Όταν καίμε λεφτά, μην τα γυρεύουμε κιόλας…

Από τη μια καλούμε τους ιδιώτες επενδυτές να «γράψουν» ζημίες με τα ελληνικά ομόλογα και από την άλλη τους ζητάμε να ξαναβάλουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα μέσω αποκρατικοποιήσεων. Λογικό; Δεν νομίζω.

Δημοσιεύθηκε: 20 Ιουλίου 2011 - 07:43

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Όταν καίμε λεφτά, μην τα γυρεύουμε κιόλας…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ποια είναι ακριβώς η θέση με την οποία μεταβαίνει αύριο στη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης η ελληνική κυβέρνηση;

Τη θέση των Γερμανών, την οποία ασπάζονται τόσο η Ολλανδία όσο και οι λοιποί «συμπαθούντες», περί ανάγκης συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο βάρος του νέου χρηματοδοτικού πακέτου για την Ελλάδα και περί άρνησης στο ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγου, σε γενικές γραμμές την ξέρουμε.

Οι εκδοχές της ίσως να είναι πολλές: με ή χωρίς «κούρεμα», με ή χωρίς ανταλλαγή παλαιών ομολόγων με νέα, με ή χωρίς μετακύλιση χρέους κ.ο.κ., αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα.

Πρόκειται για μια σαφή θέση η οποία οδηγεί τη χώρα μας, σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, σε πιστωτικό γεγονός και σε επιλεκτική ή μη χρεοκοπία.

Αντίστοιχα, γνωρίζουμε τη θέση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία είναι κάθετα αντίθετη σε όλα αυτά τα εναλλακτικά σενάρια και καθιστά σαφές ότι θα πάψει να αποδέχεται ελληνικά ομόλογα σε περίπτωση που αυτά κηρυχθούν «χρεοκοπημένα», όπως γνωρίζουμε και τη θέση της Γαλλίας, η οποία, αν και εμφανίζεται να συναινεί στο ενδεχόμενο συμμετοχής ιδιωτών, στέκει αντίθετη, όπως τουλάχιστον μας διαβεβαιώνει ο πρωθυπουργός της, στην πιθανότητα πρόκλησης πιστωτικού γεγονότος.

Πώς ακριβώς τα συνδυάζει αυτά τα δύο δεν μας έχει πει, αλλά, εν πάση περιπτώσει, Γάλλοι είναι αυτοί και εξ ορισμού είναι γενικόλογα τα όσα προτείνουν, διαχρονικά.
Είναι μέρος της κουλτούρας τους, ένα πράγμα…

Στο ίδιο πλαίσιο, γνωρίζουμε ότι οι Φινλανδοί εμμένουν στη διεκδίκηση εμπράγματων εγγυήσεων, οι Σλοβένοι και οι Σλοβάκοι απλώς «δεν θέλουν να γνωρίζουν» και οι χώρες του Νότου, που έχουν ήδη πληγεί, επιδιώκουν μια σαφή και ξεκάθαρη λύση, μήπως και ανακοπεί η λαίλαπα που έρχεται προς το μέρος τους.

Όλα αυτά, λοιπόν, τα γνωρίζουμε, όπως γνωρίζουμε τόσο τη χθεσινή συμβουλή της φιλτάτης Άνγκελα «να κρατάμε μικρό καλάθι» σε σχέση με τα αποτελέσματα αυτής της συνόδου όσο και την προτροπή του ΔΝΤ να τελειώνει επιτέλους όλη αυτή η ιστορία με την αντιμετώπιση της κρίσης κρατικού χρέους στην ευρωζώνη, καθώς κινδυνεύει με διάλυση το σύμπαν άπαν.

Πώς ακριβώς συνδυάζονται αυτά τα δύο δεν είναι σαφές, αλλά εντέλει είναι σαφείς αμφότερες οι θέσεις.

Αυτό, όμως, που δεν γνωρίζουμε έως τούτη την ύστατη ώρα είναι τι ακριβώς προτείνει η ελληνική κυβέρνηση για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που, κατά πρώτο και κύριο λόγο, η ίδια έχει.

Ποια ακριβώς είναι η θέση των φιλτάτων Γ. Παπανδρέου και Ευάγγ. Βενιζέλου και με τι προτάσεις «κατεβαίνουν» σε αυτήν τη σύνοδο;

Επί ημέρες τώρα, αμφότεροι εμφανίζονται να «καλλιεργούν το έδαφος» για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και τη συνεπακόλουθη «επιλεκτική χρεοκοπία» της χώρας μας, χάριν της συνέχισης της χρηματοδότησής της από τη Γερμανία και τη λοιπή ευρωζώνη.

Σύμφωνοι. Ας υποθέσουμε, χάριν συζητήσεως, ότι αυτή είναι η «λύση» που έχουν αναγκασθεί να αποδεχθούν και ότι στέκουν ανήμποροι να αρθρώσουν οποιονδήποτε εναλλακτικό λόγο σε εκείνον της φιλτάτης κ. Μέρκελ, η οποία εμφανίζεται να κρατά «και το πεπόνι και το μαχαίρι», στη σημερινή συγκυρία.

Έχουν αναλογιστεί, όμως, οι φίλτατοι της κυβέρνησης των Αθηνών ότι ακριβώς αυτός ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος θα κληθεί να «γράψει» ζημίες επειδή αγόρασε ελληνικά ομόλογα, είναι αυτός στον οποίον θα αποταθούν για να εκποιήσουν τα «ασημικά του μαγαζιού»;

Έχει περάσει από το μυαλό τους ότι μια κύρια πηγή χρηματοδότησης του ελληνικού δημόσιου χρέους, οι αποκρατικοποιήσεις, τίθεται εν αμφιβόλω, εξαιτίας του ενδεχομένου αυτής της συμμετοχής;

Ποιος θα έρθει σε μια χρεοκοπημένη χώρα, έστω και «επιλεκτικά», όπως θέλει το νέο λεξικό Βενιζέλου, να βάλει τα λεφτά του για την αγορά έως τώρα κρατικών επιχειρήσεων;

Ποιος θα έρθει σε μια χώρα η οποία θα αντιμετωπίζει τα μύρια όσα προβλήματα επιβίωσης και σταθερότητας να τοποθετήσει εκ νέου κεφάλαια, όταν έχει ήδη «φάει τη ζημιά» από τις προηγούμενες τοποθετήσεις του στα ελληνικά ομόλογα;

Ας μην αρχίσουμε δε να μιλάμε για το «προφίλ» όσων επενδύουν σε ομόλογα και εκείνων που επενδύουν σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, διότι είναι μακριά αυτή η κουβέντα.

Από τη στιγμή που καις τα λεφτά του άλλου και μετά, τα «προφίλ» μικρό ρόλο παίζουν…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.