«Σκαμνί» για τους Οίκους ή για την ΕΕ;

Η ανάγκη θέσπισης ενός αποτελεσματικού πλαισίου εντός του οποίου θα πρέπει να λειτουργούν και να είναι υπόλογοι οι οίκοι αξιολόγησης είναι δεδομένη. Η υποκατάστασή τους όμως από έναν κρατικό φορέα δεν είναι.

Δημοσιεύθηκε: 18 Μαρτίου 2011 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Δίχως οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, η κρίση χρέους της ευρωζώνης θα είχε τις σημερινές της διαστάσεις;

Η Moody's, η Fitch και η Standard & Poor's, οι τρεις κυριότερες εταιρίες του τομέα, ασφαλώς δεν ευθύνονται για τον τερατώδη όγκο δημόσιου χρέους που κάθε κράτος-μέλος της ευρωζώνης, και ειδικά όσα ανήκουν στη λεγόμενη περιφέρειά της, σώρευσε στη διάρκεια των προηγουμένων ετών.

Αντίστοιχα, δεν ευθύνονται και για τους ελλειμματικούς δημοσιονομικούς χειρισμούς που ενδεχομένως ακολούθησε η κάθε κυβέρνηση κράτους-μέλους της ευρωζώνης, οδηγώντας τη χώρα της βαθύτερα στο «κόκκινο».

Όμως, τους αποδίδεται μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη διόγκωση και τη μεγιστοποίηση αυτής της κρίσης, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο αντιμετώπισαν τις χώρες της περιφέρειας, προ και μετά κρίσης.

Οι αξιολογήσεις των τριπλών «Α» έδωσαν τη θέση τους σε «σκουπίδια» για τα ομόλογα των κρατών της περιφέρειας, βάσει αποφάσεων που επικρίθηκαν έντονα, τόσο για τη χρονική συγκυρία κατά την οποία αυτές λήφθηκαν όσο και για το περιεχόμενό τους.

Πρόκειται, κατά γενική παραδοχή, για αποφάσεις οι οποίες, αν και δεν ευθύνονται για τα πραγματικά αίτια αυτής της κρίσης, τα οποία μπορούν να αναζητηθούν τόσο στους κανόνες εποπτείας της Ε.Ε. όσο και στα ίδια τα κράτη-μέλη της, την επέτειναν και οδήγησαν στην κορύφωσή της.

Και όλα αυτά, δίχως να υπάρχει ούτε καν η δυνατότητα λογοδοσίας αυτών των οίκων, σχετικά με τις δραστηριότητές τους ή τον τρόπο λειτουργίας τους, ο οποίος στηρίζεται σε μια προφανή «σύγκρουση συμφερόντων», αφού αξιολογούν χρηματοοικονομικά προϊόντα και ταυτόχρονα παρέχουν υπηρεσίες συμβούλου στις εταιρίες που τα εκδίδουν.

Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι και η υπόθεση των διαβόητων δανείων υψηλού ρίσκου «subprime», τα οποία, αν και έφεραν υψηλές αξιολογήσεις, οδήγησαν τελικά στην εκδήλωση της χειρότερης μεταπολεμικής πιστωτικής κρίσης και στην παγκόσμια ύφεση που την ακολούθησε.

Την κατάσταση αυτή ελπίζει σήμερα να διορθώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του οποίου ενέκρινε την Τετάρτη προσχέδιο ψηφίσματος, βάσει του οποίου θα ζητηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρώτον, να εξετάσει τη δημιουργία ενός «Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Αξιολόγησης Πιστοληπτικής Ικανότητας» και δεύτερον, την παροχή της δυνατότητας δίωξης των οίκων αυτών για αστική ευθύνη σε περιπτώσεις βαριάς αμέλειας.

Στο σημείο αυτό, όμως, αρχίζουν τα «δύσκολα».

Θα αντικαταστήσει η Ε.Ε. το «ολιγοπώλιο», που εκ των πραγμάτων σχηματίζουν σήμερα οι τρεις κυριότεροι οίκοι αξιολόγησης, με ένα μονοπώλιο;

Ταυτόχρονα, θα δημιουργήσει η Ε.Ε. έναν φορέα που θα αξιολογεί την πιστοληπτική ικανότητα των ίδιων των κρατών-μελών της και, εάν ναι, πώς θα διασφαλίζεται η ακεραιότητά του;

Ας μην ξεχνάμε ότι όταν δανείζεις τα χρήματά σου, θέλεις ίσως να «κοιμάσαι ήσυχος», αλλά ασφαλώς δεν θέλεις να σε «στέλνουν για ύπνο»...

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.