Παίζοντας πόκερ στην Άγρια Δύση...

Κυρίες και κύριοι! Τρεις τρόποι υπάρχουν για να κερδίσει κανείς στο πόκερ όταν έχει να αντιμετωπίσει χαρτοκλέφτες. Ο πρώτος είναι να διοργανώνει το παιχνίδι και να πάρει τα νόμιμα ”ποσοστά” του. Ο δεύτερος να στοιχηματίσει πάνω στον μεγαλύτερο και καλύτερο χαρτοκλέφτη. Ο τρίτος να μην παίξει καθόλου. Διαλέγετε και παίρνετε!

Δημοσιεύθηκε: 9 Σεπτεμβρίου 2005 - 08:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Κυρίες και κύριοι! Τρεις τρόποι υπάρχουν για να κερδίσει κανείς στο πόκερ όταν έχει να αντιμετωπίσει χαρτοκλέφτες. Ο πρώτος είναι να διοργανώνει το παιχνίδι και να πάρει τα νόμιμα ”ποσοστά” του.

Ο δεύτερος να στοιχηματίσει πάνω στον μεγαλύτερο και καλύτερο χαρτοκλέφτη. Ο τρίτος να μην παίξει καθόλου. Διαλέγετε και παίρνετε!

Έχετε προσπαθήσει να ”κόψετε” ποτέ την οθόνη; Να σταματήσετε να βλέπετε τις τιμές στο ταμπλό, το πόσο έκλεισε σήμερα μια μετοχή και, ακόμη χειρότερα, ποιος ζήτησε χίλιες μετοχές και ποιος του πούλησε 380;

Αλίμονο! Αυτό το αλκοολίκι είναι μία από τις χειρότερες επιδημίες που έχουν κτυπήσει την ανθρωπότητα...

Με την καθημερινή παρακολούθηση του ταμπλό αποκτούμε μια εξαιρετική εικόνα. Αυτό, όμως, μας αποσπά από τον αντικειμενικό μας σκοπό, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη σφαιρική αντίληψη της αγοράς.

Ειλικρινά, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα αν μια μετοχή υποχωρήσει μια ημέρα κατά 2% ή κερδίσει αντίστοιχα κάποια σεντς στην τιμή της.

Το αντίθετο, πολλές φορές (τις περισσότερες) η στιγμιαία αυτή εικόνα μεταφέρει στον εγκέφαλο εσφαλμένες πληροφορίες.

Πάρτε για παράδειγμα τις ”γραμμές” που παρακολουθούν οι αναλυτές: ”Αν η μετοχή διασπάσει ανοδικά το τάδε επίπεδο τιμών, τότε θα έχουμε νέο σήμα αγορών”. Θα το έχετε ακούσει.

Υπάρχουν, λοιπόν, άνθρωποι που έχουν φάει τη ζωή τους στην προσπάθεια να ανακαλύψουν έναν τέλειο τρόπο πρόβλεψης του μέλλοντος με βάση αυτά που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο ταμπλό.

Δεν γνωρίζουμε έναν από αυτούς τους ανθρώπους που να έχει γίνει πραγματικά πλούσιος από την επενδυτική του δράση. Εννέα στις δέκα φορές έχουν πράγματι δίκιο, αλλά σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

Είναι σαν να βλέπουμε κάποιον να εκσφενδονίζει μια πέτρα προς έναν μεγάλο στόχο, να απέχει η πέτρα μόλις ένα μέτρο από τον στόχο και να ”προβλέπουμε” ότι η πέτρα θα βρει τον στόχο της. Εννέα στις δέκα φορές συμβαίνει αυτό, το προφανές. Μία στις δέκα συμβαίνει το άλλο!

Οι ”παίκτες” δημιουργούν μια οφθαλμαπάτη. Πιστεύουμε ότι βλέπουμε πέτρα και στόχο, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει απολύτως τίποτα! Αυτή τη μία φορά στις τόσες, οι καλοπροαίρετοι οπαδοί των ”γραμμών” πάνε για μαλλί και βγαίνουν κουρεμένοι. Κάτι που είναι αρκετό για να τους πάρει πίσω όσα έχουν βγάλει τις προηγούμενες εννέα φορές και άλλα τόσα παραπάνω...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.