Συμπαθείς «εκβιασμοί» για την επόμενη ημέρα…

Αν δεν βοηθήσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας, γιατί θα έπρεπε να το πράξουν άλλοι για εμάς; Γιατί να περιμένουμε μια λύση στο πρόβλημα χρέους που αντιμετωπίζουμε, όταν εμείς δεν παραδίδουμε τα «συμπεφωνημένα»;

Δημοσιεύθηκε: 10 Μαρτίου 2011 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Συμπαθείς «εκβιασμοί» για την επόμενη ημέρα…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε μια εποχή όπου οι «εκβιασμοί» είναι της «μόδας» και αναφύονται από το Βερολίνο έως την Αθήνα, ακούσαμε χθες και έναν ακόμη, ο οποίος όμως δείχνει να έχει νόημα.

Ερωτηθείς κατά πόσον πρέπει να υπάρξει χαλάρωση των όρων δανεισμού της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, στα επίμαχα ζητήματα της επιμήκυνσης και του επιτοκίου, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Αυστρίας και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, Ε.Νοβότνι, έθεσε το ζήτημα απλά και κατανοητά.

Σε «ελεύθερη μετάφραση» έθεσε το δίλημμα -διότι όλοι οι εκβιασμοί με τη μορφή διλήμματος έρχονται- ότι «αν αλλάξουν οι χώρες, αλλάζουν και οι όροι»…

Είπε, δηλαδή, ο άνθρωπος πως «αν κανείς έχει την αίσθηση ότι οι χώρες αυτές πραγματικά προσπαθούν, ότι οι δομικές μεταρρυθμίσεις προωθούνται και ότι τα προβλήματα αυτά δεν θα εμφανιστούν ξανά έπειτα από δύο χρόνια, τότε είναι λογικό να υπάρξει χαλάρωση των όρων. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν βλέπω κανέναν λόγο για αλλαγές (στους όρους)».

Αν μη τι άλλο, ο φίλτατος Νοβότνι υπήρξε σαφής και προφανώς έχει δίκιο.

Αν δεν βοηθήσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας, γιατί θα έπρεπε να το πράξουν άλλοι για λογαριασμό μας;

Εξίσου σαφής, αν και σε μάλλον δραματικότερους τόνους, ήταν χθες και ο φίλτατος Όλι (καλό κουράγιο!) Ρεν, ο οποίος προέταξε την ανάγκη μαζικών και άμεσων ιδιωτικοποιήσεων καθώς και προώθησης των μεταρρυθμίσεων, ώστε να υποχωρήσει το έλλειμμα ακόμα πιο κάτω και από τον στόχο του 8% που ορίζει το επικαιροποιημένο μνημόνιο.

Ακόμη, επανέλαβε την ανάγκη εξεύρεσης 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 αλλά και τη σημασία που οφείλει να προσδώσει η χώρα στην προσέλκυση επενδύσεων και στις εξαγωγές.

Για τον ίδιο, δεν τίθεται καν το δίλημμα του φίλτατου Νοβότνι.

Στις συνόδους του Συμβουλίου Κορυφής του Μαρτίου, όπως είπε, είναι κρίσιμο να αποφασιστούν τόσο η επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου που χορηγείται από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης στην Ελλάδα όσο και η επανεξέταση των επιτοκίων.

Αμφότεροι όμως, κατά έναν μάλλον αντιφατικό τρόπο, έχουν δίκιο.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία τόσο ότι ο δρόμος που ακολουθούσαμε έως τώρα θα είχε κακό τέλος όσο και ότι πρέπει να υπερβούμε «τα ελάχιστα» του μνημονίου, ώστε να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στον δρόμο της ανάπτυξης.

Αντίστοιχα, όμως, ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι, και ειδικότερα οι Γερμανοί, το έχουν «παρατραβήξει το σχοινί» και βάζουν όχι μόνον το δικό μας κεφάλι στον «ντορβά», αλλά και εκείνο της ευρωζώνης, καθυστερώντας να αντιμετωπίσουν την τρέχουσα κρίση χρέους.

Όσο μικρό καλάθι και εάν κρατούν οι αγορές σχετικά με την τελική έκβαση της συνόδου της 25ης Μαρτίου, προεξοφλώντας ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας μας και οδηγώντας τα spreads και τα ασφάλιστρα κινδύνου στα «ουράνια», νηφάλιοι άνθρωποι φαίνεται ότι υπάρχουν ακόμη στην Ευρώπη.

Ίσως με τα λεγόμενά τους να κατορθώσουν να μεταλαμπαδεύσουν μέρος αυτής της νηφαλιότητας στο Βερολίνο αλλά και στην Αθήνα και αμφότερες οι πλευρές να πράξουν τελικά όσα «οφείλουν»…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.