Οι άθλιοι καπιταλιστές ξαναχτύπησαν!

Ο κακός καπιταλισμός επέτρεψε στα αιμοδιψή αφεντικά της General Motors να πετάξουν στον δρόμο 30.000 εργαζόμενους. Ενώ εμείς, οι φιλάνθρωποι Έλληνες, δεν θα επιτρέπαμε κάτι τέτοιο. Θα περνούσαν πρώτα πάνω από το πτώμα μας! Γι’ αυτό και οι άνθρωποι, επειδή φοβούνται τέτοιου είδους προκλήσεις, δεν έχουν κάνει στην Ελλάδα ένα εργοστάσιο...

Δημοσιεύθηκε: 23 Νοεμβρίου 2005 - 08:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο κακός καπιταλισμός επέτρεψε στα αιμοδιψή αφεντικά της General Motors να πετάξουν στον δρόμο 30.000 εργαζόμενους. Τώρα οι καπιταλιστές θα μπορούν να απολαμβάνουν τα πούρα τους δίπλα στο αναμμένο τζάκι, όταν τα θύματά τους θα αναζητούν στέγη μέσα στον χειμώνα.

Ενώ εμείς, οι φιλάνθρωποι Έλληνες, δεν θα επιτρέπαμε κάτι τέτοιο. Θα περνούσαν πρώτα πάνω από το πτώμα μας! Γι’ αυτό και οι άνθρωποι, επειδή φοβούνται τέτοιου είδους προκλήσεις, δεν έχουν κάνει στην Ελλάδα ένα εργοστάσιο...

Η εικόνα είναι πραγματικά σκληρή. Λίγες μέρες πριν από τις γιορτές 30.000 εργαζόμενοι θα μείνουν στον δρόμο. Η General Motors προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της.

Αν η General Motors πάψει να υπάρχει, τα σπασμένα θα τα πληρώσουν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι της εταιρίας, ενώ θα χαθεί η ελπίδα να δημιουργηθούν και πάλι νέες θέσεις εργασίας, όταν η εταιρία θα έχει ξεπεράσει τα προβλήματά της.

Είναι το αυτονόητο. Σημασία έχει να διασωθεί το σκάφος και όχι να πάει αύτανδρο στον πάτο, μόνο και μόνο για να φανεί η πολιτική ηγεσία αρεστή στους ψηφοφόρους της.

Αν υπήρχε η αντίστοιχη δυνατότητα και στην ελληνική νομοθεσία, πολλές επιχειρήσεις ίσως να είχαν σωθεί. Και ίσως τότε να μην υπήρχαν ολόκληρες πόλεις στην πατρίδα μας που να θυμίζουν νεκροταφεία εργοστασίων...

Το Εργασιακό είναι ένα θέμα κεφαλαιώδους σημασίας για την ανάπτυξη. Αν θέλουμε ανάπτυξη θα πρέπει να υιοθετήσουμε μια πιο ευέλικτη πολιτική στις εργασιακές σχέσεις.

Για ποιον λόγο κάποιος ξένος θα ήθελε να δημιουργήσει στην Ελλάδα ένα εργοστάσιο; Για να εγκαλείται κάθε φορά που θα προχωράει σε μια απόλυση; Για να αποκτήσει απρόσκλητους συνεταίρους στη δουλειά του; Για να παρακαλάει κάθε φορά τον υπουργό Εργασίας να συναινέσει στις επιχειρηματικές του αποφάσεις;

Αυτή είναι η αλήθεια. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Άλλωστε, τι έχει προφέρει στον τόπο η ανελαστική πολιτική σοβιετικού τύπου που ακολουθούμε στις εργασιακές σχέσεις; Ποιο καλό έχει προσφέρει;

Νόμος δεν είναι το δίκιο του εργάτη, που λένε στις συγκεντρώσεις των εργατικών συνδικάτων. Κατά την άποψή μας νόμος είναι το καλό του κοινωνικού συνόλου και το καλό αυτό περνάει αναγκαστικά μέσα από τις επενδύσεις.

Υπάρχει, βέβαια, και η άλλη πλευρά. Αναπτύσσεται ένας προβληματισμός που δεν είναι παράλογος. Οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα κάθε φορά που η εταιρία δεν πάει καλά;

Ποιο άραγε είναι το μερίδιό τους στις περιπτώσεις εκείνες που η εταιρία τα πηγαίνει θαυμάσια και μοιράζει απλόχερα τα κέρδη της στους μετόχους;

Μη βιάζεστε! Οι προβληματισμοί αυτοί ανήκουν στις κοινωνίες εκείνες που δεν κουβαλάνε τα σοβιετικά σύνδρομα. Εμείς έχουμε δρόμο ακόμη...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.