Δεν είναι μυστικό ότι ο επικεφαλής ελεγκτής του ΔΝΤ στην τρόικα και ο επιτετραμμένος του Ταμείου στην Αθήνα είναι κολλημένοι με τους φόρους. Ιδίως τους φόρους εισοδήματος καθότι πιστεύουν ότι το δημόσιο δεν εισπράττει αρκετά έσοδα από εκεί.
Ως εκ τούτου ,τo τελευταίο μήνυμα του ΔΝΤ προς την κυβέρνηση και τη χώρα αναφορικά με την ακολουθούμενη φορολογική πολιτική δεν εκπλήσσει. Είναι μεν ευγενικά διατυπωμένο, αλλά σαφές.
Μην προχωρήσετε σε μειώσεις φόρων όσο η δημοσιονομική προσαρμογή συνεχίζεται και οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί, συνοδευόμενο από την κλασική αναφορά στη φοροδιαφυγή για να χρυσωθεί το χάπι.
Είναι μια προτροπή του πιστωτή προς τον οφειλέτη που, αν χρειαστεί, μπορεί να μετατραπεί σε διαταγή, όπως έχει δείξει το παρελθόν.
Επομένως, η κυβέρνηση, η οποία έχει βάλει στόχο τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση για να εκπληρώσει προεκλογική υπόσχεση της Ν.Δ. και να ικανοποιήσει τους ενδιαφερόμενους εστιάτορες, ξενοδόχους κ.ά., με πρόσχημα το ανταγωνιστικό τουριστικό προϊόν, θα χρειαστεί τη βοήθεια της Ε.Ε. για να την περάσει.
Οι σχετικά πρόσφατες δηλώσεις Γερμανών κυβερνητικών αξιωματούχων, και συγκεκριμένα του Β. Σόιμπλε, δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει ελπίδες, αν και θα είναι πολύ δύσκολο να πειστεί το ΔΝΤ ότι η μείωση του ΦΠΑ θα αυξήσει τα κρατικά έσοδα έστω και κατά μερικά εκατ. ευρώ.
Όμως, η τοποθέτηση του ΔΝΤ σε μια περίοδο όπου η χώρα έχει φέρει τα έσοδα και τις πρωτογενείς δαπάνες ίσα βάρκα, ίσα νερά μπορεί να έχει μεσοπρόθεσμες συνέπειες για την ελληνική οικονομία αν την ενστερνιστεί η Ε.Ε.
Κι αυτό γιατί οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές, και γενικότερα η φοροεπιδρομή, που έχουν στόχο τη μεγιστοποίηση των κρατικών εσόδων ώστε να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως του 4,5% του ΑΕΠ το 2016 και η παγίωσή του από εκεί και πέρα παραπέμπουν σε χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στο μέλλον.
Γιατί κανείς δεν μπορεί να περιμένει ότι η έφεση προς εργασία και η παραγωγικότητα των Ελλήνων θα βελτιωθούν αισθητά όταν το μεγαλύτερο μέρος των μισθών - αμοιβών πάει στο κράτος.
Είτε λοιπόν η Ε.Ε. θα αποδεχτεί να χαμηλώσει ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για αισθητή μείωση της φορολογίας και για συγκριτικά υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, είτε η προτροπή του ΔΝΤ για τη φορολογία θα υιοθετηθεί επί μακρόν.
Όμως, για να συμβεί το πρώτο και να καταστεί το ελληνικό δημόσιο χρέος φερέγγυο χρειάζεται σημαντικά μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους από την προγραμματιζόμενη από την Ε.Ε.
Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να πειστεί η Γερμανία για κάτι τέτοιο.
Ιδίως όταν άλλες χώρες της ευρωζώνης με υψηλό δημόσιο χρέος κατέγραψαν πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 4% του ΑΕΠ επί σειρά ετών τις δύο προηγούμενες δεκαετίες.
Επομένως, οι οιωνοί δεν είναι καλοί και τα δημοσιεύματα για παγίωση των υποτιθέμενων έκτακτων φόρων - εισφορών πέρα από το 2014 το αποδεικνύουν.