Αυτό αναρωτιέται κανείς κοιτάζοντας τον πίνακα μιας έκθεσης για τον παγκόσμιο πλούτο, που συνέταξαν τρεις ακαδημαϊκοί για λογαριασμό της Credit Suisse.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται στη μελέτη, τα νοικοκυριά στις πιο ανεπτυγμένες και πλούσιες χώρες του πλανήτη έχουν μεγαλύτερα προσωπικά χρέη να επιδείξουν σε σχέση με εκείνα στις λιγότερο ανεπτυγμένες. Επομένως, ίσως υπάρχει σχέση μεταξύ του προσωπικού χρέους και του βιοτικού επιπέδου μιας χώρας, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη που οι περισσότεροι νομίζουν.
Κοινώς, η αύξηση του προσωπικού χρέους βοηθά την ανάπτυξη στο μέτρο που δεν είναι υπέρμετρη και δεν υπονομεύει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στη χώρα και στις προοπτικές της.
Σύμφωνα με τον πίνακα, η Δανία, η Νορβηγία και η Ελβετία κατατάσσονται πρώτες στο σχετικό πίνακα αφού το χρέος των νοικοκυριών τους ανά ενήλικο ξεπερνούσε τις 100.000 δολάρια στα τέλη του 2012. Η «φειδωλή» Ολλανδία, η Αυστραλία και η Ιρλανδία ακολουθούν με 65.000 έως 80.000 δολάρια ανά ενήλικο και έπονται οι ΗΠΑ, η Σουηδία, η Βρετανία και ο Καναδάς με 50.000 έως 60.000 δολάρια.
Μπροστά σε αυτές τις επιδόσεις, τα νοικοκυριά στις χώρες της ευρωπεριφέρειας φαντάζουν φωτεινά παραδείγματα χρηστής διαχείρισης.
Τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν το μικρότερο χρέος ανά ενήλικο με 19.000 δολάρια και ακολουθούν τα ιταλικά με 23.900 δολάρια, τα πορτογαλικά με 25.800 δολάρια και τα ισπανικά με 31.200 δολάρια.
Υπενθυμίζεται ότι το 50% περίπου του ελληνικού πληθυσμού δεν έχει λάβει δάνειο.
Όμως, θα πρέπει να τονισθεί ότι το χρέος τους, όπως και εκείνων των προαναφερθέντων χωρών, αυξήθηκε σημαντικά από το 2000 μέχρι το 2012.
Η Γερμανία και η Ιαπωνία αποτελούν εξαίρεση αφού τα νοικοκυριά τους εμφανίζουν το ίδιο ή μικρότερο χρέος ανά ενήλικο σε σχέση με εκείνο που είχαν στις αρχές του νέου αιώνα.
Όμως, το χρέος είναι η μία πλευρά του νομίσματος.
Η άλλη όψη του νομίσματος είναι τα περιουσιακά στοιχεία που το χρέος έχει αγοράσει, αν αγόρασε.
Η πορεία του χρέους των νοικοκυριών ανά ενήλικο ως προς το εισόδημα αποκαλύπτει δύο πράγματα: Πρώτον, το χρέος των νοικοκυριών αυξήθηκε ταχύτερα απ’ ό,τι το εισόδημα και ο πλούτος γενικότερα από το 2000 μέχρι σήμερα.
Δεύτερον, τα χρέη των νοικοκυριών στις ανεπτυγμένες χώρες αντιστοιχούν στο 20% - 30% του πλούτου αν και κάποιες, όπως η Δανία και η Ολλανδία, εμφανίζουν ποσοστά της τάξεως του 40% και άνω.
Η Ελλάδα εμφανίζεται να ανήκει στην κατηγορία των χωρών των οποίων το χρέος ανά ενήλικο αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό άνω του 10% την περίοδο 2000-2012. Επιπλέον, καταγράφει λόγο χρέους νοικοκυριών ανά ενήλικο ως προς τον πλούτο άνω του 20%.
Η Ουγγαρία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σλοβακία, η Νότιος Αφρική και η Βραζιλία ανήκουν στην ίδια ομάδα.