Η ιστορική ευθύνη δύο… συγκατοίκων!

Το δίλημμα της χώρας συνοψίζεται δυστυχώς στο προεκλογικό "ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε". Αφορά σε όλους και πρέπει να απαντηθεί από όλους, ή τουλάχιστον από τους κυριότερους εκφραστές τους. Το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ.

Δημοσιεύθηκε: 16 Μαΐου 2011 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν κατόρθωσε μέσα στον 1,5 χρόνο που κυβερνά να πείσει τους ίδιους τους υπουργούς της για την ανάγκη προώθησης των μεταρρυθμίσεων, κόντρα στα συνδικάτα και στις συντεχνίες, πώς πιστεύετε ότι θα χειριστεί το ζήτημα των απολύσεων στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, που φέρεται να της ζητά η τρόικα;

Αν το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων και της απελευθέρωσης των αγορών και των επαγγελμάτων την έχει οδηγήσει σε πλήρη παράλυση, γιατί θα έπρεπε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις που θα θέσει το μνημόνιο 2, ώστε να αποφύγουμε τη στάση πληρωμών τον Ιούνιο;

Κακά τα ψέματα, φίλτατοι.

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε πολύ χειρότερη θέση από ό,τι πριν από έναν χρόνο, όταν άρχιζε η προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής.

Οι αποδόσεις των ομολόγων βρίσκονται σε επίπεδα επιτοκίων πιστωτικών καρτών και οτιδήποτε ελληνικό θεωρείται σχεδόν "τοξικό" ή "δηλητηριώδες" από τις αγορές, οι οποίες κρατούν κλειδαμπαρωμένες τις πόρτες τους για την Ελλάδα.

Και όλα αυτά επειδή δεν κατορθώσαμε να πείσουμε.

Για την ακρίβεια, επειδή η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν κατόρθωσε να πείσει ότι είναι σε θέση να ανασυγκροτήσει το κράτος και την οικονομία, κτυπώντας τη φοροδιαφυγή, περιορίζοντας τη σπατάλη και τα ελλείμματα του Δημοσίου και απελευθερώνοντας αγορές και επαγγέλματα.

"Γιατί να σας σώσουμε και πάλι, αν δεν κάνετε τίποτε να σωθείτε από μόνοι σας;", ρωτούν οι Γερμανοί φορολογούμενοι, διά στόματος Μέρκελ και Σόιμπλε, έχοντας σαφέστατα δίκιο και μην ξεχνώντας τους πακτωλούς κοινοτικών χρημάτων που εισέρρευσαν στη χώρα μας την τελευταία 30ετία με τη μορφή κοινοτικών επιδοτήσεων και λοιπών κονδυλίων…

Οι απαντήσεις του τύπου "μαζί τα φάγαμε" έχουν και εκεί όση "πέραση" έχουν και εδώ…

Το δίλημμα ενώπιον του οποίου βρίσκεται σήμερα η χώρα συνοψίζεται δυστυχώς στο προεκλογικό "ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε".

Είτε για "τεχνικούς" λόγους, όπως αυτούς που επικαλείται το ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την ανάγκη σύναψης νέας δανειακής σύμβασης, ώστε να συνεχιστεί η καταβολή των δόσεων, είτε για ουσιαστικούς λόγους, όπως αυτούς που επικαλείται η Γερμανία για την ανάγκη "επιμερισμού του κόστους" μεταξύ φορολογουμένων και ιδιωτών πιστωτών, η χώρα μας βρίσκεται σήμερα πολύ κοντά σε μια αναδιάρθρωση του χρέους της.

Η μορφή αυτής της αναδιάρθρωσης, και αν αυτή θα αφορά σε μια σχετικά αναίμακτη επιμήκυνση ή σε άλλες πλέον επώδυνες εκδοχές της, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητά μας να πείσουμε ότι αντιλαμβανόμεθα την κρισιμότητα των στιγμών και από τη βούλησή μας να παραδώσουμε τα "συμφωνηθέντα".

Για να γίνει όμως αυτό πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, και για την ακρίβεια τα δύο μεγάλα κόμματα, όπως είπε χθες και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Κάρολος Παπούλιας, να δείξουν "ότι μπορούν να συναντηθούν σε μια κοινή επιδίωξη".

"Βρισκόμαστε στη μέση μιας δύσκολης διαδρομής. Το πρόβλημά μας είναι η διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής. Λύση υπάρχει και είναι πολιτική. Αρκεί να αρθούμε όλοι πάνω από τα μικρά και να προσηλωθούμε στα μεγάλα", κατέστησε σαφές.

Όσο και εάν οι μέχρι τώρα στοχεύσεις και προτεραιότητες των κ. Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαρά κατέστησαν τους δύο άνδρες πολιτικούς αντιπάλους, είναι καταφανώς καιρός να θυμηθούν τι τους ένωνε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν συγκατοίκησαν για έναν χρόνο ως φοιτητές του Πανεπιστημίου Άμχερστ, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ.

Αποτελεί ιστορική ευθύνη τους να βρουν κοινό τόπο συνεννόησης.

Οι περιστάσεις υπό τις οποίες βρίσκεται σήμερα η χώρα και το δίλημμα που τίθεται ενώπιόν της, "δεύτερο μνημόνιο ή στάση πληρωμών", το επιτάσσουν.

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.