H Ελλάδα έχει λάβει δάνεια αξίας 200 δισ. ευρώ και άνω από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και τον EFSF την περίοδο των μνημονίων. Όμως, o ESM-EFSF, που αξιολογείται ως ΑΑΑ από τους μεγάλους οίκους αξιολόγησης, δεν δανείζεται μόνο στις αγορές, για να δανείσει εν συνεχεία με χαμηλό επιτόκιο τα κράτη-μέλη όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία.

Να υπενθυμίσουμε ότι το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδας από τον ESM είναι περίπου 1,7% σήμερα, συμπεριλαμβανομένων των πάντων.

Ο ESM κάνει επίσης διαχείριση της δεξαμενής (pool) των δανείων που έχει λάβει από την αγορά και περάσει στα κράτη-μέλη. Ενας από τους πιο κλασικούς τρόπους διαχείρισης είναι η μετατροπή των παλαιότερων δανείων κυμαινόμενου επιτοκίου σε σταθερά, με τη χρήση παραγώγων.

Γραφειοκράτες δεν έχει μόνο η Ελλάδα.

Εχουν επίσης τα κοινοτικά όργανα, οργανισμοί και το ΔΝΤ. Και μάλιστα καλοπληρωμένους.

Μερικοί έχουν αυτογνωσία. Οπως ο Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ.

Στη τελευταία συνέντευξη της τότε τρόικας επί ελληνικού εδάφους, νομίζω ήταν το 2011, ο Τόμσεν δήλωσε χαριτολογώντας ότι «εμείς είμαστε γραφειοκράτες και οι γραφειοκράτες καθυστερούν ενίοτε», για να δικαιολογήσει την έναρξη εκείνης της συνέντευξης με μεγάλη καθυστέρηση.

Ηταν η τελευταία επί ελληνικού εδάφους, γιατί δυσαρεστήθηκε η τότε ελληνική κυβέρνηση με κάποια από τα λεγόμενά τους και αντέδρασε, με αποτέλεσμα να αποφασίσει η τρόικα να τερματίσει τις συνεντεύξεις επί ελληνικού εδάφους, για να μην υπάρχουν κόντρες δημοσίως.

Αν κάποιος είναι αγρότης, το χειρότερο που θα μπορούσε να του συμβεί είναι ο συνδυασμός της χαμηλότερης τιμής διάθεσης του προϊόντος και του αυξημένου κόστους παραγωγής.

Η διαφαινόμενη σημαντική υποχώρηση, π.χ. της τιμής του ελαιολάδου, και η μεγάλη αύξηση της τιμής του λιπάσματος είναι ένα παράδειγμα.

Ως γνωστόν, το λίπασμα συμμετέχει στο κόστος παραγωγής. Φυσικά, όλα τα λιπάσματα δεν είναι ίδια και μερικά κοστίζουν πιο ακριβά.

Η αμμωνία, το κάλιο κι ο φώσφορος αποτελούν τη βάση τους και οι τιμές τους έχουν πάρει την ανιούσα, στον απόηχο της ανόδου της τιμής του πετρελαίου, δίνοντας ώθηση στην τιμή των λιπασμάτων. Οι ειδήμονες αναφέρουν  ότι τα λιπάσματα είναι 30% πιο ακριβά φέτος κατά μέσο όρο σε σχέση με πέρυσι, συνεισφέροντας στην αύξηση του κόστους παραγωγής.

Οι τιμές του πετρελαίου έχουν υποχωρήσει από τα υψηλά επίπεδα των 80 δολαρίων το βαρέλι και πλέον, που είχαν ανέλθει πριν από μερικές εβδομάδες. Από την άλλη, το ευρώ έχει υποχωρήσει έναντι του δολαρίου, γεγονός που αντισταθμίζει τα οφέλη για χώρες του ευρώ που εισάγουν τον μαύρο χρυσό όπως η Ελλάδα.

Παρ' όλα αυτά έχουν ενδιαφέρον τα στοιχεία των BP Statistical Review και TS Lombard για τις επιπτώσεις που έχει ένα πετρελαϊκό σοκ στην κατανάλωση των χωρών ως ποσοστό του ΑΕΠ από μια αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά 25 δολάρια το βαρέλι.

Η υποβολή αιτήσεων και προσφυγών των συνταξιούχων προς τον ΕΦΚΑ και το Ενιαίο Επικουρικό Ταμείο για την επιστροφή των κομμένων δώρων και των παρακρατήσεων καλά κρατεί, όπως διαβάζουμε σε διάφορα ρεπορτάζ. Φυσικά, ελάχιστοι ασχολούνται με το πιο βασικό.

Αν οι ενεργοί ασφαλισμένοι και φορολογούμενοι, οι οποίοι κατά γενική ομολογία επιβαρύνονται ήδη υπερβολικά από ασφαλιστικές εισφορές και φόρους, μπορούν να σηκώσουν το βάρος των 8 δισ. ευρώ και πλέον για το σύνολο των 2,6 εκατ. συνταξιούχων σε περίπτωση δικαίωσης όλων ή κάποιο μικρότερο ποσό, π.χ. λίγα δισ. ευρώ.