Μεγάλη είναι μέχρι στιγμής η συμμετοχή στην πρώτη φάση των βουλευτικών εκλογών της μετά Μουμπάρακ εποχής στην Αίγυπτο. Η πραγματοποίηση αυτής της πρώτης φάσης των εκλογών είναι κρίσιμη για την ικανότητα του στρατιωτικού καθεστώτος να καθοδηγήσει τη χώρα σε αυτήν την πολιτική μετάβαση, διατηρώντας παράλληλα ουσιαστικό έλεγχο.

Η πιθανότητα να αντέξει η στρατιωτική αρχή κατά τη διάρκεια αυτής της εκλογικής περιόδου είναι και ο λόγος για τον οποίο οι διαδηλωτές επιχείρησαν να διατηρήσουν την παρουσία τους στην πλατεία Ταχρίρ αυτό το διάστημα, όμως και ο στρατός στοιχηματίζει ότι η σιωπηλή πλειοψηφία αυτών που απλώς θέλουν αποκατάσταση της σταθερότητας στους δρόμους και ανάκαμψη της οικονομίας σταδιακά θα πνίξει τους διαδηλωτές της Ταχρίρ.

Οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των αιγυπτιακών δυνάμεων ασφαλείας και των διαδηλωτών πριν από την ψηφοφορία έδωσαν τόνο στο άνοιγμα της κάλπης τη Δευτέρα και ορισμένοι διαδηλωτές αρνούνται να αποδεχτούν την πιθανότητα ο στρατός να παραμείνει η ύστατη αρχή του κράτους.

Αν και περίπου 30 από τους υποψήφιους της νεολαίας έχουν ήδη αποχωρήσει διαμαρτυρόμενοι, περισσότεροι από 7.000 πολιτικοί υποψήφιοι και 400 κομματικές λίστες ανταγωνίζονται για να βρουν όπου μπορούν ένα πολιτικό άνοιγμα.

Η εκλογική διαδικασία φαίνεται πως επίτηδες είναι περίπλοκη, ώστε να δώσει στο στρατιωτικό καθεστώς το περιθώριο να διαμορφώσει τα αποτελέσματα όπως αυτό νομίζει. Η πρώτη φάση των εκλογών θα πραγματοποιηθεί σε διάστημα δύο ημερών, συν την περίοδο που θα χρειαστεί για να βγει το αποτέλεσμα. Αυτή η διαδικασία θα ακολουθηθεί σε διάφορες περιοχές της χώρας τον επόμενο ενάμιση μήνα, ενώ τα αποτελέσματα αναμένεται να ανακοινωθούν κάποια στιγμή τον Ιανουάριο.

Πολλές λεπτομέρειες για το πώς θα πρέπει να γίνουν αυτές οι εκλογές, όπως για παράδειγμα για το πώς θα καταχωριστούν και θα μετρηθούν οι ψήφοι, αν θα υπάρξουν exit polls κ.λπ., δεν έχουν ακόμα αποκαλυφθεί. Για να είναι έγκυρη μία ψήφος ο ψηφοφόρος πρέπει να επιλέξει μία λίστα κόμματος συν δύο ανεξάρτητους υποψηφίους. Αν δεν το κάνει αυτό, ολόκληρη η ψήφος ακυρώνεται.

Δεν είναι ξεκάθαρο κατά πόσον έχει ενημερωθεί ο κόσμος γι’ αυτό και πολλοί ψηφοφόροι έχουν ήδη παραπονεθεί ότι δεν μπορούν να καταλάβουν από τα ψηφοδέλτια ποιος υποψήφιος ανήκει σε ποιο κόμμα.

Παρ’ όλα αυτά, οι Αιγύπτιοι στο Κάιρο, στην Αλεξάνδρεια και σε επτά άλλες μικρότερες περιφέρειες, που αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού, πηγαίνουν μαζικά να ψηφίσουν.

Οι υποψήφιοι που έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να τα πάνε καλά στις εκλογές θα είναι ίσως αυτοί που εμφανίζονται καλύτερα οργανωμένοι - συμπεριλαμβανομένων των Αδελφών Μουσουλμάνων και των πρώην μελών της παλαιάς φρουράς του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος. Το πώς ακριβώς θα διαμορφωθεί η Βουλή βεβαίως είναι και το βασικό ερώτημα στο μυαλό όλων. Όμως, το στρατιωτικό καθεστώς μέχρι στιγμής φαίνεται πως έχει τον έλεγχο και μπορεί να διαμορφώσει τα αποτελέσματα και να επιτρέψει σε ένα γενικότερα αδύναμο και αναποτελεσματικό «αστικό» πρόσωπο να τεθεί στην κυβέρνηση, διατηρώντας παράλληλα στη θέση της τη βασική δομή του καθεστώτος.

Παρά τις σκηνές που παρουσιάζουν τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, οι οποίες επικεντρώνονται στην πλατεία Ταχρίρ, αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που στην πραγματικότητα δεν βρίσκει αντίθετους πολλούς Αιγύπτιους. Η αιγυπτιακή οικονομία έχει πληγεί σημαντικά από τις αναταραχές που ξεκίνησαν τον Ιανουάριο καθώς έχουν κλείσει εργοστάσια, η χρηματιστηριακή αγορά κοιτά με νευρικότητα την πλατεία Ταχρίρ, οι τουρίστες αποφεύγουν τη χώρα και η κυβέρνηση τρώει από τα έτοιμα για να συνεχίσει τις επιδοτήσεις.

Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός Αιγυπτίων που εμπιστεύεται περισσότερο την οικονομική διαχείριση του στρατού, παρά την πληθώρα των άλλων πολιτικών υποψηφίων.

Ενδεχομένως η πιο ήρεμη πολιτική δύναμη αυτήν τη στιγμή στη χώρα είναι η Αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Αδελφότητα επέδειξε εξαιρετική υπομονή καθ’ όλη την περίοδο καταπίεσης υπό το καθεστώς του Μουμπάρακ, περιμένοντας το κατάλληλο πολιτικό άνοιγμα για να μπει σταδιακά στο σύστημα. Κατανοεί την ατζέντα του στρατιωτικού καθεστώτος και γι’ αυτόν τον λόγο προσπαθεί να αποφύγει να κατηγοριοποιηθεί με εκείνους τους διαδηλωτές της Ταχρίρ που θεωρούνται αδιάλλακτοι.

Την ίδια ώρα, ανησυχεί για τον ανταγωνισμό από άλλες ομάδες ισλαμιστών, στις οποίες βασίζεται ο στρατός για να συνεχίσει να έχει τον έλεγχο επί των μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης της Αιγύπτου, στην προσπάθειά του να διατηρήσει τις ισορροπίες σε όλο το αιγυπτιακό πολιτικό φάσμα.