Μπλόφες στην «καμπούρα» της Ελλάδας

Την ώρα που ο τόπος καταρρέει, οι πλατείες είναι γεμάτες και τα λεφτά φτάνουν μόνον για έναν μήνα, οι κυριότερες πολιτικές δυνάμεις της χώρας εμφανίζονται να αναλώνονται σε «μπλόφες» και επικίνδυνα παιχνίδια τακτικής.

Δημοσιεύθηκε: 16 Ιουνίου 2011 - 07:45

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Την ώρα που ο τόπος καταρρέει, οι πλατείες είναι γεμάτες και τα λεφτά φτάνουν μόνον για έναν μήνα, οι κυριότερες πολιτικές δυνάμεις της χώρας εμφανίζονται να αναλώνονται σε «μπλόφες» και επικίνδυνα παιχνίδια τακτικής.

Ποιος ήταν ο στόχος της διπλής «μπλόφας» που έπαιξε χθες ο κ. Γ. Παπανδρέου στον κ. Α. Σαμαρά, αν όχι ο αποκλεισμός του ενδεχομένου συγκυβέρνησης και η επιβεβαίωση της ισχύος του στο κυβερνών κόμμα;

Αντίστοιχα, πώς είναι δυνατόν να προσεγγίζει ο κ. Σαμαράς το ζήτημα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. προτάσσοντας αιτήματα τα οποία εκ των προτέρων γνωρίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν αποδεκτά, όπως η επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου;

Δεν το αντιλήφθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στον κ. Βαν Ρομπέι ή στους άλλους κοινοτικούς αξιωματούχους; Ουδείς του έχει μιλήσει για την «5η δόση» και για το τι μέλλει γενέσθαι εάν δεν τη λάβουμε εγκαίρως;

Προφανώς τα γνωρίζει τα ζητήματα αυτά και αντίστοιχα προφανής είναι η προσχηματικότητα των επικλήσεών του περί ανάγκης επαναδιαπραγμάτευσης, η οποία ούτως ή άλλως θα ήταν καταστροφική για τον τόπο, υπό τις παρούσες συνθήκες κρίσης.

Ίσως, χθες, η χώρα να έχασε μια ευκαιρία συγκυβέρνησης και εξασφάλισης της περίφημης πολιτικής συναίνεσης που τόσο της ζητούν οι δανειστές της, για την εδραίωση της πεποίθησης ότι οι αλλαγές που επιχειρούνται θα είναι μόνιμου χαρακτήρα και όχι προσωρινού.

Αντίστοιχα, όμως, και τα δύο κυριότερα πολιτικά κόμματα της χώρας έχασαν την ευκαιρία που πρόσκαιρα τους δόθηκε, ώστε να ανακτήσουν ένα τμήμα της χαμένης εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού, συγκροτώντας μια σοβαρή κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία με τη βοήθεια τεχνοκρατών θα μπορούσε να οδηγήσει τον τόπο εκτός κρίσης.

Το καθήκον αυτό «επιστρέφει» πλέον τόσο στους ώμους του κ. Παπανδρέου και στις επιλογές που θα κάνει για τη στελέχωση της κυβέρνησής του όσο και στους βουλευτές της παράταξής του, οι οποίοι καλούνται να παράσχουν την εμπιστοσύνη τους προς το κυβερνητικό σχήμα, διατηρώντας έτσι την πολιτική σταθερότητα του τόπου.

Ήταν όμως απαραίτητο να οδηγηθούμε στη σημερινή κρίση ώστε να υπάρξει ανασχηματισμός της κυβέρνησης; Δεν ήταν σαφής η ανάγκη επί τόσους μήνες που δεν παράγεται κυβερνητικό έργο;

Έπρεπε να διολισθήσουμε στο χαμηλότερο σημείο αξιοπιστίας έναντι των δανειστών μας μέχρις ότου κριθούν «κατάλληλες» οι συνθήκες για την ανασυγκρότηση του κυβερνητικού σχήματος;

Το σαφές έλλειμμα αποφασιστικότητας το οποίο χαρακτήρισε την έως τώρα διακυβέρνηση του τόπου, με τους συμβιβασμούς και τις καθυστερήσεις στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων, προφανώς αντικατοπτρίζει τις ενστάσεις και τους ενδοιασμούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας έναντι των προωθούμενων αλλαγών.

Η απόφασή τους, όμως, για τη στήριξη ή μη της επόμενης κυβέρνησης Παπανδρέου, θα διευθετήσει οριστικά το ζήτημα αυτό. Προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Οι επιπτώσεις της απόφασης αυτής, όμως, δεν θα αποτελούν «μπλόφα».

Θα είναι πραγματικές.

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.