Φράνκο και Τσίτσο εναντίον οίκων αξιολόγησης

Με σχέση χρέους προς ΑΕΠ περί το 120% και με ισχνή οικονομική ανάπτυξη, μόνη της δεν άνοιξε η Ιταλία διάπλατη την πόρτα των σημερινών δεινών της; Το κυνήγι μαγισσών κατά των οίκων αξιολόγησης τι το θέλει;

Δημοσιεύθηκε: 5 Αυγούστου 2011 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φράνκο και Τσίτσο εναντίον οίκων αξιολόγησης

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Υπό ένα πρίσμα, μπορεί να ήταν έως και κωμικό.

Φανταστείτε τη σκηνή.

Αλαφιασμένοι καραμπινιέροι, με επικεφαλής κάποιους τύπους φτυστούς, ο Τσίτσο και ο Φράνκο, που έχουν μόλις ξαποστάσει από την τελευταία τους μάχη κατά της Μαφίας, ορμούν ακάθεκτοι στα πολυτελή γραφεία της αγγλοσαξονικής εταιρίας, κάπου στο κέντρο του Μιλάνου, και αρχίζουν να ψάχνουν για τον ένοχο της "δολοφονίας"... της ιταλικής οικονομικής αξιοπιστίας.

Από την άλλη, ίσως να ήταν και τραγικό.

Τραγικό διότι η χθεσινή αιφνιδιαστική έφοδος των ιταλικών εισαγγελικών αρχών στα γραφεία των οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Moody's και Standard & Poor's αφορά κατά πάσα βεβαιότητα σε ένα προφανές κυνήγι μαγισσών και καταδεικνύει ότι ακόμη και στα πλέον ανεπτυγμένα δυτικά κράτη όσοι κρατούν τα ηνία της εξουσίας αδυνατούν να αντιληφθούν πως τα αίτια της τρέχουσας κρίσης χρέους δεν εντοπίζονται στη μεταχείριση που τους επιφυλάσσουν οι αγορές ή οι οίκοι, αλλά στις δημοσιονομικές πρακτικές που οι ίδιοι, χρόνια τώρα, ακολουθούν.

Με σχέση χρέους προς ΑΕΠ περί το 120% και με ισχνή οικονομική ανάπτυξη, μόνη της δεν άνοιξε η Ιταλία διάπλατη την πόρτα των σημερινών δεινών της;

Αντίστοιχα, εάν τόσο η Ιταλία όσο και η λοιπή ευρωζώνη εκτιμούν ως μεροληπτικές τις πρακτικές που ακολουθούν οι αμερικανικοί ή οι αγγλοσαξονικοί οίκοι αξιολόγησης, γιατί δεν έχουν κατορθώσει τόσο καιρό να παρουσιάσουν, επιτέλους, έναν ευρωπαϊκό οίκο, οι αξιολογήσεις του οποίου θα έχαιραν της εμπιστοσύνης τους;

Η γλώσσα του κ. Μπαρνιέ ή του κ. Μπαρόζο μπορεί να μάλλιασε από πέρυσι τον Σεπτέμβριο, οπότε το πρωτοσκέφτηκαν το θέμα, αλλά έκτοτε, εκτός από δηλώσεις, τίποτε…

Οι δε περιστάσεις και το σκεπτικό υπό το οποίο διεξήχθησαν χθες οι δύο έφοδοι στα γραφεία των οίκων μάλλον δίνουν την ουσία της υπόθεσης, η οποία ασφαλώς αφορά σε μια παρωδία…

Οι έρευνες στα γραφεία των δύο οίκων, στη διάρκεια των οποίων κατασχέθηκαν εκατοντάδες έγγραφά τους, πραγματοποιήθηκαν κατόπιν των καταγγελιών ισάριθμων καταναλωτικών οργανώσεων, που διαμαρτύρονταν για την κατακρήμνιση των τιμών των μετοχών στο Χρηματιστήριο του Μιλάνου, την οποία απέδιδαν στις αξιολογήσεις των δύο οίκων επί του ιταλικού αξιόχρεου…

Η πρώτη καταγγελία αφορούσε στη Moody's και σε έκθεσή της τον Μάιο του 2010 σχετικά με το ενδεχόμενο μετάδοσης της κρίσης στις ιταλικές τράπεζες, εξαιτίας της έκθεσής τους στα ελληνικά ομόλογα.

Η δεύτερη καταγγελία αφορούσε στη Standard & Poor's και σημειώθηκε μετά την ανακοίνωσή της ότι εξετάζει το ενδεχόμενο υποβάθμισης του ιταλικού αξιόχρεου, εξαιτίας του ύψους του δημοσίου χρέους της χώρας.

Σε ό,τι αφορά την πρώτη καταγγελία, δεν χρειάζεται να λεχθεί κάτι. Η ζημία κατά τουλάχιστον 21% που "έφαγαν" όσες ιταλικές τράπεζες κρατούσαν ή κρατούν ελληνικά ομόλογα μιλά από μόνη της…

Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη, η κριτική των καταναλωτικών οργανώσεων θα έπρεπε μάλλον να στρέφεται κατά όσων δημιούργησαν το χρέος και όχι εναντίον εκείνων που αξιολογούν τη βιωσιμότητά του…

Τώρα, βέβαια, ότι υπάρχει ένα θέμα με τους οίκους αξιολόγησης είναι σαφές, αλλά αντίστοιχα σαφές είναι ότι δεν λύνεται με εισαγγελικές εφόδους...

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.