τον Κύπριο πρόεδρο λίγους μόλις μήνες αφότου το πρόγραμμα μπήκε σε εφαρμογή.
Πολύ περισσότερο όταν η Γερμανία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.
Από την άλλη πλευρά, ορισμένα τεχνικά ζητήματα που άπτονται της έκτακτης χρηματοδότησης από τον μηχανισμό ELA της κεντρικής τράπεζας που κληρονόμησε η Τράπεζα Κύπρου από τη Λαϊκή ίσως θα μπορούσαν να διευθετηθούν νωρίτερα, αλλά κι αυτό είναι αμφίβολο.
Τι απομένει;
Να μπει η κυπριακή οικονομία στο γνωστό φαύλο κύκλο όπου ενεπλάκη η ελληνική.
Η δημοσιονομική προσαρμογή μαζί με την πιστωτική ασφυξία βυθίζουν την οικονομία, ο στόχος για το έλλειμμα χάνεται καθιστώντας αναγκαία τη λήψη νέων περιοριστικών μέτρων που συμπιέζουν περισσότερο το ΑΕΠ σε δεύτερη φάση, ενώ ταυτόχρονα το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του πτωτικού ΑΕΠ κινείται ανοδικά και γίνεται αφερέγγυο.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η κυπριακή οικονομία μπορεί να έχει σωρευτικές απώλειες της τάξεως του 10% έως 20% την περίοδο 2013-2015.
Επειδή η κυπριακή ηγεσία έχει δει το έργο να παίζεται αλλού και επειδή βρίσκεται ακόμη στην αρχή θα έπρεπε να έχει έτοιμα εναλλακτικά πλάνα.
Ένα από αυτά δεν μπορεί παρά να είναι η επιστροφή στην κυπριακή λίρα ή εναλλακτικά σε καθεστώς δύο νομισμάτων, με το ευρώ να χρησιμοποιείται για τις εξωτερικές συναλλαγές και την υποτιμημένη λίρα στο εσωτερικό.
Επειδή δεν υπάρχει ιδανική λύση θα ήταν ίσως μια καλή ιδέα να ανατεθεί σ' ένα πάνελ διακεκριμένων οικονομολόγων και άλλων, π.χ. επιχειρηματιών, να παρουσιάσουν τα συν και τα πλην όλων των εναλλακτικών λύσεων με τεχνοκρατικούς όρους.
Δηλαδή τα συν και τα πλην της παραμονής της Κύπρου στο ευρώ με ένα ή περισσότερα μνημόνια, την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος κ.τ.λ.
Με αυτόν τον τρόπο θα ενημερωθεί καλύτερα αφενός ο λαός και αφετέρου οι πολιτικοί για τα κέρδη και το κόστος κάθε επιλογής χωρίς συναισθηματισμούς.
Έτσι, θα είναι σε θέση να κάνει καλύτερα την επιλογή του αν χρειασθεί.
Η Κύπρος είναι ακόμη στην αρχή της περιπέτειάς της.
Όταν η Ελλάδα βρισκόταν στο ίδιο σημείο δεν σκέφθηκε να εξαντλήσει τα περιθώρια που είχε για να πετύχει καλύτερο ντιλ με την τρόικα.
Δεν χρειάζεται η Κύπρος να κάνει το ίδιο λάθος.