Ο πιο αδύναμος κρίκος, Άγκελα, είσαι εσύ...

Είναι έτοιμη η Γερμανία να επωμιστεί το κόστος ενός νέου κύκλου ύφεσης στην ευρωζώνη ή προτιμά να οδεύσουμε όλοι, από κοινού, σε μια νέα αναπτυξιακή περίοδο; Η επιλογή, εν τέλει, είναι δική της.

Δημοσιεύθηκε: 5 Σεπτεμβρίου 2011 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο πιο αδύναμος κρίκος, Άγκελα, είσαι εσύ...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Προφανώς, η ισχύς μιας αλυσίδας καθορίζεται από τον πλέον αδύναμο κρίκο της, ο οποίος στην περίπτωση της ευρωζώνης είναι η Ελλάδα.

Όμως, όταν δεν υπάρχει όχι μόνο ομοφωνία στην ευρωζώνη, αλλά ούτε καν σχέδιο "επί χάρτου" σχετικά με τους κανόνες που θα διέπουν την ενδεχόμενη υιοθέτηση της "λύσης" του ευρωομολόγου για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, προκαλεί τουλάχιστον εύλογα ερωτήματα η σπουδή που επέδειξε ο οίκος Standard & Poor's να προεξοφλήσει την αξιολόγηση του τίτλου αυτού σε επίπεδο junk.

Η δήλωση του επικεφαλής του αρμόδιου τμήματος της S&P, κ. Moritz Kraemer, στο πλαίσιο διεθνούς συνεδρίου το Σάββατο στην Αυστρία, ότι, εάν η δομή του ευρωομολόγου είναι αντίστοιχη εκείνης των γερμανικών ομολόγων "jumbo" (όπου το κάθε συμμετέχον μέρος εγγυάται το δικό του μερίδιο και δεν υπάρχουν πολλές εγγυήσεις), τότε η αξιολόγησή του θα είναι αντίστοιχη της Ελλάδας (στο επίπεδο "CC"), είναι προφανώς πρώιμη.

Πέραν όμως αυτού, καταδεικνύει, πρώτον, τον βαθμό ομηρίας υπό την οποία εξακολουθούν να βρίσκονται η ευρωζώνη και οι χώρες-μέλη της στις αξιολογήσεις που εκδίδουν οι τρεις αμερικανικοί οίκοι και, δεύτερον, ότι η συνεχιζόμενη ατολμία και αναποφασιστικότητα εκ μέρους της ίδιας της ευρωζώνης και του πλέον σημαντικού της μέλους, της Γερμανίας, στη λήψη των απαραίτητων εκείνων αποφάσεων που θα αντιμετώπιζαν κατά τρόπο ριζικό την τρέχουσα κρίση, την επιτείνουν.

Ότι η νομισματική ένωση στήθηκε σε σαθρά θεμέλια είναι πλέον από καιρό σαφές.

Ότι δεν υπήρχαν ικανές και αρκετές δικλίδες ασφαλείας για την προστασία της δημοσιονομικής "ορθότητας" του κάθε κράτους-μέλους της, όπως και ότι η περαιτέρω πορεία της προϋποθέτει την ανασύνταξη των πλέον θεμελιωδών κανόνων λειτουργίας της είναι επίσης ξεκάθαρα.

Όμως, αντίστοιχα, προφανές είναι και ότι η οδός της ριζικής αντιμετώπισης του προβλήματος οδηγεί ή θα οδηγήσει κάποια στιγμή στη λύση του ευρωομολόγου, όσο οδυνηρό και εάν είναι το γεγονός αυτό για το κόστος δανεισμού της Γερμανίας.

Οι "εναλλακτικές" που προσφέρονται, πολύ απλά, είναι ακριβότερες.

Είτε αυτές αφορούν σε κάποια μορφή διάσπασης της ευρωζώνης, είτε στην εκ των υστέρων κάλυψη της "ζημίας", που θα προκαλέσει μια ενδεχόμενη κατάρρευση κράτους-μέλους από τους λοιπούς εταίρους.

Όπως κατέδειξε και η περίπτωση της Lehman Brothers, ακόμη και εάν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα έχει μειώσει σημαντικά την έκθεσή του σε ελληνικούς τίτλους, η κρίση εμπιστοσύνης που θα συνοδεύσει μια ενδεχόμενη τέτοια αρνητική εξέλιξη θα έχει σαφώς υψηλότερο κόστος στην πορεία της πραγματικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένης της γερμανικής, από ό,τι θα είχε ο δανεισμός μέσω ευρωομολόγων.

Σήμερα, η Γερμανία απολαμβάνει ιδιαίτερα χαμηλό κόστος δανεισμού εξαιτίας και της κρίσης χρέους που μαστίζει την περιφέρεια της ευρωζώνης, απειλώντας έως και χώρες του σκληρού της πυρήνα, που την καθιστούν επενδυτικό καταφύγιο για την αγορά ομολόγων.

Όμως, συνέχιση της κρίσης, υπό το φως και της διαφαινόμενης αδυναμίας υλοποίησης της συμφωνίας της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου, συνεπάγεται και ένταση των προβλημάτων της πραγματικής οικονομίας και πιθανώς έναν νέο γύρο ύφεσης για την Ευρώπη.

Είναι έτοιμη να επωμιστεί το κόστος αυτό η Γερμανία ή θα ήταν προτιμότερο να οδεύσουμε προς μια νέα αναπτυξιακή περίοδο;

Όσο για τη δημοσιονομικά άτακτη Ελλάδα, ίσως πάρει έτσι και αυτή μια "ανάσα" και τον απαραίτητο χρόνο, ώστε να "συναιτιστεί"...

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.