Ένας είναι ο εχθρός: ο λαϊκισμός

Από το προεκλογικό "λεφτά υπάρχουν" του Παπανδρέου, έως το περίφημο "θα μηδενίσω το έλλειμμα σε 18 μήνες" του Σαμαρά, ο λαϊκισμός αναδείχθηκε και παραμένει ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της κρίσης.

Δημοσιεύθηκε: 6 Ιουνίου 2011 - 07:54

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από το προεκλογικό "λεφτά υπάρχουν" του Παπανδρέου, έως το περίφημο "θα μηδενίσω το έλλειμμα σε 18 μήνες" του Σαμαρά, ο λαϊκισμός αναδείχθηκε και παραμένει ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της τρέχουσας κρίσης.

Λαϊκισμός από τη Γερμανία, με την υπογραφή της "Bild" ή του "Focus" και το σιγοντάρισμα της Μέρκελ για τις δικές της κομματικές σκοπιμότητες, οι οποίες είχαν ως συνέπεια ολιγωρία και αναποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση της σοβαρότερης κρίσης από τη γέννηση του ευρώ.

Λαϊκισμός από μερίδα της Αριστεράς στην Ελλάδα, που βλέπει την αναδιάρθρωση ως "λύση", δίχως όμως να μπορεί να μας πει τι θα γίνει την επόμενη ημέρα και πώς θα πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, νοσοκομεία και σχολεία.

Λαϊκισμός από υπουργούς της ίδιας της κυβέρνησης, ορισμένοι εκ των οποίων αποποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή το μνημόνιο, λέγοντας "μας το επέβαλαν, εμείς δεν το θέλαμε", αλλά δίχως να μπορούν και αυτοί να πουν πώς θα είχαμε διαφύγει τη χρεοκοπία.

Λαϊκισμός, βεβαίως, και τα ίδια τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα, που με πηχυαίους τίτλους ή ραδιοτηλεοπτικές κορόνες συντείνουν και τροφοδοτούν την αγωνία του καθενός για το τι μας ξημερώνει.

Η λίστα είναι μακριά και νόημα ιδιαίτερο να την παραθέσουμε δεν υπάρχει, όταν όλοι μας μπορούμε να φέρουμε στο μυαλό μας δεκάδες παραδείγματα αυτής της νοοτροπίας, αυτής της τακτικής.

Μιας τακτικής η οποία επιτείνει την κρίση, αντί να συμβάλλει στην επιτυχή αντιμετώπισή της.

Σύμφωνοι, οι συντάκτες του μνημονίου ούτε το μέγεθος της ύφεσης είχαν προβλέψει, ούτε μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που ακολούθησαν, με αποτέλεσμα να οδεύουμε σήμερα προς ένα νέο μνημόνιο.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Το μνημόνιο ουδέποτε εφαρμόστηκε έτσι όπως είχε σχεδιαστεί.

Έναν χρόνο τώρα, βλέπουμε τα αλλεπάλληλα εισπρακτικά μέτρα, όπως το διαβόητο οριζόντιο μαχαίρι σε μισθούς και συντάξεις ή τις αυξήσεις των έμμεσων φόρων, δίχως όμως να βλέπουμε τα πραγματικά μέτρα.

Πότε άνοιξαν οι αγορές ή τα επαγγέλματα στην Ελλάδα, ώστε να υπάρξει έστω και μια "δόση" αντιστάθμισης της μείωσης της ρευστότητας, που συνεπάγεται η καθίζηση της αγοραστικής δύναμης του κόσμου;

Πότε μειώθηκε η έκταση του δημόσιου τομέα και της σπατάλης του και δεν το πήραμε πρέφα;

Πώς είναι δυνατόν να ευελπιστείς ότι θα υπάρξει ανάπτυξη δίχως πιστωτική επέκταση και με ταυτόχρονη φορολογική αφαίμαξη του πληθυσμού;

Πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς, ακόμη και σήμερα, ότι με την υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας και την εξόντωση της κτηματικής και της οικοδομικής αγοράς είναι δυνατή η έξοδος από την κρίση;

Πώς είναι δυνατόν, εν τέλει, να παραμένουν ως στελέχη της παρούσας κυβέρνησης και να μην υποβάλλουν πάραυτα τις παραιτήσεις τους όσοι συστηματικά αντιτάσσονται σε θεμελιώδεις προβλέψεις της "συνταγής" οικονομικής πολιτικής που οι ίδιοι συνυπέγραψαν;

Ας σταματήσουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, φίλτατοι.

Η χώρα μας θα παραμείνει για μεγάλο διάστημα εκτός αγορών. Και θα παραμείνει εκεί επειδή ουδέποτε έπεισε ότι είναι αποφασισμένη να μειώσει τα ελλείμματά της κατά τρόπο αποτελεσματικό, περιορίζοντας τις δαπάνες της και αυξάνοντας τα έσοδά της.

Κάτι το οποίο δεν θα πράξει εάν δεν κατορθώσει, πρώτον, να αποκτήσει μια κρατική μηχανή που "να βγάζει τα λεφτά" που της καταβάλλουν οι φορολογούμενοι και, δεύτερον, να πατάξει τη μεγάλη μάστιγα που ακούει στο όνομα φοροδιαφυγή.

Για να γίνει αυτό απαιτούνται μέτρα, και μάλιστα σκληρά.

Όλα τα άλλα είναι απλός λαϊκισμός.

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.