Είναι γνωστό ότι ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρώην πρόεδρος του eurogroup Ζαν-Πολ Γιούνκερ θεωρείται και είναι φιλέλληνας.
Επομένως, είναι ένας Ευρωπαίος πολιτικός που είναι πιο κοντά μας κι αυτό φάνηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Άλλοι Ευρωπαίοι δεν τον έχουν σε τόσο υψηλή εκτίμηση όπως εμείς και δεν είναι λίγες οι φορές που αναφέρονται κάπως επιτιμητικά προς το πρόσωπό του, κάνοντας π.χ. αναφορά στην αγάπη του για το ποτό.
Όμως, ο κ. Γιούνκερ θα πρέπει να κριθεί από αυτά που έκανε στο θέμα της κρίσης χρέους όσο ήταν στο τιμόνι του eurogroup όλα αυτά τα χρόνια.
Kατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ο ίδιος παραδέχθηκε ότι «φυσικά και κάναμε λάθη» στο πρώτο μνημόνιο, ενώ παραδέχθηκε ότι κι η ευρωζώνη δεν ήταν έτοιμη για αναδιάρθρωση του χρέους, προσθέτοντας ότι κύριο μέλημα ήταν η μη διάχυση της κρίσης στις υπόλοιπες χώρες.
Κοινώς, παραδέχεται έμμεσα ότι το πρώτο πρόγραμμα προσαρμογής εξυπηρετούσε κυρίως τις ευρύτερες επιδιώξεις για τη σωτηρία του ευρώ.
Όμως, ο κ. Γιούνκερ θα πρέπει επίσης να κάνει προσωπική αυτοκριτική για ένα άλλο θέμα.
Την απόσπαση της προσοχής από τις πραγματικές αιτίες της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη στους κερδοσκόπους.
Όπως μας υπενθύμισε ο οικονομολόγος Karl Whelan σε άρθρο του στο περιοδικό Forbes, ο κ. Γιούνκερ θεωρούσε τον Φεβρουάριο του 2010 ότι το πρόβλημα είχε δημιουργηθεί από τους κερδοσκόπους που υποτίθεται ότι είχαν βάλει στο στόχαστρο τη μικρή Ελλάδα για να υπονομεύσουν το ευρώ.
Η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε υιοθετήσει ανάλογη θέση εκείνη την περίοδο.
Όμως, ο κ. Γιούνκερ δεν σταμάτησε εκεί, αλλά πήγε τον πόλεμο εναντίον των κακών κερδοσκόπων ένα βήμα παραπέρα. Μιλώντας ένα μήνα περίπου αργότερα, τον Μάρτιο του 2010, δήλωσε: «…Θα πρέπει να μπορούμε να σταματήσουμε τις χρηματοοικονομικές αγορές. Εχουμε τα εργαλεία βασανισμού στο υπόγειο. Θα τα εκθέσουμε όταν αυτό γίνει αναγκαίο».
Τι έγινε από εκεί και πέρα είναι γνωστό.
Η Ελλάδα προσέφυγε στο μηχανισμό στήριξης τον Μάιο του 2010, η ιστορία με τους κερδοσκόπους μας τελείωσε και ο κ. Γιούνκερ δεν αναφέρθηκε ξανά σε αυτή.
Αν λοιπόν υπάρχει κάποιο συμπέρασμα που θα μπορούσαμε να αντλήσουμε από αυτή την ιστορία, αυτό θα πρέπει να είναι το εξής: Ο κ. Γιούνκερ και άλλοι συνάδελφοί του στην ευρωζώνη δεν έχουν την πείρα και τις γνώσεις για να κατανοήσουν πώς λειτουργούν οι αγορές ώστε να τις λάβουν υπόψη στον σχεδιασμό της σωστής πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και αλλού.