O HIGH DEBT-30 και η... PARTA OLA BANK

Μια ιστορία θα σας πω. Μια ιστορία... ”πονηρή” που επιβεβαιώνει τη διαχρονική αλήθεια του... χρυσού κανόνα. Παρακαλώ απομακρύνετε τους ανήλικους και απαίδευτους από την οθόνη. Οι high risk ιστορίες απευθύνονται αποκλειστικά και μόνο σε... ”ώριμους” αναγνώστες.

Δημοσιεύθηκε: 27 Οκτωβρίου 2004 - 08:45

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Σήμερα θα σας πω μια ιστορία που μου διηγήθηκαν.

Ένα βράδυ στα γραφεία της ”PARTA OLA BANK”, σε μια γειτονική μας χώρα, έσπαγαν τα στελέχη το κεφάλι τους να βρουν πώς θα καταφέρουν να λύσουν το γρίφο που τους είχε δώσει το μεγάλο αφεντικό.

”Πρέπει”, τους είχε πει, ”να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας με μια σειρά από επιχειρηματίες που γκρινιάζουν γιατί πριν από λίγο καιρό ”αδειάσαμε” τα χαρτοφυλάκιά μας από μετοχές των εταιριών τους.

Πρέπει επίσης να δούμε τι θα κάνουμε με αυτά τα έρημα τα μετοχοδάνεια που έχουμε δώσει και κοντεύουν να γίνουνε... παλιόχαρτα και πρέπει να βγάλουμε και λεφτά, βάζοντας όσο το δυνατόν λιγότερα.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι δεν πρέπει να χάσουμε λεφτά. Και με αυτή την αγορά, εύκολα μπορεί να χάσουμε. Βρείτε λοιπόν έναν τρόπο με βάση το... χρυσό κανόνα”.

Λίγο πριν χαράξει ένας από αυτούς βρήκε μια λύση. ”Ακούστε”, λέει στους υπόλοιπους, ”τι θα κάνουμε. Θα φτιάξουμε ένα δείκτη δικής μας εμπνεύσεως και θα στήσουμε ένα Αμοιβαίο που θα ακολουθεί παθητικά το δείκτη, με βάση την κεφαλαιοποίηση.

Έτσι, θα υπάρχει ένας ψιλο-αντικειμενικός τρόπος αξιολόγησης, για να μη μας κυνηγάνε οι επιχειρηματίες να πάρουμε περισσότερες από τις μετοχές τους και λιγότερες από το διπλανό τους.

Επίσης θα έχουμε και καλές εταιρίες, αλλά και τις άλλες που τέλος πάντων δεν θα ήταν κανονικά υποψήφιες προς επένδυση, αλλά εμείς τις θέλουμε στο Αμοιβαίο. To δείκτη θα τον ονομάσουμε MID CAP-HIGH DEBT-30”.

-”Ωραία” του λέει ένας άλλος. ”Τα λεφτά όμως πού θα τα βρούμε τώρα που δεν βάζει κανένας... μπικικίνια στις μικρομεσαίες εταιρίες;”

-”Το σκέφτηκα εγώ” πετάχτηκε ένας τρίτος. ”Μερικά λεφτά, ένα 10%-20%, θα τα βάλουμε εμείς και στο υπόλοιπο κεφάλαιο θα κάνουμε ανταλλαγές σε... είδος. Θα δίνουμε μερίδια του Αμοιβαίου και θα παίρνουμε μετοχές από τους επιχειρηματίες. Το κάνανε αυτό πριν χρόνια στην Ελλάδα και δούλεψε.

Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι από αυτούς δεν μπορούν να δώσουν κομμάτια στην αγορά γιατί θα πάνε οι μετοχές στους στα τάρταρα, οπότε δε βλέπω να έχουν αντιρρήσεις.

Και για να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε απόδοση για τα χρήματά μας, θα χρεώνουμε υψηλές προμήθειες. Έτσι... βρέξει-χιονίσει κάτι θα βγάζουμε και μάλιστα… άκοπα, αφού το Αμοιβαίο θα είναι παθητικής διαχείρισης. Ούτε θα πληρώνουμε έξτρα διαχειριστές, μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει”.

”Το μόνο που μένει τώρα είναι να βρούμε πώς δεν θα χάσουμε λεφτά αν οι μετοχές πέφτουν”, είπε πάλι ο ίδιος, ”γιατί τότε θα θυμώσει το αφεντικό και ποιος μας ξεπλένει”.

-”Άσε, το έχω σκεφτεί κι αυτό” του απάντησε ο πρώτος. ”Είμαστε ή δεν είμαστε η PARTA OLA; Θα ζητήσουμε από το χρηματιστήριο να φτιαχτεί ένα παράγωγο ”καστομιά” ειδικά για το δικό μας δείκτη. Οπότε, άμα πέφτουν οι τιμές των μεριδίων του Αμοιβαίου, εμείς θα κερδίζουμε από την πώληση συμβολαίων.

Κι έτσι όχι μόνο θα αντισταθμίζουμε τον κίνδυνο του Αμοιβαίου, αλλά θα βολέψουμε και τους πελάτες μας τους επιχειρηματίες που θα μπορούν να κάνουν το ίδιο. Και να πουλάνε μερίδια του Αμοιβαίου για να παίρνουν μπικικίνια και να παίζουν συμβόλαια στο δείκτη”.

-”Κι αν όλα πάνε καλά” πετάχτηκε ο τρίτος, ”μπορεί να μπούνε και οι επενδυτές στο χορό, να ανέβουν οι τιμές των μετοχών, να αξίζουν και κάτι παραπάνω τα μετοχοδάνεια που έχουμε δώσει σε κάμποσους από αυτούς τους κυρίους”.

-”Κι αυτοί οι απλοί επενδυτές σιγά μην πάνε να κάνουν και αντιστάθμιση”, είπε ο πρώτος. ”Ή μερίδια θα αγοράζουν ή συμβόλαια. Όπως και να ’χει πάντως, εμείς θα κερδίζουμε”.

-”Πάρτε το αφεντικό και πείτε του ότι βρήκαμε τη λύση”, είπε ο παλιότερος. ”Μην του πείτε πολλά γιατί βαριέται εύκολα. Πείτε του απλώς ότι καταλάβαμε πλήρως το νόημα του χρυσού κανόνα. Αυτός που έχει το χρυσό κάνει και τον... κανόνα”.

Φεύγοντας, αυτός που είχε την ιδέα είπε με μια έκφραση περιέργειας. ”Λέτε να γίνονται και σε άλλη χώρα αυτά;”.

”Μπα”, του είπε ένας άλλος. ”Οι μόνοι που ξέρουν από αυτά είναι οι Ελληνες, αλλά εκείνοι είναι πια στην ευρωζώνη και στις ανεπτυγμένες αγορές”...

Ψέματα;

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.